ماجرای مؤذن انقلاب

1. ورود به هنر: حسین صبحدل، متولد ۱۳۱۰ در تهران بود که فعالیت‌های قرآنی ـ مذهبی خود را از اوایل نوجوانی آغاز کرد. هر چند که در دوران نوجوانی در مغازه کفاشی پدر در بازار تهران مشغول به کار بود، کم‌کم تشویق شد وارد فعالیت‌های هنری ـ مذهبی شود و آن را از حسینیه ارشاد آغاز کند.
2. ترکیبی از موسیقی و مداحی: صبحدل همراه با یادگیری آواز سنتی و ایرانی، دعا و اذان نیز می‌خواند و در کنار آن تلاوت قرآن نیز داشت تا این‌که به تدریج این هنرها را با هم تلفیق کرد و با انتخاب اشعار بسیار خوب شروع به دعاخوانی و مداحی کرد و سبکی بین آواز سنتی و مداحی را اجرا کرد؛ سبک او نه آواز سنتی بود و نه مداحی‌های معمول، بلکه بین این دو بود.
3. از شریعتی تا مطهری: این مؤذن معروف در دوره جوانیش عهده‌دار برگزاری جلسات سخنرانی استاد مطهری و استاد شریعتی بود و ارتباط نزدیکی با این بزرگان به‌ویژه در حسینیه ارشاد و دیگر مجالس داشت.
4. اولین اذان: اذان گفتن‌های مرحوم صبحدل به سال‌های پیش از انقلاب برمی‌گردد. او اولین اذان خود را در سال ۵۳ یا ۵۴ در مسجد جلیلی گفت و به این دلیل که یکی از دوستانش در آن لحظه کنارش بود و ضبط صوتی هم داشت اذان ایشان را اتفاقی ضبط کرد و آن اذان برای همیشه ماندگار شد.
5. پیشواز امام: زمانی که امام خمینی(ره) در بهمن ۵۷ وارد تهران شدند استاد صبحدل با هماهنگی دوستانشان سرود خمینی ای امام را در مقابل ایشان اجرا کردند. در این سرود صدای یکی از سراینده‌ها از سایرین بلندتر است. این صدای بلند مربوط به استاد صبحدل است چرا که او صدای چپی داشته و با وجودی که سنش از دیگر اعضای گروه سرود بیشتر بوده، صدایش در طول سرود بسیار واضح است.