الجزایر در آستانه انفجار

نباید فراموش کرد الجزایر از اندک کشورهای عربی بود که از مرحله انقلاب‌های عربی جان سالم به در برد. این در حالی است این کشور جنگ داخلی خونینی را در اوایل دهه 90 پشت سر گذاشت. این جنگ که تا سال 2000 ادامه یافت به ملت الجزایر آموخت باید از حوادث و رخدادها درس عبرت گرفته و انتخاب‌های سیاسی خود را هوشیارانه انجام دهند و همواره مرز بین راهپیمایی برای اعلام خواسته‌های خود و خشونت و کشاندن کشور به کابوس جنگ داخلی را رعایت کنند.
اما هنوز اوضاع تحت کنترل است و معترضان فقط خواستار کناره‌گیری رئیس‌جمهور بیمار خود که در سوئیس بستری است، هستند. آنها از او می‌خواهند از نامزدی ریاست جمهوری برای پنجمین دوره پیاپی کناره‌گیری کرده و میدان را برای افراد سالم‌تری که به اندازه او مشتاق اداره کشور هستند باز کند؛ مخصوصا در شرایط فعلی که کشورها بیش از هر چیز به ثبات و آرامش و ملت به امنیت نیاز دارند و ویروس‌های تروریسم در جهت تأمین منافع اربابان خود، به دنبال نقطه ضعف و نفوذی در ساختار امنیتی کشورها می‌گردند.در چنین شرایطی و در حالی که خشم مردم به اوج خود رسیده است و تاکنون هیچ اقدامی برای کاهش شدت آن صورت نگرفته است، قول جدیدی که بوتفلیقه به مردم داده است هم جدی گرفته نمی‌شود؛ وی متعهد شده است که یک سال پس از آغاز پنجمین دوره ریاست‌جمهوری خود، انتخابات زودهنگام را برگزار کرده و خود در آن کاندیدا نخواهد شد. به نظر می‌رسد این قول، انتظارات مردمی را که بر کناره‌گیری بوتفلیقه به علت ناتوانی در کار و برگزاری انتخابات بدون وی اصرار می‌ورزند برآورده نکرده است. بنابراین برای جلوگیری از انفجار و خروج اوضاع از کنترل، مردم باید مسیر مطمئنی را برای تحقق خواسته‌هایشان پیدا کنند و کادر ریاست‌جمهوری و مراجع نزدیک به بوتفلیقه باید بحران را مهار کرده و الجزایر را از قرار گرفتن در مسیر ناکجا آباد نجات دهند.
منبع: العالم