ادامه ماجراهای جواد جوادی در سیما

سکانس اول - پارک ولایت - کتابخانه
هوا سرد است. عوامل سریال بچه مهندس در پشت بام یکی از ساختمان‌های نیمه‌تخریب بوستان ولایت مشغول ضبط هستند. بخشی از فضای پشت بام به واسطه نایلون استتار شده و داخل آن به شکل کتابخانه طراحی شده است. جواد جوادی و رسول هر دو داخل این فضا نشسته‌اند و مشغول باد کردن بادکنک هستند. همان‌طور که این کار را انجام می‌دهند با هم صحبت می‌کنند و از قرار صحبت‌شان هم گل انداخته است، اما رسول از دستش در می‌رود و بیش از اندازه بادکنک‌ها را باد می‌کند که منجر به ترکیدن آن هم می‌شود.
کات!
با گفتن این کلمه از سوی علی غفاری، این صحنه قطع می‌شود و کارگردان نکات لازم را به بازیگران می‌گوید. او خطاب به بازیگر نقش رسول می‌گوید که بادکنک را خیلی بد می‌ترکاند و مخاطب با تماشای این صحنه متوجه تصنعی بودن این صحنه می‌شود. این صحنه چند بار برداشت می‌شود و غفاری راحت رضایت نمی‌دهد، حتی به شوخی و با خنده به بازیگران نقش‌های جواد و رسول می‌گوید که اگر درست بازی نکنند، نمی‌گذارد جلوی آتش بایستند و خودشان را گرم کنند. تا این‌که بعد از برداشت‌های مکرر اعلام رضایت می‌کند و گروه آماده می‌شوند تا صحنه بعد را برای تصویربرداری آماده کنند.
سکانس دوم - کارگردان - انتخاب بچه‌ها
علی غفاری، کارگردان سریال بچه مهندس درباره این‌که چطور شد تصمیم گرفتید که این مجموعه در چند فصل تولید شود به جام‌جم می‌گوید: واقعیت این است که ما قرار بود قصه را از بزرگسالی جواد جوادی شروع کنیم و در قالب فلاش‌بک‌ها، کودکی‌های جواد دیده ‌شود. آغاز کار را با بخش‌های کودکی شروع کردیم. به دلیل موقعیت‌های داستانی چیزی حدودی 30 قسمت به صورت پراکنده از کودکی‌های شخصیت جواد ضبط کردیم. تا این‌که اواخر تصویربرداری سریال بچه مهندس به ما اعلام کردند این کار برای ماه رمضان مناسب است. به همین دلیل قرار شد فصل اول اختصاص به کودکی این شخصیت داشته باشد. فصل دوم را به نوجوانی اختصاص بدهیم و فصل سوم هم به جوانی جواد جوادی.
مسلما بخش سخت و دشوار این سریال انتخاب بچه‌ها بود. غفاری در این باره توضیح می‌دهد: واقعا کار خیلی سختی بود و فراخوان برای این کار دادیم. تعداد زیادی بچه مراجعه کردند و برای انتخاب بچه‌ها مدت زیادی صبر کردیم. تا این‌که بازیگران نقش‌های جواد جوادی، رسول تپل و مومو (مژگان) انتخاب شدند. حساسیت ما روی این سه شخصیت زیاد بود. البته نه این‌که از دیگر بچه‌های پرورشگاه غافل شویم. برای انتخاب آنها هم خیلی وقت گذاشتیم و تست‌های زیادی گرفتیم، چون می‌خواستیم بازی‌های خوبی از بچه‌ها بگیریم و همین کار را دشوار می‌کرد. برای نوجوانی کار ما سخت‌تر از دوران کودکی شد، چون باید بچه‌هایی انتخاب می‌شدند که شبیه کودکی این سه شخصیت بود.
وی ادامه می‌دهد: در فصل دوم بچه‌ها به دوران نوجوانی رسیده‌اند. آنها در مقطع راهنمایی تحصیل می‌کنند و وارد جامعه شده‌اند. به همین اندازه هم مسائل‌شان بیشتر شده، چون نوجوانی سن حساسی است. تلاش می‌کنیم فصل دوم سریال هم برای مخاطبان جذاب باشد.
این کارگردان تاکید می‌کند: روایت داستان در فصل دوم باید قوی تر از فصل اول باشد تا بتوانیم ضمن حفظ مخاطب قبلی، بینندگان جدید را هم ترغیب به تماشای این اثر کنیم. فکر می‌کنم این اتفاق می‌افتد و مخاطب را جذب می‌کنیم. همچنین به زودی فصل سوم این سریال را هم کلید می‌زنیم. در حال حاضر مراحل پیش تولید را سپری می‌کند.
وی درباره انتخاب بازیگر نقش نوجوانی جواد جوادی می‌گوید: برای این نقش مانی رحمانی را انتخاب کردیم که قبلا هم تجربه بازیگری داشته، اما بازیگر نقش رسول برای اولین بار است که جلو دوربین می‌رود.
بعد از صحبت با کارگردان نگاهم به نصری، دستیار دوم کارگردان جلب می‌شود که با بچه‌ها مشغول تمرین است. او می‌گوید: اگر بچه‌ها آمادگی نداشته باشند باید زمان بیشتری گذاشته شود تا با آنها تمرین کنند. ضمن این‌که مسؤولیت این کار بیشتر به عهده آقای کاسه‌ساز است.
سکانس سوم - بوستان ولایت - قهرمان قصه
مانی رحمانی قرار است شخصیت جواد جوادی را در نوجوانی بازی کند. چهره او شباهت زیادی با بازیگری دارد که نقش جواد جوادی را در کودکی بازی کرده و مثل او عینکی است. این بازیگر 15 سال دارد و از چهار سالگی مشغول بازی در فیلم‌ها و سریال‌هاست. او وقتی چهارسالگی تست داد در دو کار اولش نقش هنرور را به عهده داشت، اما با بازی در سریال زن بابا اولین نقشش را به شکل جدی تجربه کرد.
او در آثاری همچون ستایش، نفس گرم، زن‌بابا، بابا مراد و... بازی کرده است. البته به گفته خودش تا امروز در چهل اثر حضور داشته و نقش‌های متفاوتی را بازی کرده است. جالب است که خانواده او اصلا در کار بازیگری نیستند و به خاطر علاقه‌اش وارد این عرصه شده است.
رحمانی تاکید می‌کند که فصل اول سریال را دیده بود و خیلی هم آن را دوست داشت. البته زمانی که فصل اول ساخته می‌شد او برای بازی در فصل دوم انتخاب شده بود، به همین دلیل از همان ابتدا می‌دانست که قرار است سهمی در سریال بچه مهندس داشته باشد.
این بازیگر درباره این‌که آیا هنوز هم وقتی جلوی دوربین می‌رود، دل نگرانی دارد؟ می‌گوید: نه، دیگر بعد از 40 کار دلهره ندارم. البته سه سال اول وقتی جلوی دوربین می‌رفتم خیلی دل نگران بودم، ولی دیگر برایم عادی شده است.
رحمانی به خاطر بازی در سریال بچه مهندس2 یک خط در میان مدرسه می‌رود، اما درس و مشق‌اش را با کمک پدرش، معلم و مسؤولان مدرسه انجام می‌دهد.
وی بزرگ‌ترین پشتیبان خودش را در این سریال، کارگردان مجموعه ذکر می‌کند و می‌گوید: آقای غفاری در صحنه‌های حسی کمک زیادی به من می‌کند تا به نقش برسم. در واقع برایم همیشه سنگ تمام می‌گذارد.
این بازیگر در پاسخ به این سوال که برداشت مکرر از یک صحنه شما را خسته نمی‌کند، توضیح می‌دهد: نه، دیگر خسته‌کننده نیست، چون می‌دانم حتما در راستای بهترشدن صحنه است. ضمن این‌که برایم مثل زندگی عادی شده است. در این سریال هم نقش مادرم را خانم اندیشه فولادوند بازی می‌کنند و در صحنه‌هایی که با ایشان بازی داشتم، خیلی به من کمک کردند و هر نکته‌ای که لازم بود را به من می‌گفتند.
سکانس چهارم - بوستان ولایت - رسول تپل
بنیامین محمدیان در بچه مهندس 2 نقش رسول تپل را در نوجوانی بازی می‌کند. این بازیگر هم مثل بازیگر نقش کودکی رسول تپل است و با نمک! بنیامین 12 سال دارد و اولین بار است که جلوی دوربین حاضر می‌شود. البته ویژگی بنیامین این است که وقتی از او سوال می‌پرسم، سعی می‌کند خیلی ادبی صحبت کند و همین حرف زدنش او را بانمک کرده است.
او درباره بازی در این سریال می‌گوید: فصل اول سریال را خیلی دوست داشتم. به نظرم خیلی قشنگ بود و آدم وقتی کار این بچه‌های کوچک چهار پنج ساله را می‌دید که به این زیبایی دیالوگ می‌گویند و نقش‌شان را درست ایفا می‌کنند، واقعا تعجب می‌کرد.
محمدیان درباره دلهره‌ اولین‌ حضورش جلوی دوربین توضیح می‌دهد: ده جلسه اول خیلی ترس داشتم، اما بعد که با مانی بیشتر دوست شدم در نقشم فرو رفتم. ضمن این‌که آقای‌غفاری، کارگردان کمک زیادی می‌کند و بعد از کارگردان، مانی پشتیبان من است و خیلی به من کمک می‌کند به‌ویژه در صحنه‌های حسی به من می‌گوید که چطور حس بگیرم. اگر مانی نبود، احتمال داشت بیشتر تپق بزنم.
این بازیگر در پاسخ به این سوال که ناراحت نمی‌شوید وقتی چندین بار به خاطر بازی شما کارگردان کات می‌دهد، می‌گوید: اوایل ناراحت می‌شدم، ولی سعی کردم تا بهتر شوم و با معذرت خواهی همیشه جبران کردم.

بچه‌ها با دقت و وسواس انتخاب شدند

محمد جواد کاسه‌ساز، سرپرست گروه کارگردانی درباره انتخاب بچه‌های سریال و تمرین کردن با آنها می‌گوید: ما دو ماه پیش‌تولید داشتم و قبل از تولید فصل اول سریال فراخوان دادیم و تعداد زیادی از بچه‌ها مراجعه کردند. تست‌های اولیه را گرفتیم. سعی کردیم بچه‌هایی را انتخاب کنیم که بتوانند جلوی دوربین راحت بازی کرده و حس‌شان را منتقل کنند. این اتفاق برای فصل دوم هم رخ داد و بچه‌ها را انتخاب کردیم. سعی داشتیم آنها را با دقت و وسواس انتخاب کنیم.
وی ادامه می‌دهد: البته من تجربه کار با بچه‌ها را دارم و و در فیلم‌های بچه‌های آسمان و به رنگ خدای مجید مجیدی حضور داشتم. البته کارم در فصل دوم راحت تر است، چون بچه‌ها نوجوان هستند و خودشان می‌توانند دیالوگ‌هایشان را حفظ کنند. قبل از هر صحنه به مدت دو ساعت با بچه‌ها تمرین می‌کنم.
کاسه‌ساز اشاره می‌کند: البته گاهی هم زمان بیشتری می‌گذارم، چون به صحنه بستگی دارد. مردم از فصل اول سریال خیلی راضی بودند. امیدوارم از فصل دوم هم راضی باشند. فصل دوم اختصاص به سن نوجوانی دارد که سن عجیب و غریبی است و بازی بچه‌ها نیاز به روتوش دارد، چون ممکن است کمی به سمت اغراق حرکت کنند. بازیگر نقش مانی رحمانی قبلا هم بازی داشته، اما بازیگر رسول تا به حال جلوی دوربین نرفته است. تلاش می‌کنم با بچه‌ها از قبل خیلی تمرین کنم که آماده جلوی دوربین بروند.

فاطمه عودباشی

رسانه