خاموش شدن مردی که برای نوشتن هیجان داشت

از سوی دیگر او اعتقاد داشت چون شغلش هنری است، بنابراین نویسنده باید برای نوشتن سرش داغ باشد! و این‌که نگاه دقیقی نسبت به جامعه داشته باشد.

او سال‌ها برای برنامه صبح جمعه با شما و جمعه ایرانی قلم زد و همیشه سعی می‌کرد طنزهایش در این برنامه‌ها به لحاظ موضوعی برای شنوندگان جذاب و شنیدنی باشد، چون تنها ابزار خودش را در رادیو، صدا می‌دانست که می‌ماند.

به همین دلیل با وجود میانسالی همچنان برای برنامه صبح جمعه با شما قلم می‌زد و حالا پاییز امسال، چهره این هنرمند دوست‌داشتنی رادیویی را به قاب گرفت تا این رسانه قدیمی یکی از سرمایه‌های قدیمی و متبحر خودش را از دست بدهد. به همین بهانه با چند نفر از هنرمندان رادیو درباره شخصیت او به گفت‌وگو نشستیم.

فاطمه آل عباس، گوینده:
هیچ وقت اخمو نبود!

امکان ندارد کسی در رادیو این هنرمند دوست‌داشتنی را نشناسد. او در نویسندگی و طنز شاخص بود و حتی می‌توان گفت معیاری برای نویسندگی رادیو. جدا از این‌که قلم شیوایی داشت، مردم‌دار بود و شخصیتش دوست‌داشتنی.

هیچ‌وقت کسی را ناراحت نمی‌کرد و چهره‌اش را اخمو نمی‌دیدیم! سال‌ها بود با این هنرمند همکار بودم و همیشه از شنیدن برنامه‌هایی که او می‌نوشت لذت‌می‌بردم.

گرچه برخی عادت به نوشتن تلخی‌ها با زبان طنز دارند، اما او از تلخی‌ها نمی‌گفت و همیشه روحیه مثبت داشت، چون اعتقاد داشت باید مردم را خنداند. نسل من این افتخار را داشتند که کنار چنین بزرگانی قد‌بکشند.

روحش شاد.

ابوالقاسم صادقی، نویسنده: بداهه‌گوی فوق‌العاده‌ای بود

من و صادق سال 52 با هم وارد رادیو شدیم و با هم نگارش برنامه‌های صبح جمعه را شروع کردیم. بعد از مدتی در مجله کاریکاتور همکاری می‌کردیم. صادق داستان‌های دنباله دار خیلی جذابی می‌نوشت که یکی از داستان‌های جذاب او مقتول فراری بود. بعد از انقلاب با هم مجله بهلول را منتشر می‌کردیم و از سال 64 مجدد همکاری خودمان را با سازمان صدا و سیما آغاز کردیم. صادق بین سال‌های 57 تا 64 مجله دنیای جدول را در می‌آورد که در زمان خودش جزو مجلات پرفروش بود. من هم در آن زمان مجله فکاهه را در می‌آوردم. تا این‌که این اتفاق تلخ پیش آمد و صادق برای همیشه از کنار ما رفت.

او طنزپردازی بود که خیلی هم خوب شعر می‌گفت. ترانه هایش بی نظیر بود. کتابی هم منتشر کرده است. ضمن این‌که بداهه‌گوی فوق‌العاده‌ای هم بود. کافی بود سه تا چهار دقیقه به او زمان بدهیم و او در همین مدت کوتاه متن جذابی برای گوینده می‌نوشت. در مجموع خاطرات زیادی با هم داریم.

فریبرز گلبن، تهیه‌کننده: طناز و نکته سنج بود

مگر می‌شود صادق را فراموش کنم. برنامه بامدادی رادیو ایران، اولین برنامه‌ای بود که با هم همکاری داشتیم. آن کار باعث شد تا باز هم با یکدیگر همکار شویم. او بسیار طناز و نکته سنج بود. خیلی با دقت و وسواس می‌نوشت تا بتواند برنامه را برای مخاطب شنیدنی کند.

بدون شک او نویسنده توانمندی بود و با فوت این هنرمند یکی از نویسندگان خوب رادیویی را از دست دادیم. نکته‌سنجی او در نگارش برنامه‌های طنز و مباحث روز بود. به قول معروف قلم او با طنز بازی می‌کرد و مخاطب را همیشه راضی نگه می‌داشت.

فاطمه عودباشی

رسانه