در کنار بازیگری رزمی هم کار می‌کنم

از کارهای او در تلویزیون می‌توان به مجموعه‌هایی همچون پریا، یادداشت‌های یک زن خانه‌دار، زخم، بیدارباش، هوش سیاه، ساختمان 85، عملیات 125، پاتوق و ... اشاره کرد. او با انتخاب نقش‌های متنوع این فرصت را برای خودش فراهم کرد تا بتواند با کارگردانان مختلفی همچون ابراهیم حاتمی‌کیا، مهدی فخیم‌زاده، احمدرضا درویش، مسعود آب‌پرور، بهروز افخمی و ... تجربه همکاری داشته باشد.

او در کارنامه هنری‌اش سه یا چهاربار پیش آمده که نقش پلیس را بازی کرده است، اما به گفته خودش نمی‌داند چرا مردم همیشه تصور می‌کنند او خیلی نقش پلیس را بازی کرده است. او در مجموعه تلویزیونی گشت ویژه به کارگردانی مهرداد خوشبخت که برای شبکه سه سیما آماده می‌شود، نقش سروان رضا پروین را بازی کرده است. با توجه به بازی در این سریال با او به گفت‌وگو نشستیم.

شنیده‌ایم در سریال گشت ویژه نقش سروان رضا پروین را بازی می‌کنید که اعتقادی به اسلحه ندارد و سعی می‌کند فیزیکی وارد عملیات شود. آیا همین ویژگی‌ها بهانه‌ای شد تا شما بازی در این سریال را بپذیرید؟

بله. رضا پروین رزمی‌کار است و متکی به بدنش. او بندرت در صحنه‌های عملیاتی از اسلحه‌اش استفاده می‌کند، حتی به خاطر این موضوع هم توبیخ می‌شود. این شخصیت در قصه ویژگی‌های متفاوتی دارد و نمونه آن را تا به حال بازی نکرده بودم. به همین دلیل عاملی شد تا این نقش را بپذیرم.

البته نمی‌دانم چرا مردم فکر می‌کنند که من زیاد نقش پلیس بازی کرده‌ام، در حالی که این سریال، سومین یا چهارمین کاری است که نقش پلیس را به عهده داشتم. سعی می‌کنم هر یک از کاراکترهایی که بازی می‌کنم متفاوت با قبلی باشد و خوشبختانه پلیس گشت ویژه با دیگر آثار پلیسی‌ام متفاوت است.

فکر می‌کنید چرا مردم این تصور را از شما دارند که نقش پلیس زیاد بازی کرده‌اید؟

فکر می‌کنم دلیلش بازی در سریال هوش سیاه باشد. مردم خیلی با علاقه این سریال را دنبال می‌کردند و دوست داشتند، چون سریال متفاوتی بود. حدود 20 سال و اندی است که بازیگرم و در طول این سال‌ها هرگز کاراکترهایم شبیه به هم نبوده است.

ضمن این‌که همکاری با مهرداد خوشبخت کارگردان گشت ویژه عامل دیگری بود که من را برای کار جذب کرد. او کارگردانی حرفه‌ای است و نظریه هایش در طول کار کمک زیادی به بازیگر می‌کند. علاوه بر آن خوش اخلاق و با معرفت است.

از دیگر حسن‌های این مجموعه، حضور بازیگرانی دوست داشتنی بود که از قبل هم می‌شناختم. همه این موارد دست به دست هم داد تا یک خاطره خوب از بازی در سریال گشت ویژه در ذهنم ثبت شود.

جدا از کاراکتر سروان پروین که رزمی‌کار است، شما خودتان هم اهل ورزش هستید؟

بله، اگر غیر از این بود نمی‌توانستم کاراکتر پلیس را دربیاورم. من یکی از شاخه‌های ووشو را کار می‌کنم.

کمربند مشکی دارید؟

(با خنده) بله. البته مهم نیست. ولی من ورزش را دوست دارم.

پس صحنه‌های اکشن مجموعه گشت ویژه را خودتان اجرا کردید؟

بله. بیشتر آن را خودم کار کردم، مگر آن‌که دیگر در تخصصم نبود و بدلکار انجام داده است. مثل بالا رفتن از ساختمان بلند. سعی کرده‌ام در حد توانم خودم صحنه‌های اکشن سریال گشت ویژه را اجرا کنم. البته از کیوان رضایی بدلکار نقشم هم تشکر می‌کنم که صحنه‌های اکشن و خطرناک نقشم را ایفا کرد.

در سال‌های اخیر مرسوم است که فیلمنامه‌ها بی‌آن‌که کامل شود، کار کلید می‌خورد و این اتفاق هم در مجموعه گشت ویژه افتاده است. چطور بازی در چنین آثاری را می‌پذیرید، در حالی که ذهنیت کاملی از پیکره شخصیت‌هایی که می‌خواهید بازی کنید، ندارید؟

کار زشت و ناپسندی است که فیلمنامه جامع نداشته باشیم و وارد کار شویم. البته این اتفاق در ایران مرسوم است و دیگر همه گروه‌های فیلمسازی هم در این حوزه حرفه‌ای شده‌اند. گرچه معتقدم باید با فیلمنامه کامل کار کرد، ولی اتفاقات ناگریز است و باید سر کنیم.

حال پیش آمده که با فیلمنامه کامل در اثری بازی کنید؟

بله. سال‌های قبل این طور بود. مثلا اواسط دهه 70 که کارم را شروع کردم، فیلمنامه‌ها کامل نوشته می‌شد، ولی الان بندرت این اتفاق می‌افتد. البته زمانی که فیلمنامه کامل باشد، کاراکترها هم
چفت و بست بیشتری دارند.

قبل از ایفای هر نقش ما به ازای بیرونی برایش پیدا می‌کنید یا نه؟

سعی می‌کنم ما‌به‌ازای بیرونی برای خودم پیدا کنم تا شخصیت‌هایی که بازی می‌کنم واقعی باشد و مخاطب بتواند همذات‌پنداری کند. بنابراین با دقت به اطراف نگاه می‌کنم، حتی به جرات و با صداقت می‌گویم که از شخصیت‌های ایرانی و خارجی در فیلم‌های مختلف ایده برمی‌دارم. ابایی هم برای این مبحث ندارم.

البته نه این‌که تقلید کنم، بلکه تلاش می‌کنم با ذهنی آگاه نقش را بازی کنم. یا کتاب می‌خوانم تا بتوانم ایده‌های خوب بگیرم. مثلا اگر قرار باشد در یک کار پلیسی بازی کنم، آثاری در این حوزه می‌بینم و اگر هم نقش طنز بپذیرم، حتما کارهایی در این حوزه را دنبال می‌کنم.

اطلاعات بازیگر باید به روز باشد تا بتواند نقش‌هایش را به بهترین شکل اجرا کند، به همین دلیل من هم سعی می‌کنم مطالعه را فراموش نکنم.

پس در انتخاب‌هایتان، ژانر کار برایتان مهم نیست؟

نه، اصلا مهم نیست؛ چون خودم را در ژانرهای مختلف محک زدم و جواب هم گرفتم. مثلا اگر قرار باشد چند بار نقش پلیس را بازی کنم، سعی می‌کنم با فاصله انجام دهم تا هم درگیر کلیشه نشوم و هم این‌که نقش‌هایم تنوع داشته باشد.

در طول همه این سال‌ها به این مساله پایبند بوده‌ام وامیدوارم همین مسیر را بتوانم طی کنم.

فاطمه عودباشی

روزنامه‌نگار