آرزو به گور

مک‌کین از نوادگان جورج واشنگتن، اولین رئیس‌جمهور آمریکا بود و خاندان وی از سوابق زیادی در ارتش آمریکا و جنگ‌افروزی‌های آن برخوردار بودند. او که در یک پایگاه آمریکایی در پاناما چشم به جهان گشود و تا آخرین روزهای حیات خود حضور پررنگی در حمایت از جنگ و آشوب در سراسر جهان داشت. مک‌کین ریاست کمیته نیروهای مسلح سنا را نیز عهده داشت و دستانش به خون افراد بیگناه زیادی آلوده است.

وی در دهه 1970 سابقه جنگیدن در ویتنام را داشت و پنج‌سال نیز در اسارت نیروهای کمونیست ماند. مک‌کین در سال‌های بعد نیز باتقویت سیاست جنگ‌طلبانه آمریکا آشوب را به سراسر جهان برد و باعث رنج و بدبختی مردم در جای‌جای‌جهان شد. وی در دهه 2000حامی سرسخت تجاوز آمریکا به افغانستان و عراق بود که به کشته شدن بیش از یک میلیون نفر انجامید. مک‌کین سال 2011 از مداخله آمریکا در لیبی و تسلیح مخالفان دولت معمر قذافی حمایت و شورشیان قهرمان را در لیبی ستود. وی همچنین خواهان دخالت آمریکا برای براندازی حکومت سوریه بود و طرح مورد حمایت وی برای تسلیح و تجهیز مخالفان دولت سوریه عامل مرگ هزاران سوری پنداشته می‌شود. البته مک‌کین به این هم راضی نبود و رئیس‌جمهور پیشین آمریکا یعنی باراک اوباما را بارها به خاطر عدم مداخله مستقیم در جنگ سوریه مورد ملامت قرار داده بود. وی سال 2013 دیدارهایی با تروریست‌های مورد حمایت آمریکا در سوریه داشت و بعدها نیز خواهان حملات موشکی آمریکا به سوریه شد که بالاخره ترامپ به آنها جامه عمل پوشاند. مک‌کین همچنین از جدی‌ترین منتقدان روسیه بود و یک‌بار مدعی شده بود ایران و روسیه خطری بزرگ‌تر از داعش هستند!

روی ایران بمب بریزید

اما ایرانی‌ها مک‌کین را بیش از هر چیزی با مواضع تند وی در قبال کشورمان و حمایت از گروه‌های ضدایرانی می‌شناسند.

وی بارها از لزوم دخالت در ایران سخن گفته بود و در جریان کمپین انتخاباتی خود در سال 2007 هم از لزوم بمباران ایران سخن به میان آورده بود.

او در جریان یک میتینگ تبلیغاتی در آوریل سال 2007 در ایالت کارولینای جنوبی در پاسخ به سوالی درباره سیاستش برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای ایران شروع به خواندن شعر کوتاهی کرد که می‌گفت: روی ایران بمب بمب بمب بمب بریزیم. این سخنان با جنجال بسیاری همراه شد.

پیشتر از این در سال ۲۰۰۶، مک‌کین ایران را حکومت دیوانگان خوانده بود.

اما در فوریه ۲۰۰۸ نیز گفت: من همچنان در اندیشه جاه‌طلبی آنان هستم، که چیرگی ایرانی بر منطقه به درازای تاریخ است. مک‌کین در فوریه ۲۰۱۳، چند روز پس از اعلام ارسال موفقیت‌آمیز یک میمون به فضا توسط ایران و ساعاتی پس از اظهارات محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور وقت ایران، با انتشار پیامی در توییتر از الفاظ توهین‌آمیزی علیه رئیس‌جمهور ایران استفاده کرد که این اقدام وی نیز با واکنش‌های منفی زیادی حتی در داخل آمریکا مواجه شد.

پدرخوانده منافقین

وی همچنین ید طولایی در حمایت از منافقین داشت و وی در خارج کردن این گروهک تروریستی از لیست سازمان‌های تروریستی آمریکا نقش مهمی ایفا کرد.

وی سال 96 در اقامتگاه گروهک ترورریستی منافقین در تیرانا حضور یافت و با سرکرده این گروهک تروریستی دیدار کرد. در این دیدار، مریم رجوی از تلاش‌های بی‌شائبه این سناتور آمریکایی در حمایت از منافقین و انتقال آنها به خارج از عراق تقدیر کرد. همزمان با روی کار آمدن ترامپ و حمایت علنی آمریکا از براندازی حکومت ایران، مک‌کین نیز بر حمایت خود از دشمنان ملت ایران افزود. وی سال گذشته در حالی که روند درمان بیماری خود را در یک بیمارستان آریزونا سپری می‌کرد، با ارسال یک پیام توییتری از اغتشاشات دی‌ماه در ایران حمایت و اعلام کرد آمریکا در کنار معترضان ایرانی ایستاده است.

مک‌کین همچنین سال گذشته با عناصر اپوزیسیون از جمله رضا پهلوی دیدار و آرزوی سرنگونی زودهنگام جمهوری اسلامی را کرد.

اما چندی نگذشت که مک‌کین در رسیدن به آرزوی شوم خود ناکام ماند و به جمع دیگر دشمنان ایران چون صدام حسین پیوست که در حسرت براندازی جمهوری اسلامی ماندند.

قهرمان‌سازی رسانه‌های غربی

با وجود سابقه طویل مک‌کین در حمایت از جنگ افروزی‌های آمریکا در سراسر جهان و نقش مستقیم وی در مرگ هزاران سوری، لیبیایی و ویتنامی، اما رسانه‌های غربی مرگ وی را بسیار مثبت پوشش دادند و سعی کردند از وی چهره یک قهرمان را به تصویر بکشند. در پوشش رسانه‌های غربی از مرگ وی، مدام عباراتی چون «قهرمان»، «آمریکایی اصیل» و «مبارز آزادی» برای توصیف وی به کار می‌رفت، گویی که وی را نسخه قرن بیست و یکمی مهاتما گاندی است! این در حالی است که برای مردم خاورمیانه و آسیا بویژه کشورهای ویتنام، عراق و سوریه مک‌کین چیزی فراتر از یک جانی نیست. شاید خواندن توصیف واشنگتن پست از مک‌کین خالی از لطف نباشد:«در سراسر این جهان، مک‌کین با آزادی و دموکراسی همراه است. وی بدون خستگی از حقوق بشر دفاع می‌کرد و ضد سرکوب و اقتدارگرایی سخن می‌راند.» چهره‌های سیاسی از آمریکا و متحدان این کشور نیز از مرگ وی ابراز ناراحتی کردند. اما جالب‌تر از همه پیام تسلیت خالد بن سلمان، سفیر عربستان در آمریکا که مک‌کین را «حامی امنیت و صلح جهانی» خواند. وی نوشت: مک‌کین قهرمانی بود که در طول زندگی‌اش به کشورش خدمت کرد و همواره حامی امنیت و صلح جهانی بود. او همچنین دوستی بزرگ برای عربستان بود.

خوراک مار و مور

مرگ مک کین خیلی ها را به یاد بیانات رهبر معظم انقلاب انداخت.ایشان اردیبهشت امسال در واکنش به تشدید اقدامات تخاصم‌آمیز ترامپ ضد‌ایران فرمودند: «اینها کارهایی است که از اول هم می‌کردند؛ در دوران دولت گذشته آمریکا یک‌جور بود، حالا یک‌جور است؛ دوران قبل از او -دوران بوش پسر- یک‌جور بود... خیلی از آنها استخوان‌هایشان هم خاک شد، بدنشان هم در زیر خاک خوراک کرم و مور و مار شد، [اما] جمهوری اسلامی بحمدا... با قدرت سینه سپر کرده ایستاده؛ این آقا هم بدنش خاک خواهد شد، خوراک مار و مور خواهد شد، جمهوری اسلامی همچنان خواهد ایستاد.»

علیرضا هاشمی

جام‌جم