با امیرحسین صادقی، بازیکن سابق فوتبال

همه از کی روش رودست می خورند

امیرحسین صادقی، بازیکن سابق فوتبال که البته این روزها از این عرصه خداحافظی کرده است، تجربه دو دوره حضور در جام جهانی فوتبال را داشت.
کد خبر: ۱۱۴۸۶۸۸

یکی سال 2006 و دیگری هم سال 2014. او در هر سه بازی ایران در جام جهانی 2006 فوتبال آلمان، جزو نفرات ذخیره و نیمکتنشین تیم ملی ایران بود، اما در جام جهانی 2014 برزیل در هر سه بازی تیم ملی ایران حضور کامل90 دقیقهای داشت و نمایش چشمگیرش در زمین بازی موجب شد پایگاه «بلیچر ریپورت» او را یکی از 25 شگفتی جام جهانی قلمداد کنند.

با او درباره حضورش در جام جهانی و تاثیر کی روش در تیم ملی کشورمان صحبت کردیم و از او خواستیم درباره جام جهانی همه آنچه را که در دل دارد، بیان کند. البته در این میان پای علایق شخصی اش در فوتبال را هم به میان آوردیم و مفصل با او حرف زدیم.

اولین دوره جام جهانی که خاطرتان هست، کدام دوره است؟

1990 ایتالیا.

فکر میکردید خودتان هم در این رقابتها حضور داشته باشید؟

راستش را بخواهید نه.

ایران کلا پنج بار به جامجهانی صعود کرده و بازیکنانهای محدودی تجربه این رویداد بزرگ را داشتهاند. شما یکی از این بازیکنان هستید. برایمان از فضای این رقابتها، فشارهای روانی تعریف کنید.

این یک مسابقه جهانی است و بهترین کشورهای دنیا در آن حضور دارند و خیلی از تیمها فیلترشده و قدرتمند وارد این رقابتها میشوند.

حتی تیمهای قدرتمند هم خیلی اوقات از دور این مسابقات خارج میشوند و همه تیمها میخواهند قدرتشان را به نمایش بگذارند از همین رو اتفاقات زیادی در این تورنمنت رخ میدهد و خیلیها شگفتیساز میشوند،
یک سریها حماسهساز و یک عده هم مانند دورههای گذشته قهرمان میمانند.

خودتان تجربه شخصی یا خاطره خاصی از حضورتان دارید؟ مثلا یک لحظه خاص از بازی ، اردو یا... که هیچ وقت فراموشش نکنید.

هر دو دورهای که من حضور داشتم برایم خاطره بود، چیزی که آرزوی اکثر بازیکنان لیگبرتری حاضر در ایران است.

وقتی از بین 300-400 بازیکن فقط 23نفر در این مسابقات حضور پیدا میکند مطمئنا افتخاری است.

من به دو دوره حضورم در این مسابقات و بازی کردن مقابل تیمهای بزرگ جهان افتخار میکنم و خوشحالم تلاشم به بار نشست و آیندهای که به آن فکر میکردم برایم رقم خورد.

جو تیم ملی در این دوره را چطور ارزیابی میکنید؟

در مصاحبههای قبلیام هم گفتم تیمملی باانگیزهای داریم. بازی اول را که با پیروزی پشت سر گذاشتیم.

اصل موضوع روی بازی با اسپانیا و پرتغال رقم میخورد و آنجاست که تجربه بازیکنان و اتفاقاتی که باید رقم بخورد خیلی اهمیت دارد و در این بازی ها شکل میگیرد.

شرایط کیروش دربازی با مراکش چطور بود؟ بیشتر روی چه چیزهایی تمرکز داشت؟

خودتان دیدید کیروش تمرکز دفاعیاش خوب بود هرچند چاشنی شانس را هم باید به آن اضافه کنیم.

در 25 دقیقه اول بازی با مراکش فشار زیادی روی تیم ما بود و تلاش بچهها در ادامه ثمربخش بود.

وقتی خوب دفاع میکنند و ضدحملهها را شکل میدهند صددرصد هم میتوانند از موقعیتهای که برایشان ایجاد میشود خوب استفاده کنند.

در نیمه اول فکر میکنم سردار و کریم موقعیتهای خوبی داشتند که تبدیل به گل نشد، ولی بچهها در نیمه دوم از حداقل موقعیتشان که یک کاشته بود توانستند بهترین استفاده را ببرند و با چاشنی شانس آن را گل کنند.

کیروش کاری کرده که برخلاف 2006 تیم ملی دور از باند بازی و یکدست باشد. رابطه همه بازیکنها با خودشان و کیروش خیلی خوب است.

در جامجهانی قبلی یکی از مهمترین کارهای کارلوس کیروش مخفیکاری بود.

این کارهای کیروش چه تاثیری روی حریفها داشت؟

این یکی از حسنهای کیروش است که کسی نمیتواند دست او را بخواند. حتی مربیهای داخل هم نمیتوانند دست کیروش را بخوانند.

شما تا یک هفته مانده به بازیهای جامجهانی میبینید که احسان حاجصفی هافبک بازی میکند ولی ناگهان روز بازی دفاع چپ به میدان میرود، یا اشکان دژاگه بیرون گذاشته میشود و مسعود شجاعی در ترکیب قرار میگیرد.

کیروش اصلا قابل پیشبینی نیست و فکر میکنم گاهی اوقات حتی با کاغذهایش درگیر میشود و آنها را پاره میکند!

اینها همه از هوش بالای اوست و خیلی سریع شرایط را میتواند تغییر بدهد.

احتمالا شرایطی پیش آمده که چنین اتفاقی را رقم میزند، به نظرم این خصلت خوب یک مربی است و برای همین در چهار دوره مربی جامجهانی بوده.

به لحاظ روحی و روانی تیم ملی ما چه در دوره قبل و چه در این دوره خیلی خوب ظاهر شد. کیروش برای این آمادگی روانی چه کارهایی انجام میداد؟

مربی که هشت سال کنار تیمملی باشد صددرصد خیلی خوب میتواند با شاگردانش ارتباط نزیکی برقرار کند و شاگردانش هم نیز با او ارتباط خوبی برقرار میکنند.

صددرصد وقتی در یک تیمی باشید و با محیطی خانوادگی روبهرو باشید آن تیم خیلی میتواند موفق باشد.

با کمترین امکانات و شرایط بالاخره بازیکنان همت و همدلیشان را حفظ میکنند و روند موفقیتآمیزی را طی میکنند.

در هر صورت امیدوارم آینده فوتبال ایران پر از اتفاقات خوب باشد و بازیکنان تیم موفقیت و شادمانی را تجربه کرده و با آن مردم را نیز شاد کنند.

صددرصد رونالدو

طرفدار کدام تیم هستید؟ میتواند قهرمان شود؟

در وهله اول طرفدار کشورم هستم اما برخلاف صحبتهایی که میشود من به دو سه تیم خیلی اطمینان دارم، اولی برزیل چون واقعا شخصیت قهرمانی و فاکتورهای قهرمانی را دارد، بعد آلمان که فکر میکنم خیلی خوب است و چون کریس رونالدو را دوست دارم سومین تیم را پرتغال میدانم.

آقای گل چه کسی است؟

صددرصد رونالدو.

پدیده رقابتها کدام تیم میتواند باشد؟

ایران.

ستاره ایران چه کسی است؟

روزبه چشمی و امید ابراهیمی.

کیروش بعد از جام جهانی میمونه؟

نمیدانم.

دوست داشتید جای دورههای قبل، الان در جام جهانی بودید؟ چرا؟

نه دورههای قبل هم خیلی خوب بودم و اگر این دوره هم میرفتم خیلی خوب بود که نشد.

از مراکش تا تیم های خطرناک

در چهار دوره اخیر، سه بار به جام جهانی رفتیم. مهمترین تفاوتهای تیم ایران در 2006 و 2014 ، 2018 چه چیزهایی است؟

تغییر خاصی نداشتیم. فقط حضور مربی خارجی در این مدت بوده. ما حتی با علی دایی در سال 2010 هم میتوانستیم به جامجهانی برویم، ولی متاسفانه برخی مسائل اجازه نداد چنین اتفاقی رقم بخورد. اشتباهات زیادی که در انتخاب مربی داشتند روند را کند کرد و سال 2014 نسل خیلی از فوتبالیستها را از بین برد. ما توانایی رفتن به رقابتهای جامجهانی را از لحاظ فوتبالی داریم اما همه چیز فوتبال فقط فوتبالش نیست بلکه هم به سیاست، هم مقدمات و هم امکانات و طرز فکری که پشت آن خوابیده است و قدرت ریسکپذیری خود فوتبال و دور و بریهای فوتبال نیز تاثیر گذار است است. اگر این دوره و دوره قبلی به جامجهانی آمدیم به قولی به خاطر پول کلانی است که در فوتبال خرج شده است. حالا دوره قبلی ما با چنگ و دندان به جامجهانی آمدیم ولی این دوره راحتتر و خیلی چیزها نسبت به قبل تغییر کرد و برای همین کیروش توانست با تیم بهتری به این جامجهانی برود و مطمئنا در آینده خیلی بهتر از این هم خواهیم شد. فکر میکنم اگر کیروش بماند ما میتوانیم نگاهی هم به جام ملتهای آسیا داشته باشیم.

دومین پیروزی تیم ملی در تاریخ جام جهانی جلوی مراکشی رقم خورد که بدون گلخورده به جام جهانی آمده بود. فکرش را میکردید مراکش را ببریم؟

فوتبال خیلی نگرشها و افکار را تغییر داده است و غیرقابل پیشبینی نبود. مراکش تیمی نبود که بتواند مقابل ایران عرض اندام کند و من از این بابت خیالم راحت بود. میدانستم آنها بازیکن بزرگ ندارند و این بازیکن بزرگ داشتن میتواند یک فاکتور مهم برای یک تیم باشد.

نداشتن بازیکن بزرگ هم نیازمند تجربه خیلی بالاست که مراکش این فاکتورها را ندارد. آنها فقط 20دقیقه فشار روی تیم ما ایجاد کردند و بعد هم دیگر هیچ؛ اما تیمهای دیگر شرایطشان خیلی با مراکش فرق میکند. واقعا تیمهای خطرناکی هستند.

وقتی ایران گل زد کجا بودید و کنار چه کسی بازی را میدیدید؟

در استان فارس و در جاده لار بودم. بازی را از رادیو گوش میکردم.

مجید حسینی و روزبه چشمی به جای سید جلال حسینی یا پژمان منتظری در اوج جوانی در قلب خط دفاع ما بازی کردند. به نظرتان این کار ریسک نبود؟

هم ریسک است و هم نیست ولی به نظرم فعل آیندهنگری هم در آن وجود دارد. کیروش به آینده فوتبال ایران فکر میکند و باید برای ده سال آتی هم دو یا سه دفاع وسط خوب و مطمئن داشته باشیم. این جزو فاکتورهای خوب یک مربی است که آیندهنگری کند.

کیروش خیلی باهوش است و برای آینده فوتبال ایران چند دفاع را فاکتور قرار داد تا در سالهای بعد از نظر دفاع دچار مشکل نشویم.

احتمالا حسینی و پورعلی گنجی بازی بعدی مقابل کاستا، ایسکو، رونالدو و... بازی کنند. فوت کوزهگری یا توصیهای برایشان ندارید؟

فقط باید باتجربه باشند و از نیروی جوانیشان بیرون محوطه جریمه استفاده کنند و در 18 قدم از تجربهشان بهره ببرند. اینها بازیکنان خطرناکی هستند.

دفاع فعلی تیم ملی بهتر است یا دفاع دورههای قبلی؟

این سوال را نمیتوانم پاسخ بدهم چون من در دوره قبل کنار تیمملی بودم، این سوال شما را باید کارشناسان فوتبال پاسخ دهند. با اینکه میگویم این دوره هم دفاع خوبی داریم و بچهها آینده دارند. در ضمن شرایطی که ما در دوره قبل داشتیم با این دوره متفاوت است.

فرزام علی محمدی

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها