صبر انقلابی امام حسن کیان تشیع را نجات داد

نیمه ماه مبارک رمضان بنا بر مشهور ، روز میلاد مسعود امام حسن مجتبی علیه السلام سبط اکبر رسول خدا صلی الله علیه وآله و سرور جوانان اهل بهشت است .

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوب جعفری صاحب تفسیر کوثر در گفت‌وگو با جام‌جم آنلاین درباره سیره اخلاقی و سیاسی دومین امام شیعیان اظهار داشت: امام حسن مجتبی (ع) به حکم اینکه امام است، کاملترین انسان در زمان امامت خود بود. مجوعه اخلاق، کردار و رفتار امام نیز حجت بود چراکه ایشان ولی خداست.

وی ادامه داد: امام حسن(ع) پیش از آنکه به امامت برسند نیز اخلاق بسیار کریمه‌ای داشتند و منشا آن اخلاق حسنه، خانواده ایشان بود چراکه امام مجتبی (ع)فرزند حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه سلام الله علیها است.

جعفری درباره برجسته‌ترین سیره اخلاقی امام حسن (ع) بیان داشت: تمام اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام دارای اخلاق حسنه هستند اما هر کدام در یک صفت اخلاقی ممتاز شناخته‌ شده‌اند؛ آنچه بیش از دیگر ویژگی های امام حسن مجتبی (ع) در زمان حیات و پس از شهادت از برجستگی برخوردار است، صبوری و حلم آن حضرت بود.

صاحب تفسیر کوثر ادامه داد: تحمل بسیار زیاد در برابر سختی‌ها، از دلایل اخلاق منحصر بفرد امام دوم شیعان بود تا حدی که با دشمنان و مخالفان خود نیز به گونه‌ای برخورد می‌کرد که شیفته اخلاق ایشان بودند.

وی با اشاره به داستان‌های زندگی امام حسن مجتبی(ع) در روایات گفت: در آن زمان معاویه در شام حاکم بود، وی بر علیه امام حسن (ع) و خاندان پیغمبر تبلیغات زیادی کرده بود و اهل بیت بخصوص امام دوم شیعیان را فردی بداخلاق و منفی در ذهن مردم جای داده بود.

صاحب تفسیر کوثر ادامه داد: پیر مردی ناآگاه از اهالی شام در مدینه، امام حسن (ع) را سوار بر مرکب دید، آنچه توانست از آن حضرت بدگویی کرد، وقتی که فارغ شد، امام حسن (ع) کنار او آمد، و بدو سلام کرد، و با مهربانی پاسخ پیرمرد را داد.

وی در ادامه گفت: هنگامی که آن پیر ناآگاه این گفتار مهرانگیز نشات گرفته از حلم و صبر انقلابی امام حسن (ع) را شنید، آن چنان دگرگون شد که اشک از چشمانش جاری گردید.

جعفری با اشاره به صلح امام دوم شیعیان با معاویه گفت : امام حسن (ع) در عصر حکومت خودکامه معاویه، در وضعیتی قرار گرفت که اگر صلح تحمیلی را (که به معنای آتش بس و متارکه جنگ موقت، مشروط به شرایط بود) نمی پذیرفت، و با خصلت والای حلم و صبر انقلابی، با آن برخورد نمی کرد، کیان تشیع در خطری عظیم، و جان همه شیعیان در معرض نابودی جدی قرار می گرفت .

صاحب تفسیر کوثر درباره جایگاه امام حسن مجتبی علیه السلام نزد رسول مکرم اسلام بیان داشت: به امام حسن و امام حسین (ع) حسنین گفته می‌شد، هر دو بزرگوار از دوران کودکی مورد توجه رسول اکرم (ص) بودند و از جانب ایشان بعنوان نور چشمی معرفی می‌شدند.

وی ادامه داد: شیفتگی و علاقه زیاد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به امام حسن علیه السلام به اندازه ای بود که در زمان زندگانی ایشان، همه مردم جایگاه وارسته امام حسن علیه السلام را می شناختند.

جعفری با بیان اینکه برخی در برابر رفتاری که پیامبر با حسنین (ع) داشت اعتراض کردند، گفت: پیامبر در برابر انتقادهای دیگران فرمودند: " حسن از من و من از اویم. هر کس او را دوست بدارد، خدا دوستش خواهد داشت".

نسترن نعمتی/جام‌جم آنلاین