من و همسرم استاد پانتومیم هستیم

کربلایی زاده بیش از 20 سال است که در حوزه نمایش فعالیت دارد و در چند سال اخیر در بعضی از سریال های طنز تلویزیونی نیز حضور داشته است.

او یکی از استندآپ کمدین های ثابت برنامه «خندوانه» است که به گفته خودش بیش از 70 استندآپ کمدی را در این برنامه اجرا کرده و همین باعث شده مخاطبان او را بیشتر از تئاترهایش با این استندآپ ها بشناسند.

به سراغ امین کربلایی زاده رفتیم تا با او در مورد اوقات فراغتش گپ بزنیم. البته اوقات فراغت کربلایی زاده زیاد نیست اما سعی می‌کند آن را با خانواده‌اش سپری کند و به بهترین شکل از آن بهره ببرد.

شما و دوستانتان در خندوانه سعی کردید مردم را سرگرم کنید و بخندانید. در فصل‌های آخر هم به سراغ بازی‌هایی مثل پانتومیم و لباهنگ و... رفتید.از این بخش‌ها استقبال خوبی شد. دلیل این استقبال‌ را در چه می‌دانید؟

آن چیزی که باعث جمع شدن خانواده ها دور هم در هزاره سوم و عصر تکنولوژی شده است همین بازآفرینی فضاهای دورهمی و بازی های گروهی است. خانواده ها در این دوران به دلیل تکنولوژی و تجملات و حتی بالا رفتن توقعات از یکدیگر دور شده اند اما چون در نهایت در کشور ما فرهنگ و عنصر خانواده بسیار مهم بوده بعضی از اتفاقات دوباره باعث شده است که این دورهمی‌ها احیا شده و صمیمیت ها بازگردد و ارتباط که حلقه گمشده هزاره سوم در میان خانواده هاست تقویت شود. هر برنامه‌ای مثل پانتومیم یا دیگر اتفاقات و سرگرمی‌هایی که بتواند فضاهای تیم‌ورک را در خانواده ها زنده کند نیز ما را به این سو سوق می دهد.

خود شما در اوقات فراغتتان، در جمع‌های خانوادگی چه می‌کنید؟

من وقت خیلی کمی برای فراغت دارم ولی هر وقت که با خانواده جمع می شویم و چنین دورهمی‌هایی داریم سعی می کنیم با همین مسابقات مختلف وقتمان را بگذرانیم.

یعنی واقعاپانتومیم بازی می‌کنید؟

بله! خیلی هم حرفه‌ای هستیم. حتی همسرم هم آنقدر حرفه ای است که معمولا نمی‌گذارند ما دو نفر در یک گروه باشیم تا گروهمان قوی نباشد. ما مسابقه ای هم داریم به نام «ما ترانه» که یک گروه ترانه های قدیمی را می خواند و بعد از انتهای ترانه او گروه دیگری باید ترانه دیگری را بخواند و باید با دست و شادی همراه باشد. کاری شبیه به مشاعره است که با ترانه های قدیمی انجام می شود و فضای سرگرم‌کننده‌ای را فراهم می‌کند.

اوقات فراغت‌تان را با کتاب و فیلم و سرگرمی‌های فردی تر هم سپری می کنید؟

اگر با خانواده باشیم سراغ سرگرمی های جمعی می رویم ولی اگر با همسرم باشم به سینما و تئاتر می‌رویم و گهگاهی هم به دل طبیعت می‌رویم هرچند کم فرصتی برای اوقات فراغت دارم.

جواب شما به آن‌هایی که دورهمی یا بازی و سرگرمی را بطالت می دانند، چیست؟

عنصری که مردم یک اجتماع را می سازد و آنها را از هم ناگسستنی می کند موضوع سنت ها و فرهنگ هاست که نقطه پیکان حملات مختلف به فرهنگ یک کشور است. اگر از جنبه شعاری فراتر نگاه کنیم، می فهمیم که همین روزمره ها و اتفاقات تمدن امروز آدم ها را درگیر و از خود دور می کند و باعث می شود خیلی از فرهنگ ها و آیین های خود را از دست بدهند. بازی ها اما در گذشته آدم ها را در یک اجتماع کنار هم نگه می داشته‌اند. مثلا اگر در رقص های بومی هر منطقه نگاهی بیندازید هر منطقه در این رقص ها فرهنگ و آیینی را جست‌وجو می‌کند. هر یک از این رقص ها را که ریشه یابی کنید در آنها صلابت و پایمردی و اتحاد را می‌بینید. رقص های آذری، ترکی، کردی و لری همه به دنبال چنین مفاهیمی هستند و می بینید حتی مردم فرهنگ خود را در سبک زندگی، معیشت و... در این رقص ها نمایش می‌دهند. مهمترین ویژگی این رقص ها اتحاد آدم ها در کنار یگدیگر است و همه موارد در کنار هم جمع می شود تا این ریشه‌ها حفظ شود.

ما هم اگر می خواهیم با بازی های جمعی این اتحاد را دوباره در مردم ایجاد کنیم باید شادی هایی خلق کنیم که برای یک جوان هزاره سوم لذتبخش باشد. این اتحاد در نهایت باعث می شود آدم ها به یکدیگر خیانت نکنند و به کشورشان وفادار باشند. ما باید بتوانیم فرهنگسازی درستی نسبت به خانواده ها و مخاطبان تلویزیون ایجاد کنیم.

باید به گونه ای کار کنیم که یک جوان هزاره سوم وقتی لباس عاشیق ها یا کردها را می بیند از آن لذت ببرد و این یعنی ما این قومیت ها را وارد اتفاقات و برنامه ها کنیم و از پتانسیل ها و ظرفیت های قومی آنها استفاده کنیم. بازی ها فقط پانتومیم نیستند و بسیاری از خانواده‌ها در فرهنگ بومی و محلی خود در قومیت های مختلف بازی‌ها و سرگرمی هایی دارند که می توانند در خلوت و فراغتی که دارند سراغ آنها بروند. نیازی نیست همه فراغت شان را به یک شکل بگذرانند و اتفاقا باید سراغ سرگرمی های متنوع رفت که این تنوع هم برای مردم جذاب است.

حضور در خندوانه چقدر برای شما نشاط آور بود و انرژی می بخشید؟

خندوانه منبعی از انسان های پرانرژی است کسانی که همه خواستند فضای شادی را برای مردم به‌وجود بیاورند و بازی های خلاقی به شکل‌های مختلف آموزش دهند. رامبد جوان به عنوان راس چنین گروهی تلاش زیادی داشت تا خندیدن و شاد بودن را ترویج دهد و قطعا بودن در چنین برنامه‌ای به هر کسی انرژی می دهد. برای خود من که در خندوانه استندآپ کار می کردم این برنامه باعث شد در این موضوعات بیشتر و گسترده تر متمرکز شوم.

از فصل جدید خندوانه چه خبری دارید؟

خبر جدیدی ندارم چون خودم درگیر نمایش و تئاتر بودم و فقط می دانم به زودی فصل جدید این برنامه روی آنتن می رود و عوامل آن درگیر روی آنتن بردن فصل جدید هستند.

بازخوردهایتان از «خندوانه» در مدتی که در این برنامه فعالیت داشتید چگونه بود؟

این برنامه خیلی برای من خوب و تاثیرگذار بود البته در تمام دنیا قاب تصویر تاثیر زیادی در معرفی هنرمندان تئاتر دارد و اینکه تبلیغات تئاترها و نمایش های روی صحنه را نمایش دهد. تئاتر در همه دنیا جزو سبد فرهنگی است و باید این رویداد برای مردم به صورت روزمره و روتین معرفی شود.

فکر می کنم حتی بیشتر از اینکه دیگران شما را با تئاتر بشناسند در حوزه استندآپ کمدی می‌شناسند.

بله من بعد از 22 سال کار تئاتری با خندوانه شناخته می شوم و البته خوشحالم که در خندوانه دیده شدم و رامبد جوان به من اعتماد کرد تا بتوانم حدود 70 استندآپ کمدی در این برنامه روی آنتن ببرم.

این همه ایده و متن های استندآپ کمدی‌هایتان چگونه می‌رسد؟

ایده‌های استندآپ‌هایم از خود من است و متن‌ها را نویسنده ها می نویسند چون معتقد هستم که باید تیم نویسندگی باشد که بتواند ایده ها را به صورت حرفه ای بنویسد و پرورش دهد.

این روزها درگیر چه کاری هستید؟

نمایش «هملت و دن‌کیشوت» را در سالن اصلی تئاتر شهر دارم که یک کمدی گروتسک و تقابلی از دو رمان معروف است.

یوسف هاشمی