زندگی مسئولان در اتاق شیشه‌ای

عدالت اجتماعی، کاهش فاصله طبقاتی و نزدیک شدن وضع معیشتی آحاد جامعه به یکدیگر، از موضوعاتی است که در اهداف و آرمان‌های انقلاب بر آن تاکید شده است.

کد خبر: ۱۱۲۶۶۱۴

این موضوع همچنین جزو مبانی مکتب اسلام تلقی می‌شود و در سخنان و سیره عملی پیشوایان دینی ما بسیار مورد توجه قرار گرفته است.

به نحوی که این بزرگواران در دوران زندگی خود هم ساده‌زیستی را رعایت می‌کردند و هم به مستضعفان جامعه کمک می‌کردند تا جایی که گاهی در حالی که خود به نان شب محتاج بوده‌اند، اموالشان را به محرومان و بینوایان جامعه می‌بخشیدند.

مسئولان جمهوری اسلامی نیز به پیروی از اهل بیت سبک زندگی مشابه آنها را در پیش می‌گیرند، چراکه این حکومت برای پیاده‌سازی اسلام در جامعه شکل گرفته است و به همین دلیل وقتی مردم زندگی کسانی را که به بیت‌المال دسترسی دارند، می‌بینند باید شاهد رفتاری مطابق با منش ائمه اطهار در زندگی مسئولان باشند.

از سوی دیگر مسئولان باید به این نکته توجه داشته باشند که امروزه با گسترش فضای مجازی، زندگی آنها پیش چشم مردم قرار دارد و اگر جایی به بیت‌المال تعرض کنند، دیر یا زود آحاد جامعه از آن خبردار می‌شوند. بنابراین امروزه هیچ چیز را نمی‌توان از مردم مخفی کرد و مدیران نمی‌توانند درباره سبک زندگی و اموال خود به مردم دروغ بگویند.

البته مسئولان جمهوری اسلامی بخصوص در سال‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب، بسیار به این موضوع توجه کرده‌اند.

امام خمینی (ره) نیز به عنوان الگوی ساده‌ زیستی مسئولان در دوران معاصر شناخته می‌شود. به طوری که در دوران حیات ایشان، منزل و حسینیه آن بزرگوار در جماران، هیچ‌گاه آلوده به تجمل نشد.

همین روال ساده‌ زیستی تاکنون از سوی جانشین امام خمینی (ره) نیز ادامه یافته و رهبر انقلاب بر رعایت موازین شرعی در بهره‌برداری از بیت‌المال تاکید دارند.

اما امروز سطح زندگی برخی مدیران در جمهوری اسلامی فاصله معناداری با سطح زندگی نیازمندان جامعه پیدا کرده است و همین موضوع باعث شده برخی مسئولان درک درستی از رنج‌های مردم نداشته باشند؛ در صورتی که فاصله زندگی مردم و مسئولان باید به حدی باشد که مدیران بتوانند درد مردم را بفهمند.

این فهم مشترک باعث می‌شود آسایش و آرامش عمومی در سطح جامعه بیشتر شود و شهروندان نیز مسئولان کشور را امین خود بدانند.

آنچه باعث ایجاد فاصله طبقاتی بین برخی مسئولان و نیازمندان جامعه شده، این است که گاهی انتخاب مدیران براساس روابط صورت می‌گیرد و نه براساس ضوابط اما اگر شایسته‌ سالاری و شایسته‌ گزینی در انتخاب مسئولان مد نظر قرار گیرد و اگر کسانی که پشت میز مدیریت دستگاه‌های حکومتی می‌نشینند، انسان‌هایی رنج‌کشیده باشند و بتوانند در دوران مسئولیت خود، از دست‌درازی به بیت‌المال پرهیز کنند، سطح زندگی مسئولان با آحاد جامعه تطبیق پیدا می‌کند و اعتماد عمومی مردم به نظام جمهوری اسلامی بیشتر می‌شود.