به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از تماشاگران امروز ، پدر ترانه بازیگر فیلم فروشنده، تماس گرفتیم تا درباره اسکار سوال بپرسیم خیلی خوشحال بود. او که خودش میدانست هدف از این تماس چیست، در ابتدا گفت: «فقط درباره فوتبال سوال نپرسید.امروز روز متفاوتی است و سوالهای فوتبالی را جواب نمیدهم.»
او سپس درباره اسکار اصغر فرهادی حرف زد و گفت: «واقعا خوشحالم. شک ندارم که همه مرم ایران هم برای این اتفاق خوشحال هستند. افتخار بزرگی است که نصیب ما شده. نه به خاطر اینکه دخترم در آن فیلم بازی کرده است بلکه به عنوان یک ایرانی واقعا از ته دل خوشحالم. به خود آقای فرهادی و همه عوامل فیلم این موفقیت بزرگ را تبریک می گویم. من چند روز پیش دوباره فیلم را تماشا کردم و واقعا ارزش چند بار دیده شدن را دارد.»
از او پرسیدیم که فیلم جدایی نادر از سیمین از نظر شما بهتر است یا فروشنده که او گفت: «من همه فیلمهای آقای فرهادی را دیدهام. اما ‹درباره الی› بیشتر به من میچسبد. البته من نظر خودم را میگویم و اصلا هنری نیستم که بخواهم تخصصی در این مورد حرف بزنم. آن فیلم خیلی من را تحتتاثیر قرار داد. البته همه فیلمهای آقای فرهادی خوب است، اما اگر از بنده بپرسید فیلم درباره الی را ترجیح میدهم.»
او درباره حضور دخترش در فیلمهای اصغر فرهای گفت: «ترانه استعداد زیادی دارد. از همان اول هم عاشق فیلم و سینما بود. فیلمهایش را که نگاه میکنم میبینم که پختهتر شده است و هر روز که میگذرد پختهتر هم میشود. این خیلی خوب است و برای دختر عزیزم آرزوی موفقیت می کنم.»
او در پایان درباره اینکه آیا کارگردانهای دیگر ایرانی هم میتوانند در آینده برنده اسکار شوند یا نه، گفت: «شکی وجود ندارد که استعداد ایرانیها و هنری که دارند زبانزد خاص و عام است. قطعا این اتفاق میافتد و شما شک نداشته باشید که لیاقت مردم ما فراتر از این چیزهاست.»
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در استودیوی «جامپلاس» میزبان دکتر اسفندیار معتمدی، استاد نامدار فیزیک و مولف کتب درسی بودیم
سیر تا پیاز حواشی کشتی در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با عباس جدیدی مطرح شد
حسن فضلا...، نماینده پارلمان لبنان در گفتوگو با جامجم:
دختر خانواده: اگر مادر نبود، پدرم فرهنگ جولایی نمیشد