آبمعضل کم آبی مشکلات زیادی را به همراه دارد و مهمترین آن در خطر افتادن تامین خوراک است. یکی از اشتباهات دولتها این بود که به جای توسعه روستاها به توسعه شهرها روی آوردند و همین امر باعث از بین رفتن کشاورزی و رشد صنعت شد.در حالی که وابستگی به محصولات غذایی بدترین نوع وابستگی است و باید تا حد امکان از این موضوع بهره برد.
شهرداریهای هر شهر برای منابع مالی محدود اقدام به تراکمفروشی میکنند و به جای هر یک خانوار 5 خانوار ساکن میشوند که در همان محیط جمعیت را 5 برابر افزایش میدهد.
افزایش جمعیت منوط به افزایش امکانات است و همین امر دلیل کوچ روستاییان به شهرها شده است. روستاهای کشور که مهد کشاورزی هستند باید رشد داشته باشند نه شهرها که هر روز مشکل جدید در آنها به وجود میآید.
در بخش کشاورزی باید از آبیاری نوین بهره برد و در بخش صنعتی نباید از آبهای شرب استفاده کرد. دولت در این زمینه باید هزینههایی را متحمل شود و با تصفیه آب فاضلاب به این بخشها کمک کند تا دیگر شاهد حفر چاههای عمیق و نیمهعمیق که بلای جان محیطزیست است نباشیم.
دولت اکنون اعلام میکند که قصد دارد قیمت آب را به قیمت تمام شده عرضه کند و این کار را میخواهد از کشاورزان آغاز کند.
این تصمیم دولت خوب است، اما باید تاثیرات آن را هم در یک قاب ببیند. همانطور که قیمت آب را به قیمت تمام شده عرضه میکند باید محصول کشاورز را نیز به قیمت واقعی خریداری کند تا انگیزه تولید محصولات کشاورزی از بین نرود.دیگر راهکار، مصرف بهینه جمعآوری آبهای بارانی است که در این زمینه کاری انجام نشده است و با سرمایهگذاری در این بخش میتوانیم تا حد زیادی در مصرف آب صرفهجویی کنیم.
پروفسور پرویز کردوانی - متخصص محیط زیست
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد