چه فیلم‌هایی برچسب +18 می‌خورند؟

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ فیلم های سربریدن و آزار جسمی یا خشونت های غیراخلاقی؛ اینها از مهمترین مواردی هستند که لازم است ناشر با برچسب +18 محتوا را به مخاطب عرضه کند اما در وب فارسی اتفاقی برعکس رخ داده است ناشر برای هر مطلبی از برچسب +18 استفاده می کند تا بدین وسیله مخاطب‌ اش بیشتر شود.

نوجوان با سن کمتر از 18 سال نیز با دیدن این برچسب بیشتر ترغیب می شود تا از محتوای منتشر شده مطلع شود؛ حالا این برچسب روانه دنیای واقعی هم شده است زیر پوستر فیلم یا برای یک کتاب، تهیه‌کنندگان برای فروش بیشتر این علامت را در کنار فیلم‌ خود قرار می‌دهند.

ما در کشورمان هیچ قانون خاصی در این مورد نداریم که فیلم‌ها را با توجه به رده‌بندی سنی تقسیم‌بندی کند. بنابراین تهیه‌کننده یا کارگردان یک فیلم می‌تواند به‌راحتی فیلم خود را به یک گروه سنی خاص اختصاص دهد و مخاطب را به سینما بکشاند.

این قضیه فقط در فیلم‌های سینمایی یا تلویزیونی رخ نمی‌دهد. سایت‌های بسیاری در کشورمان وجود دارد که با این ترفند مخاطبان بیشماری را به خود جذب می‌کنند. اگر سری به اینترنت بزنید حتما با تعداد زیادی از این سایت‌ها مواجه می‌شوید که کنار تصاویر یا فیلم‌های موجود علامت +18 را گذاشته‌اند. اما وقتی روی عکس یا فیلم مورد نظر کلیک می‌کنید در اکثر موارد نه تصویر غیر قابل پخشی می‌بینید نه فیلمی که صحنه‌های نامناسب داشته باشد.

همانطور که گفته شد این کار مخاطبان به‌ویژه نوجوانان و جوانان را تحریک می‌کند تا از واقعیت آن سر در بیاوند و با همین ترفند تعداد بازدیدکنندگان سایت افزایش می‌یابد.

اما در کشور آمریکا این قانون به شدت رعایت می‌شود. مسئولین این کار با نظارت دقیق بر فیلم‌ها آنها را در رده‌بندی‌های سنی مختلف قرار می‌دهند و از آنجا که این قانون از طرف والدین آمریکایی کاملاً رعایت می‌شود این امر معمولاً به افت فروش فیلم منجر می‌شود.

سؤال اینجاست که اصلاً ما به فیلم‌هایی که در ایران ساخته می‌شود می‌توانیم برچسب +18 بزنیم یا نه؟ به عبارت دیگر اصلاً ما در ایران به معنای واقعی فیلم +18 داریم؟ به عنوان مثال یکی از فیلم‌هایی که اخیراً روی پردۀ سینماها بود و همین برچسب را داشت فیلم لانتوری بود. فیلمی عاشقانه که صحنه‌هایی مثل اسیدپاشی در آن دیده می‌شود. این فیلم برای افراد زیر 16 سال ممنوع شده است. اما اینکه این ممنوعیت بر اساس کدام قانون و معیار اعمال شده مشخص نیست.

اینکه این کار سودجویی از حس کنجکاوی مخاطب است یا نه خود جای بحث دارد اما به نظر می‌رسد این مسئله نیازمند نظارت جدی از سوی نهادهای مسئول و قانونگذار می‌باشد.