این یک قانون ساده فیزیکی است. اگر دستها را خم کنید، سرعت بالاتر میرود. دستها را از آرنج 90 درجه تا کنید و از شانه مانند دوندههای حرفهای تکان دهید. وقتی دست به عقب میرود، باید به حدی برسد که انگار میخواهید کیف پولتان را از جیب پشت درآورید. هنگام آمدن دست به جلو، مچ باید نزدیک وسط قفسه سینه برسد. هر دستی را با پای مخالف آن حرکت دهید، به این صورت که دست راست با پای چپ، عقب و جلو برود و دست چپ با پای راست. مچها را صاف و آرنجها را نزدیک بدن نگه دارید و عضلات دست را سفت نکنید. تکان دادن مداوم و شدید دستها با این حالت، موجب فعالیت بیشتر و سوختن 5 تا 10 درصد انرژی بیشتر نسبت به حالت معمولی میشود.
یکی از ویژگیهایی که نشان میدهد شما درست قدم برمیدارید این است که فرد روبهرویی شما بتواند تا حدی قسمتی از کف کفش شما را ببیند. اگر عادت دارید پاهایتان را موقع راه رفتن روی زمین بکشید، کالری کم نخواهید کرد.
پیادهروی که تمام مدت با گامهای یکنواخت انجام شود، کالری کمتری مصرف میکند. به جای این که در پیادهروی، سرعت ثابت و یکنواختی داشته باشید، سه دقیقه آهسته راه بروید و سپس به مدت سه دقیقه سرعت خود را افزایش دهید و دوباره آهسته راه بروید. سرعت شما در گام تند باید به حدی باشد که نتوانید براحتی صحبت کنید.
پیادهروی روی شن در مقایسه با پیادهروی روی سطح خیابان و سنگفرش، کالری بیشتری مصرف میکند. راه رفتن روی شنها نسبت به سطوح صاف دیگر، 50 درصد کالری بیشتری میسوزاند.
نتایج مطالعات نشان میدهد افرادی که هنگام ورزش کردن به موسیقیهای ورزشی گوش میکنند، سختتر و طولانیتر از افرادی که بدون موسیقی ورزش میکنند، به فعالیت میپردازند.
اگر بیرون از خانه پیادهروی میکنید، مسیر خود را طوری انتخاب کنید که شامل سطوح شیبدار و تپههای کوچک باشد.
در پنج دقیقه آخر پیادهروی، بتدریج گامهایتان را کوتاه و سرعتتان را کم کنید تا به سرعت اولیه زمان گرم کردن برسید. پیادهروی خود را با انجام تعدادی حرکت کششی تمام کنید.
نعیمه ظفر
کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد