حمله روزنامه پیروزی به بازیکنان پرسپولیس

به گزارش جام جم ورزشی ، حسین قدوسی سردبیر این روزنامه در یادداشتی نوشت: «شادی‌گل‌های افراطی بازیکنان پرسپولیس در روز درگذشت اسطوره و بنیانگذار این تیم، برگزاری جشن تولد کامیابی‌نیا در رختکن تیم و یا حضور کمرنگ بازیکنان استقلال در مراسم ترحیم رصا احدی ستاره تاریخ استقلال و اتفاقاتی از این قبیل نشان از افول اخلاق در فوتبال و کم‌توجهی نسل جدید فوتبال ایران به افتخارآفرینان و بزرگان دارد.

وقتی هوادار پرسپولیس در خلال بازی این تیم با نفت فوت می‌کند، انتطار نداشتیم سرخ‌ها از داور بخواهند همچون تیم‌های اروپایی بازی را متوقف کند و نیمه‌کاره بگذارد اما جای تعجب فراوان دارد که در مراسم تشییع و تدفین و ترحیم این هوادار قدیمی نه تنها مدیریت باشگاه بلکه هیچ یک از مربیان، بازیکنان و دیگر اعضای تیم شرکت نکردند و تسلیت و ابراز همدردی خود را از خانواده یک هوادار به رغم انتقادات صریح برنامه نود و دیگر رسانه‌ها دریغ کردند.

تاسف‌بار است که دقیقا ساعاتی پس از درگذشت رضا احدی ستاره اسبق تیم ملی و استقلال که پیشکسوت پرسپولیس نیز محسوب می‌شود، جشن تولد هافبک ملی‌پوش پرسپولیس در رختکن تیم برگزار می‌شود و سرخ‌ها که با کیک‌مالی کردن صورت کامیابی‌نیا به نوعی حرمت‌شکنی کرده بودند، در پی انتقاداتی که بلافاصله در فضای مجازی مطرح شد شروع کردند به انتشار پست‌هایی برای عرض تسلیت به خانواده احدی تا شاید جلوی این آبروریزی را گرفته باشند.

از آن سو و از جمع بازیکنان استقلال نیز فقط چهار بازیکن تیم افتخار دادند که در مراسم تشییع پیکر احدی حضور یابند و دیگر بازیکنان تیم که میلیاردی قرارداد بسته‌اند حاضر نشدند برای ادای احترام به یک پیشکسوت پرافتخار تاریخ استقلال در مراسم تشییع و حتی ترحیم شرکت کنند، چرا که در مراسم ترحیم نیز همان نفراتی که در روز تدفین به امجدیه رفته بودند به اتفاق دو سه بازیکن دیگر در مراسم ترحیمی شرکت کردند که حتی ورزشکاران دیگر رشته‌های ورزشی نیز حضور بافته بودند.

چگونه می‌شود همایون بهزادی به رغم کسالت شدید دو بار برای عیادت از منصور پورحیدری به بیمارستان ایرانمهر و یک بار هم مجددا از سر دلواپسی به منزل منصورخان می‌رود اما به رغم انتقاد و درخواست مکرر رسانه‌ها کمتر بازیکنی از تیم استقلال برای عیادت از احدی و پورحیدری راهی بیمارستان می‌شود؛ آن هم در حالی که پورحیدری به عنوان مدیر و سرپرست تیم هر روز بالای سر همین بازیکنان بوده و با دلسوزی‌های پدرانه خود مدام برای حل و فصل مشکلات همین بازیکنان خودش را به زحمت انداخته است.

باعث تاسف است وقتی می‌شنویم در دیدار تدارکاتی استقلال و تیم ملی دانشجویان، حریف آبی‌ها با بازوبند مشکی به میدان رفته اما تیم استقلال ... .

آیا باید برویم و با کمی جست‌وجو در اینترنت ده‌ها نمونه از اقدامات و واکنش‌های مدیران باشگاه‌ها و مربیان و بازیکنان تیم‌های اروپایی پس از درگدشت یک هوادار، ستاره و اسطوره را استخراج و آنها را با این دسته‌گل به آب دادن دو باشگاه فرهنگی و پرطرفدار پایتخت قیاس کنیم تا به این نتیجه برسیم که برخلاف تصورات این ما هستیم که عاطفه و احساس کمتری نسبت به آنها داریم و از قافله حفظ احترام و حرمت‌ها جامانده‌ایم؟

وقتی همایون بهزادی یکی از مفاخر فوتبال آسیا دار فانی را وداع گفت، کمترین انتظار، به میدان رفتن پرسپولیس با پیراهن یک‌دست مشکی یا برخی اقدامات خاص دیگر برای ادای احترام هر چه بیشتر باشگاه و تیم پرسپولیس به اسطوره پرافتخاری بود که یکی از اصلی‌ترین بانیان پرسپولیس محسوب می‌شود اما همه اقدامات این تیم در روز فوت اسطوره به ورود بازیکنان با یک قاب عکس سرطلایی و بستن بازوبند مشکی ختم شد؛ بازیکنانی که متاسفانه برخی از آنها در نیمه دوم این بازوبند را بر بازو نداشتند و پس از سه بار باز کردن دروازه سایپا شادی گل‌هایی افراطی و زیاده از حد داشتند و انگار پس از گلزنی در یک بازی فوق‌العاده حساس و رسمی و سرنوشت‌ساز سر از پا نمی‌شناختند؛ بازیکنانی که حتی یک نفر از آنها پس از اتمام بازی راهی منزل سرطلایی نشدند تا به خانواده‌اش تسلیت بگویند و عجیب اینکه از جمع 25 بازیکن تیم فقط دو سرخپوش با تجربه به انتشار پیام تسلیت اکتفا کردند. درست مثل آبی‌ها که در این تیم نیز فقط نفرات باسابقه به عیادت پورحیدری رفتند و در مراسم وداع با احدی شرکت کردند.

این وسط چندان به مدیران باشگاه و تیم و نقش و مسئولیت آنها در بروز چنین اتفاقاتی اشاره نکردیم. سخن به درازا کشیده شد. حرف بسیار است و درد دل زیاد. برای نسل جدید فوتبال ایران و ستاره‌هایش و برای مدیران و مسئولانی که در این هفته‌های تلخ و غم‌انگیز سرخابی امتحان خوبی پس ندادند، آرزو می‌کنیم بدانند به کجا می‌روند و چه قصوری داشته‌اند. آرزو می‌کنیم عاطفه و احساس ما ایرانی‌ها که همواره به آن می‌بالیدیم، بروز و ظهور بیشتری پیدا کند.

چه روزگاری شده؟ به کجا می‌رویم ما؟ نسل جدید فوتبال پولکی ما دقیقا به کجا می‌رود؟ ناکجاآباد؟»