تغییر تابعیت؛ معامله برسر هویت

به گزارش جام جم آنلاین ، روز گذشته دونده ماراتن ایران که سهمیه المپیک 2016 ریو را هم کسب کرده، مدعی شد در صورت ادامه‌دار بودن شرایط فعلی به کشور دیگری مهاجرت می‌کند. گلایه محمدجعفر مرادی از بی‌توجهی مسئولان فدراسیون است.

او در این‌باره به ایسنا گفت: در خرداد ماه سال جاری در ماراتن سوئد موفق شدم نایب قهرمان شوم. همانجا مسئولان دوومیدانی سوئد اعلام کردند که اگر در این کشور بمانم سالی 200 تا 300 هزار دلار درآمد خواهم داشت، اما من ترجیح دادم به ایران بیایم. با این حال بعد از برگشتنم به ایران هیچ چیز تغییر نکرد و انگار نه انگار که من در این مسابقه دوم شده‌ام. او در ادامه افزود: اگر مسئولان هزینه‌های قبلی و برنامه‌های آینده مرا ندهند، می‌روم و برای یکی از دو کشور سوئد یا امارات مسابقه می‌دهم و در واقع قید المپیک را می‌زنم. من به‌جز دوومیدانی کار دیگری ندارم که بتوانم درآمدی داشته باشم. بنابراین باید هزینه اردو و برنامه‌هایم پرداخت شود. اگر به این کشورها بروم در حد تیم ملی آنها فعالیت می‌کنم. در ماراتن سوئد نفر اول این کشور سوم شد و من دوم شدم.

مرادی با بیان این‌که علت تصمیمش را باید از مسئولان پرسید، گفت: نمی‌دانم چرا رسیدگی لازم از طرف مسئولان صورت نمی‌گیرد و تقصیر آنهاست که به ورزشکاران اهمیت لازم را نمی‌دهند. فقط به ورزشکارانی که در گذشته مدال گرفتند رسیدگی می‌شود و به افرادی که شانس دارند یا این‌که فقط می‌توانند نتیجه خوبی بگیرند، توجه نمی‌شود. همین باعث می‌شود که انگیزه‌ها کم شود و کار به جایی می‌رسد که من الان تمرین نمی‌کنم و فقط در خانه هستم.

بدون حتی یک عنوان آسیایی!

مرادی در حالی این اظهارات را مطرح می‌کند که هیچ مقام جهانی یا آسیایی در کارنامه او دیده نمی‌شود و در آخرین حضور خود در مسابقات دوی 10 هزار متر باشگاه‌های کشور هم عنوانی بهتر از سومی به دست نیاورد. این ورزشکار بیشتر از یک سال پیش، به صورت شخصی، در مسابقات آزاد دبی شرکت کرد و توانست با رسیدن به حدنصاب مورد نظر، سهمیه المپیک 2016 را به دست آورد. او به‌واسطه همان حدنصاب، تابستان گذشته به مسابقات جهانی چین دعوت شد، اما آنجا به خط پایان نرسید و به اصطلاح دوومیدانی‌کارها پارک کرد. بعد از مسابقات جهانی چین هم مرادی در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده تا به این ترتیب اطلاع دقیقی هم از آخرین وضعیت آمادگی او در اختیار نباشد.

اما سوای آن‌که این ورزشکار در چه سطحی از آمادگی قرار دارد، بحث تهدید به تغییر تابعیت یا همان معامله بر سر هویت، موضوعی است که همیشه مورد تقبیح بوده است. روح‌الله گلستانی، مربی کنونی تیم ملی دوومیدانی و البته یکی از مربیان اصلی محمدجعفر مرادی در گفت‌وگو با جام‌جم با تائید این موضوع گفت: این دونده ورزشکار بسیار بااستعداد، بامعرفت و باانگیزه است که زحمات زیادی هم در این رشته کشیده است. همه ما خوشحال شدیم از این‌که او به صورت شخصی و با هزینه خودش توانست در مسابقات آزاد دبی سهمیه المپیک را به دست آورد، اما این موفقیت توجیه مناسبی برای او نیست که مسئولان ورزش را به تغییر تابعیت تهدید کند.

وی با بیان این‌که تهدید به تغییر تابعیت، صحبتی نیست که زیبنده یک ورزشکار ملی باشد، افزود: سال گذشته افشین داوری، رئیس وقت فدراسیون دوومیدانی رکورد مرادی را به این دلیل که در مسابقات دبی ناظر فدراسیون حضور نداشت و آزمایش دوپینگی هم در کار نبود نپذیرفت. با این حال آقای کیهانی با پذیرش رکورد این ورزشکار، نشان داد هدفی جز حمایت ندارد. خب طبیعتا این ورزشکار هم باید به جای خط و نشان کشیدن از فدراسیون ملی کشورش متشکر باشد.

سوءاستفاده ممنوع

دکتر حمید سجادی، قهرمان پیشین دوومیدانی آسیا و مشاور رئیس فدراسیون دوومیدانی هم با بیان این‌که نباید اجازه داد بحث‌هایی نظیر تغییر تابعیت، جای خود را در ورزش ما باز کند به خبرنگار جام‌جم گفت: اگر ورزشکار تصمیم به مهاجرت گرفته، این حق مدنی اوست و ما هم برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم! در واقع هر ایرانی در هر جای دنیا افتخارآفرینی کند برای ما هم باعث افتخار است و اگر موفقیت زیر سایه پرچم کشور خودمان باشد، حلاوت بیشتری هم دارد. اما این‌که ورزشکار بخواهد با سوءاستفاده از ابزاری چون تغییر تابعیت به دنبال منافع شخصی خودش باشد یا توجه مسئولان را به خود جلب کند، این رفتاری غیرارزشی است که جایی در ورزش ما ندارد و نباید آن را جدی گرفت.

سجادی با اشاره به این‌که نام مرادی در فهرست نفرات دعوت شده به اردوی زمستانی تیم ملی دوومیدانی قرار دارد افزود: ما از دوندگان خوب و مطرح مان مثل ایشان و سایر دوندگان صحرانوردی، نیمه ماراتن و ماراتن فهرستی تهیه کرده‌ایم و قرار است ظرف یک هفته آینده از آنها دعوت کنیم تا به اردوی تیم ملی بیایند. طبیعتا این نفرات باید به اردو بیایند و خودشان را به مربیان تیم ملی معرفی کنند و بعد در قالب یک ورزشکار ملی به بیان کاستی‌ها و مطالباتی که دارند، بپردازند. من معتقدم فدراسیون‌های ملی با خرد جمعی و با توجه به توان مدیریتی‌شان، در جهت تحقق آنچه حق ورزشکاران ماست، گام برمی‌دارند و اگر خدای ناکرده سهل‌انگاری باشد، باید با گفت‌وگو و همفکری و مذاکره در داخل خانواده حل شود نه در رسانه‌ها و روزنامه‌ها.

تمرکز از دست رفته

به هر حال به نظر می‌رسد تغییر تابعیت، چماقی است که تعداد معدودی از ورزشکاران، هرازچندگاهی برای رسیدن به اهدافشان آن را بالا می‌برند، بدون آن‌که به تبعات چنین تفکرات مخربی فکر کرده باشند.

بیژن مقانلو، سرمربی تیم ملی تکواندو با تائید این موضوع به جام‌جم گفت: قبل از هر چیز باید بدانیم پوشیدن پیراهن تیم ملی افتخاری بزرگ است که نصیب هر کسی نمی‌شود و برمی‌گردد به این‌که یک ورزشکار چقدر تعهد داشته باشد.

وی با بیان این‌که در بحث تغییر تابعیت، باید به چند دیدگاه توجه داشت، افزود: وقتی کار شفاف باشد و انتخاب‌ها براساس شایستگی صورت گیرد، ورزشکار دیگر نمی‌تواند از ابزار تغییر تابعیت به عنوان یک تهدید استفاده کند. در کل، مطرح کردن بحث تغییر تابعیت دو جنبه دارد: یا ورزشکار در انتخابی تیم ملی شکست می‌خورد یا انتخاب می‌شود، اما به‌خوبی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. این عدم توجه هم خود دو جنبه دارد: جنبه مادی و جنبه معنوی. اگر از این چند دیدگاه مساله موشکافی شود، می‌توان سیاست‌هایی را اتخاذ کرد که کمتر شاهد مواردی از این دست باشیم.

مقانلو گفت: من منکر این نیستم که باید از قهرمانان المپیکی حمایت شایسته شود، اما به هر حال امکان دارد شرایط سیاسی و اقتصادی حاکم بر جامعه به‌گونه‌ای باشد که مسئولان نتوانند آن‌طور که باید و شاید به ورزشکاران ملی توجه کنند. در چنین شرایطی اگر ورزشکار بتواند متفکرانه‌تر و باهوش‌تر عمل کند، خیلی راحت‌تر می‌تواند قدم بردارد و تصمیم بگیرد. فراموش نکنیم هیچ افتخاری بالاتر از این نیست که یک ورزشکار پرچم کشورش را بالا ببرد. ما در این سال‌ها جوان‌هایی زیادی داشتیم که بابت افتخار و اقتدار ملی خون خودشان را اهدا کردند.

مقانلو با تاکید بر این‌که بحث تغییر تابعیت هیچ کمکی به ورزشکار نمی‌کند ادامه داد: من سال‌های زیادی در این ورزش حضور داشتم و هیچ‌گاه ندیدم ورزشکاری در سطح ملی با ورود به چنین بحث‌هایی به موفقیت رسیده باشد. در واقع این بحث جز این‌که تمرکز ورزشکاران را از بین ببرد و آنها را وارد حاشیه کند، نتیجه دیگری در پی ندارد.

رضا پورعالی / ورزش