جامعه در قبال کودکان کار‌ مسئول‌ است

اگر روند حمایت از کودکان کار تغییر نکند و مانند گذشته دنبال شود، بدون شک آنها در آینده به افراد نابهنجاری بدل خواهند شد و جامعه باید چند برابر هزینه‌ای را که امروز می‌تواند صرف آموزش و پرورش آنها کند، صرف نگهداری آنها در پرورشگاه، زندان و ندامتگاه کند. بنابراین، اگر امروز برای کودکان کار هزینه شود، حکم پس‌اندازی را دارد که برای آینده جامعه ضروری است.

کودکان کار نیز شهروند جامعه هستند و مانند سایر کودکان حق حیات دارند، اما متاسفانه در دسترس‌ترین قربانیان مفاهیمی مانند طبقه، نژاد و جنسیت هستند. کودکان کار، گروگان و قربانی مسائلی هستند که خودشان در آن بی‌تقصیرند، برای نمونه فقر پدر و مادر، گناهی نیست که کودک کار به خاطر آن آسیب ببیند. شرایط امروز آنها، نوعی مجازات ناعادلانه است که جامعه به آنها تحمیل می‌کند.‌ این روزها رسیدگی به وضع کودکان کار مناسب نیست و کماکان در خیابان دیده می‌شوند. شاید برخی ادعا کنند درباره سایر کودکان نیز مشکلاتی وجود دارد، اما این سبب نمی‌شود دولت‌ها وظایف خود را در قبال این کودکان فراموش کنند.‌ برای حل مشکلات کودکان کار، مسئولان باید سیاست‌های خانواده‌محور را برای حمایت از کودکان کار دنبال کنند، زیرا وقتی خانواده‌ای به دلیل فقر چاره‌ای جز کار کودک ندارد، نمی‌توان به حل معضل کودکان کار امیدوار بود.

علیرضا کرمانی

پژوهشگر جامعه‌شناسی کودک