با سازم می‌گویم عاشق باش

حمیدرضا آفریده درباره‌ی انتشار جدیدترین اثرش اظهار کرد: آلبوم «سال‌های رنگی» مانند اثر قبلی‌ام یعنی «پرنده‌های شهر من» بی‌کلام است؛ اما تفاوتی که این اثر با آلبوم قبلی‌ام دارد، این است که در «سال‌های رنگی» آلبوم با این‌که بر محوریت کمانچه است، اما سازهایی مانند قانون، تار، بم‌تار و سازهای کوبه‌ای در این اثر شنیده می‌شوند. این در حالی بود که آلبوم قبلی صرفا بر مبنای آنسامبل کمانچه نوشته شده بود.

او درباره‌ی ویژگی‌های اثرش توضیح داد: در بسیاری از آلبوم‌های بی‌کلام، آثار به‌صورت تک‌نوازی یا دونوازی اجرا می‌شوند و کم پیش می‌آید که یک آلبوم گروه‌نوازی به‌صورت بی‌کلام به بازار بیاید. در حالی که آلبوم من به‌گونه‌ای است که هر ساز در آن، شخصیت دارد. مثلا بم‌تار معمولا نقش ساز همراهی‌کننده را دارد، اما در کار ما، بم‌تار خودش نقش سلو دارد. سازهای کوبه‌ای هم هر کدام برای خود، شخصیت دارند. در واقع در بخش‌های مختلف اثر، مخاطب با شخصیت مستقل هر ساز آشنا می‌شود.

آفریده همچنین گفت: «سال‌های رنگی» به ایده‌ها و تجارب من در چند سال گذشته برمی‌گردد. فضای اجتماعی و فضای موسیقی که در این سال‌ها گذراندم، برای من پر از رنگ بوده است و حرف اصلی‌ام را هم در قطعه‌ای به نام «سال‌های رنگی» زده‌ام.

به گزارش ایسنا ، این نوازنده‌ی کمانچه درباره‌ی شرایط آلبوم‌های موسیقی بی‌کلام در ایران گفت: فکر می‌کنم اثر قبلی‌ام در میان مخاطبان دیده شد. زمانی که آلبوم «پرنده‌های شهر من» به بازار آمد، آلبوم‌هایی مثل «نه فرشته‌ام، نه شیطان» نیز منتشر شده بودند و آن زمان، کار من هم جزو پرفروش‌ها بود؛ اما به‌طور کلی در ایران روی آثار بی‌کلام سرمایه‌گذاری نمی‌شود. چنین آثاری فروش مقطعی دارند و سپس سال‌ها در سکوت فرو می‌روند، اما آثار با کلام تا مدت‌ها شنیده می‌شوند.

او درباره‌ اصرارش بر انتشار اثر بی‌کلام توضیح داد: قصد دارم تا زمانی که توانایی دارم و فشاری را متحمل نمی‌شوم، آثار بی‌کلام منتشر کنم؛ اما در صورتی که سرمایه‌گذاری وجود نداشته باشد، قطعا نمی‌توانم این کار را انجام دهم.

آفریده همچنین اظهار کرد: تنها دلیل من برای انتشار اثر بی‌کلام و پافشاری‌ام بر این موضوع، این است که می‌توانم حرفم را با سازم بزنم. من با سازم به مخاطب می‌گویم عاشق باش و می‌توانم مفاهیم مختلفی را از این طریق منتقل کنم.

این آهنگساز با اشاره به این‌که آهنگسازی و تنظیم این اثر کاملا برعهده‌ی خودش بوده است، گفت: بهنام معصومی (سازهای کوبه‌ای)، حنانه سعیدی (قانون) و چاوش اسکندری‌خواه (تار و بم‌تار) در این اثر ساز زدند و من هم کمانچه، کمانچه آلتو، قیچک و کمانچه پنج‌سیم نواخته‌ام.