اسطوره پیژامه‌پوش

در این میان، ستاره‌ای هم هست که می‌تواند رکورد مسن‌ترین بازیکن تاریخ یورو را به نام خود کند؛ گابور کرالی. کرالی که تابستان آینده 40 ساله خواهد بود، آنقدر منتظر ماند تا سرانجام توانست به رویای 30 ساله مجارها برای رسیدن به یک تورنمنت بزرگ تحقق ببخشد. مجارستان آخرین بار در جام جهانی 1986 توانست در میان بزرگان فوتبال قرار بگیرد.

رکوردشکنی در 40 سالگی

با این صعود، کرالی نه‌تنها می‌تواند به رویایش برای حضور در یک تورنمنت بزرگ جامه‌عمل بپوشاند، بلکه رکورد لوتار ماتئوس، اسطوره ژرمن‌ها را هم خواهد شکست. وقتی ماتئوس در یورو 2000 مقابل پرتغال به میدان رفت، 39 سال و 91 روز داشت و به مسن‌ترین بازیکن تاریخ این رقابت‌ها تبدیل شد.

پیش از آن، مورتن اولسن دانمارکی، در دیدار مقابل ایتالیا در یورو 1988، با 38 سال و 308 روز به میدان رفته بود و پیتر شیلتون هم که در همان رقابت‌ها به میدان رفته بود، در دیدار برابر هلند فقط 37 روز جوان‌تر از اولسن بود. حالا کرالی در دوران حرفه‌ای قابل توجه و طولانی‌اش که 20 سال به طول انجامید، می‌تواند یک رکورد دیگر هم به افتخاراتش اضافه کند. ‌او از سال 1998 به دروازه‌بان ثابت تیم ملی مجارستان تبدیل شد و در همه این سال‌ها، جایش را به دروازه‌بان دیگری نداد. شروع کرالی در بازی‌های ملی آنقدر جالب توجه بود که اجازه خودنمایی را از رقبایش گرفت. اولین بازی ملی او مقابل اتریش بود و کرالی فقط چهار دقیقه بعد از حضور در زمین، پنالتی تونی پولستر ـ رکورددار گلزنی تیم ملی اتریش ـ را مهار کرد تا مجارها در آن دیدار 3 بر 2 به پیروزی برسند. این آغاز حضور ثابت او در ترکیب مجارستان در دو دهه آینده بود. اگر مجارستان می‌توانست به تورنمنت‌های بزرگ راه پیدا کند، شاید تعداد بازی‌های ملی او بیشتر از 101 بود، اما با همین رکورد هم او چهره‌ای ماندگار در فوتبال مجارستان است. پیش از این، تنها یوژف بوژیک از نسل طلایی فوتبال مجارستان در دهه 50 توانسته بود به این رکورد برسد.

پیژامه معروف

کرالی در طول دوران حرفه‌ای‌اش در باشگاه‌های زیادی بازی کرد. او که دوران حرفه‌ای‌اش را از تیم مجارستانی شومباتلی هالاداس آغاز کرد (تیمی که در حال حاضر هم در آن بازی می‌کند) در این دو دهه پیراهن تیم‌هایی مانند هرتابرلین، استون ویلا، وستهام، کریستال پالاس و برنلی را به تن کرد؛ اما این تغییر پیاپی پیراهن، باعث نشد او در پوشیدن پیژامه معروفش تغییری ایجاد کند؛ پیژامه‌ای که به بخش جدایی ناپذیر کاراکتر کرالی تبدیل شد، اما کمتر کسی دلیل چنین پوششی را می‌دانست. پیش از دیدار اخیر مقابل نروژ، کرالی راز پوشیدن این شلوارهای دروازه‌بانی عجیب را فاش کرد: من یک دروازه‌بان هستم، نه یک مدل! مساله راحت بودن مطرح است. من زمستان روی زمین‌های خاکی یا چمن‌ بازی می‌کردم. بازی در چنین شرایطی به پاها آسیب می‌رساند. در زمان حضور در آلمان و انگلیس، چند بار تلاش کردم شورت بپوشم، اما مناسب من نبود. نتیجه نهایی بازی، مهم‌تر از ظاهر دروازه‌بان تیم است.»

بهنام جعفرزاده