ماجراجویی‌های خاله قزی

یکی از عوامل این رشد، استودیوهای بازی‌سازی بودند که مستقل تاسیس شدند و منتظر کمک‌های دولتی نماندند.

پیرو این روند بازی‌هایی همچون «خاله قزی» ساخته شد ؛ یک پلتفرمر فانتزی که ریشه در داستان‌های کهن ایرانی دارد با شخصیتی که ما را یاد قصه‌های دوران کودکی می‌اندازد.

خاله قزی یک بازی با برخاسته از قصه‌های اصیل ایرانی است که برای پلتفرم پی‌سی ساخته شده و هرچند هنوز وارد بازار نشده.

اما توانسته است در پنجمین جشنواره بازی‌های رایانه‌ای میان بازی‌های پلتفرمر رانر عنوان بهترین را کسب کند و نامزد بهترین بازی سال در بخش موسیقی و گرافیک شود.

گذشته از مقام‌هایی که این بازی به دست آورده، داستان و شخصیت‌پردازی آن که در دنیای واقعی و ملموس ایرانی اتفاق می‌افتد، برای بازیکن بسیار جذاب است.

نقل قول داستان بازی با انیمیشن‌هایی انجام می‌شود که به جذابیت بصری آن افزوده و شخصیت‌های به کار رفته در متن قابلیت تبدیل شدن به کاراکتر‌هایی را دارند که بین مردم ماندگار شوند.

به بهانه کسب مقام این بازی در جشنواره بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای با مصطفی کیوانیان، مدیرعامل شرکت آنو و مدیر پروژه خاله قزی گفت‌وگو کردیم.

مصطفی معتقد است بازی‌هایی همچون خاله قزی می‌تواند مروج فرهنگ ایرانی در دنیا باشد.

در این آشفته بازار بازی و بازی‌سازی در کشور چقدر برای «خاله قزی» هزینه کردید؟

حدود 270 میلیون تومان برای خاله قزی هزینه کردیم که بخشی از این پول را از طریق پروژه‌هایی که در شرکت می‌گرفتیم و بخشی دیگر را از سرمایه‌گذار تامین کردیم.

بازی شما برای پی‌سی ساخته شده و همه می‌دانیم صنعت بازی‌سازی این پلتفرم رو به زوال است؛ به‌خصوص در ایران. با وجود این فکر می‌کنید بتوانید هزینه‌ها را تامین کنید؟

برای پخش بازی قرار است از ناشر کمک بگیریم؛ زیرا ناشران بازی اطلاعات بیشتری از بازار در مقایسه با ما تولیدکنندگان دارند.

بنابراین تا حدودی هزینه‌ها تامین می‌شود، اما باز هم همه پول از فروش تامین نمی‌شود؛ قصد تولید نسخه موبایلی برای اندروید و iOS را داریم و به فکر فروش بازی به کشورهای خارجی هستیم که هزینه را تامین ‌کند.

همچنین ساخت انیمیشن از روی این بازی و کسب درآمد از کاراکترها را هم مد نظر داریم.

داستان بازی چیست؟

داستان از جایی شروع می‌شود که خاله قزی در روستای شادی‌آباد زندگی می‌کند (شادی آباد نام روستایی فرضی در شمال کشور است) و بچه‌های ده از خاله قزی درس یاد می‌گیرند، زیرا خاله به علوم مسلط است.

یک روز بچه‌ها سر کلاس حاضر نمی‌شوند و خاله قزی متوجه می‌شود بچه‌ها را دزدیده‌اند، بنابراین راه می‌افتد و به دنبال بچه‌ها می‌گردد. پس از کمی جست‌وجو پیرزن می‌فهمد روباه‌ها بچه‌ها را ربوده‌اند.

روباه‌ها گماشته یک خروس هستند که از او دستور می‌گیرند. خروس پلید هم با اشتباه خاله قزی برای درمان او، به دشمن تبدیل شده و بچه‌ها را می‌دزدد تا از آنها بیگاری بکشد.

در مراحل بعدی بازی، خاله قزی دست به کار می‌شود تا بچه‌ها را از چنگ روبا‌ه‌های شرور نجات دهد. بازی در شش قسمت (اپیزود) ساخته شده که هر قسمت جداگانه و به نوبت وارد بازار خواهد شد.

چرا از این نام استفاده کردید و چگونه به این داستان رسیدید؟

پیش از خاله قزی تجربه ساخت یک بازی به سبک بازی‌های خارجی را داشتیم و در جلساتمان تصمیم گرفتیم یک بازی کاملا ایرانی بسازیم.

بچه‌ها همفکری کردند و گفتند از شخصیت کدو قلقله زن استفاده کنیم. با استفاده از این شخصیت و نام خاله قزی که در داستان‌های ایرانی وجود دارد ، کاراکتر بازی خلق شد. درونمایه قصه هم از همین داستان‌ها پدید آمد و نویسنده‌ها‌یمان آن را پرورش دادند.

مراحل ساخت بازی چگونه بود؟

ساخت بازی با داستان آن شروع می‌شود که در موردش شرح دادم، سپس نوبت به طراحی می‌رسد.

برای این بخش تعدادی از بچه‌ها به شمال کشور سفر کردند و با الهام از طبیعت شمال کار شروع شد. بعد استوری بورد درست کردیم و اشیا را درون آن قرار دادیم و رنگ‌آمیزی انجام شد.

سپس هم چیدن استوری بورد درون انجین و پیاده‌سازی گیم‌پلی و افکت‌گذاری صدا و موزیک بود. سخت‌ترین مرحله کار رنگ‌آمیزی و طراحی فضاها و تطابق آن با گرافیک ایرانی بود. داستان خاله قزی، ایرانی است و سعی کردیم از المان‌های ایرانی استفاده کنیم.

بیشترین فضاها از شمال کشور بود، ولی از شهر شیراز و تخت‌جمشید و کاشان هم استفاده کردیم و لباس و مردمان هم از قومیت‌های مختلف ایران انتخاب شده است.

ظاهرا برخی افراد تیم‌تان در شهرهای دیگر هم حضور دارند؛ نحوه کارشان چطور است و چگونه همه را مدیریت کردید؟

شش سال پیش من و دو دوستم شرکت آنو را در شهر کاشان تاسیس کردیم، اما مدتی بعد در تهران صاحب دفتر شدیم و الان در کردستان هم نیروهایی داریم.

استودیوهایمان در این شهرها به صورت موازی با تهران در حال فعالیت هستند و در کل 42 نفر نیرو داریم. روزی که شروع کردیم فقط سه نفر بودیم، اما اکنون یکی از استودیوهای بزرگ بازی‌سازی کشور هستیم.

وضع بازی‌سازی در ایران چطور است؟

صنعت بازی‌سازی در ایران خیلی سنش کم است و هنوز جای کار زیادی دارد و به نظرم مسئولان باید بیشتر حمایت کنند تا بشود فرهنگ ناب ایرانی را در کشورهای دیگر ببینیم و قطعا بازی‌سازها روز به روز پیشرفت خواهند کرد.

چقدر از بازی‌هایی که در کشور ساخته می‌شود کپی و تقلید از بازی‌های خارجی است؟

مسلما چون صنعت بازی‌سازی ما نوپاست استفاده از تجربیات کشورهای دیگر می‌تواند خیلی کمک کند و این اتفاق ناخواسته ایجاد خواهد شد.

با این حال در این چند ساله گیم ایران خیلی پیشرفت داشته است، ولی قطعا چون صنعت آمریکا و اروپا پیشتاز است تا زمانی که صنعت بازی ما شکل بگیرد هرچه هم ساخته شود کپی از آنها قلمداد می‌شود.

برنامه‌تان برای آینده چیست؟

تجربه ما تاکنون عمدتا روی پلتفرم پی‌سی بوده، اما قصد داریم در حوزه تلفن همراه فعالیت کنیم.

نام ایده: بازی خاله قزی

مصطفی کیوانیان، کارشناس نرم‌افزار رایانه

28 سال دارد و از بچگی علاقه زیادی به بازی و بازی‌سازی داشته و کندی‌کراش بازی مورد علاقه این روزهایش است.

رامین فتوت - ضمیمه کلیک