اکنون که در آستانه پایان پنجمین برنامه توسعه و اوایل تدوین و تصویب برنامه ششم توسعه هستیم، این سوال مطرح است که این برنامه‌ها چقدر موفق بوده و چقدر توانسته ما را به توسعه صنعتی یا به توسعه به معنای عام آن نزدیک‌تر کند؟ تلاش‌ها در تدوین سیاست‌ها به چه میزان به سمت صنعتی شدن و افزایش تولید ملی معطوف بوده است؟ این سیاست‌ها به چه اندازه توانسته است از سرعت تند فروش ثروت ملی (نفت و منابع طبیعی) به جای تولید ثروت بکاهد؟
کد خبر: ۸۱۴۳۰۶
گام‌های بایسته برنامه ششم برای صنعتی شدن

سیاست‌های نوین صنعتی در دنیای امروز ترکیبی است از عوامل تکنولوژیکی، اقتصاد و سیاستگذاری، همگامی با شتاب تغییرات فنی، مقوله جهانی شدن و بسیاری از عوامل دیگر که شتاب سیاست‌های صنعتی کشورها را رقم می‌زند. از سوی دیگر قواعد و ضوابط بازی‌های بین‌المللی به یکی از پارامترهای مهم در سیاستگذاری‌های داخلی تبدیل شده است. در دنیای کنونی رفتارهای سیاسی کشورها عمدتا متاثر از منافع اقتصادی است و ساختار مزیت‌های نسبی کشورهای پیشرفته از میدان منابع طبیعی به میدان دانش و اطلاعات تغییر مکان داده است.

با توجه به شرایط کنونی به نظر می‌رسد سیاست‌های گذشته نمی‌تواند برای کشورمان مثمرثمر باشد. با توجه به شرایط کنونی اقتصاد جهانی و موقعیت کشور ما در عرصه بین‌الملل به نظر می‌رسد
در پیش گرفتن سیاست‌ها و استراتژی‌های توسعه صنعتی نوین که هم‌اکنون در تمام کشورهای در حال توسعه یا تازه صنعتی شده و نوپا اجرا می‌شود، موثرتر باشد.

تحریم‌های ظالمانه‌ای که علیه مردم ایران اعمال شد آزمون بزرگی برای ارزیابی میزان آسیب‌پذیری اقتصاد کشور و نیز درس بزرگی برای ماست که ساختارها را اصلاح و حرکت به سمت توسعه صنعتی را شتاب دهیم. ما اقتصادی درون زا و نه درون خوار نیاز داریم. بر این اساس باید سیاست‌های متناسب با سرعت جهانی شدن اقتصاد به مورد اجرا گذارده شود تا کشورمان در آینده‌ای نه‌چندان دور در ردیف کشورهای توسعه‌یافته قرار گیرد:

1ـ اقدام در جهت واردات فناوری‌های روز و برتر و به طورهمزمان گسترش تحقیقات در زمینه فناوری.

2ـ استفاده از سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی با ایجاد شرایط داخلی نه به منظور استفاده صرف از منابع مالی، بلکه با این هدف که واسطه‌ای باشد برای جذب تکنولوژی‌های برتر که در سلطه شرکت‌های فراملیتی است.

3ـ انگیزش، آموزش، بها دادن و همگام‌سازی نیروهای متخصص داخلی و فرهنگ‌سازی در جامعه هماهنگ با سیاست‌های جدید.

4ـ اولویت‌بندی صنایع پیشرو در ایران و سیاستگذاری برای تخصیص بهینه منابع محدود.

5ـ سیاستگذاری برای تقویت و استفاده بهینه از مزیت‌های نسبی و گذر از مزیت نسبی به سمت مزیت رقابتی و مقابله با روند بنیان برافکن حراج منابع طبیعی.

محمد حاتمی زاده - دبیر کمیسیون صنایع و معادن مجلس

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها