مهسا احمدی عضو سابق تیم‌های ملی ژیمناستیک و ووشو‌ جایزه بهترین بدلکار سال را به‌دست آورد

فرش قرمز هالیوود زیر پای دختر ایرانی

رکوردداران مرگ

برخی از رکورد‌های ثبت شده در گینس به حدی خطرناک و غیر قابل باورند که شاید تنها یک نفر در دنیا بتواند آنها را به‌دست آورد.
کد خبر: ۷۹۵۴۶۴
رکوردداران مرگ

گاهی مراحل رکوردزنی به اندازه‌ای دشوار و خطرناک است که حتی افرادی که سال‌ها برای آن آموزش دیده و تلاش کرده‌اند نیز موفق به چشیدن طعم شیرین رکوردزنی نشده و در این راه جان خود را از دست می‌دهند.

نام این افراد به واسطه اتفاقات ناگواری که در این مسیر دشوار برایشان رخ داده تا همیشه بر سر زبان‌ها می‌ماند. این هفته سراغ این افراد رفته‌ایم.

مردی با موهای قوی

سیلندرا نات روی، بدلکاری هندی بود که به کمک موهای بلندش توانست دو مورد از عجیب‌ترین رکورد‌های گینس را از آن خود کند. وی در اولین رکورد، به وسیله موهای خود موفق به کشیدن یک لوکوموتیو 42 تنی به مسافت 5/2 متر شد. او همچنین در دومین رکورد عجیب خود یک راپل (زیپ لاین) 82 متری را به وسیله موهایش طی کرد.

روی یک سال پس از این موفقیت تصمیم گرفت رکورد قبلی خود در گینس را با طی مسافتی 180 متری با استفاده از راپل و موهایش بشکند. وی در 28 آوریل 2013 در حضور خیل عظیمی از تماشاچیان در ارتفاع 91 متری از موهای خود آویزان شده و نمایش خود را آغاز کرد،اما در میانه راه ناگهان موهایش به طناب و چرخ‌های «راپل» گیر کرد و در میان زمین و هوا معلق ماند. «روی» 30 دقیقه در ارتفاعی دلهره‌آور بر فراز رودخانه تلاش کرد تا خود را از آن شرایط رها سازد و مسیر را با استفاده از دست‌هایش ادامه دهد اما در نهایت موفق به این کار نشد و قبل از رسیدن گروه امداد، دچار حمله قلبی شد و به علت ایست قلبی جان سپرد.

پرنده خستگی‌ناپذیر

«نیک پین تانیدا» چتربازی آمریکایی بود که توانست رکورد مرتفع ترین آسمان نوردی را در گینس از آن خود کند. وی تا قبل از آشنایی با این رشته در ایالت نیوجرسی به پرورش و فروش حیوانات خانگی مشغول بود اما بعد از تماشای یکی از برنامه‌های چتربازی، به این ورزش علاقه‌مند شد و پس از کنار گذاشتن شغلش به طور جدی مشغول فراگیری آموزش‌های چتربازی شد.

نیک پس از فراگیری اصول چتر بازی و انجام صدها تمرین متوجه شد شخصی در شوروی رکورد مرتفع‌ترین پرواز در جهان را به نام خود ثبت کرده است. از این رو تصمیم گرفت با شکستن رکورد او، این افتخار را از آن کشورش، آمریکا کند.

گرچه نیک یکی از چتربازان باتجربه آمریکا بود اما برای انجام این کار بزرگ دو ویژگی مهم را کم داشت؛ او نه عضوی از نیروی هوایی بود و نه به شکل حرفه‌ای برای انجام برنامه‌های بزرگ آمادگی داشت. اما با وجود این چون پای افتخارآفرینی برای آمریکا در میان بود، نیک علاوه بر دریافت کمک‌هزینه انجام این کار، مجوز استفاده از امکانات آموزشی نیروی هوایی را نیز برای آمادگی هر چه تمام‌تر دریافت کرد.

در اولین تلاش نیک برای شکستن رکورد ارتفاع، در میانه پرواز بالن او به دلیل وزش شدید باد پاره شده و او قبل از رسیدن به ارتفاع مورد نظر مجبور به فرود شد. وی در فوریه 1996 در دومین تلاش خود بالاخره توانست به بیشترین ارتفاع ممکن دست یافته و پیشتاز رکوردداران قبلی شود اما از آنجا که بخت خیلی با او یار نبود، شلنگ اکسیژن دچار مشکل شد و او برای نجات جان خود مجبود به جدا کردن بالن از محفظه نگهداره شد و با چتر نجات به زمین برگشت. در پی فرود بدون بالن، مامورین گینس رکورد او را نپذیرفته و از ثبت آن امتناع کردند.

اما از آنجا که شکست در نیک راهی نداشت وی در یکم می‌همان سال برای بار سوم اقدام کرد و این بار نیز به ارتفاع دلخواه دست یافت اما ناگهان تجهیزات او خالی از اکسیژن شده و پس از فرود به دلیل کمبود اکسیژن در فشار پایین به کما رفت. متاسفانه نیک چهار ماه بعد بدون چشیدن طعم پیروزی‌اش در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.

قربانی سرعت

از گذشته تا کنون سرعت همیشه چاشنی همه رکوردهای خطرناک بوده و باعث بالا رفتن هیجان شده، اما در برخی موارد هم با بی‌رحمی تمام جان افراد را گرفته است.

لاول بیلس از جمله افرادی است که نامش در ابتدای فهرست قربانیان سرعت قرار دارد. او در ابتدا به عنوان یک مهندس در معدن مشغول کار بود اما پس از آشنایی با یکی از مربیان خلبانی جنگ جهانی اول تصمیم به فراگیری اصول خلبانی گرفت و در نهایت پس از مدت‌ها تلاش بی وقفه به یکی از خلبانان زبده در یکی از گروه‌های پروازهای نمایشی مبدل شد.

وی سال 1931 تصمیم گرفت با شرکت در مسابقات هوایی ملی و با پرواز با سرعت فراتر از 482 متر بر ثانیه رکورد سرعت در پرواز را شکسته و عنوان سریع‌ترین خلبان جهان را از آن خود کند. اما خبر نداشت سرنوشت چیز دیگری برای او رقم زده و مقصد این پرواز جایی جز دیار ابدیت نخواهد بود.

وی در میانه این پرواز در ارتفاع 75 متری، به آنچه آرزویش را داشت بسیار نزدیک شد، اما متاسفانه اوضاع بخوبی پیش نرفت و به دلیل سرعت بسیار بالا در مخزن سوخت از جا کنده شده و بشدت با شیشه جلو هواپیما برخورد کرد. شدت این ضربه به حدی بود که شیشه جلو شکسته شد و در آهنی مخزن به سر بیلس اصابت و او را بی‌هوش کرد.با از دست رفتن کنترل، هواپیما آتش گرفته و در نهایت بیلس با سقوط از ارتفاع 80 متری رویای شیرین شکستن رکورد سرعت را با خود به گور برد.

موتورسوار بلندپرواز

جواد فالیزوانیان یکی ازقهرمانان موتورسواری آسیا و عضو سازمان بین‌المللی پرش موتورسیکلت ایران بود که در آخرین پرش خود به سوی ابدیت پر کشید.این ورزشکار در انجام کارهایش بسیار دقیق بود، طوری که قبل از انجام حرکات نمایشی چند بار محل پرش، فرود و به طور کلی تمامی مسیر را کنترل می‌کرد. وی قبل از این اتفاق ناگوار رکورد 51 متری پرش از رودخانه «کر» در مرودشت را همراه داشت که تنها با دقت و ظرافت او انجام چنین کاری ممکن بود.وی در آخرین نمایش خود قصد داشت با پرش از روی 22 دستگاه اتوبوس رکورد «کنیول»، موتورسوار آمریکایی در پرش از روی 20 اتوبوس را شکسته و یک رکورد جدید به نام خود ثبت کند، اما متاسفانه عملیات پرش بر اساس برنامه‌ریزی پیش نرفت و اتفاق تلخی رقم خورد.فالیزوانیان پس از 30 متر پرش با چرخ عقب روی اتوبوس سیزدهم فرود آمد و از روی اتوبوس چهاردهم در فضای خالی میان اتوبوس چهاردهم و پانزدهم به سمت زمین حرکت کرد و در دم جان سپرد.گرچه سازمان تربیت بدنی خود فالیزوانیان را مسئول رقم خوردن این اتفاق تلخ دانست اما با توجه به این‌که فدراسیون اتومبیلرانی و موتورسواری می‌توانست جلوی انجام این برنامه را بگیرد، مدیر بخش موتورسواری فدراسیون را از کار برکنار و تمام فدراسیون‌ها را از انجام برنامه‌های نمایشی منع کرد.

خلبان کوچک

جسیکا دوبروف دختری 7 ساله بود که به تشویق پدرش برای تبدیل شدن به جوان‌ترین خلبان آمریکا به عنوان کارآموز در کلاس‌های خلبانی شرکت می‌کرد. از آنجا که جسیکا برای دریافت گواهینامه خلبانی بسیار کوچک بود، قرار بر آن شد که خلبانی کارآزموده برای حفظ امنیت در طول پرواز کنار جسیکا بوده و شرایط را کنترل کند. هیجان اولین پرواز جسیکا برای مردم به حدی بود که تمامی رسانه‌ها در دهم آوریل 1996 برای ثبت این اتفاق نادر و جالب به فرودگاه آمده بودند. سرانجام جسیکا، پدرش و مربی خلبانی وی همگی برای پرواز از بندر هفمون به سمت ماساچوست سوار بر هواپیما شدند. جالب اینجاست که اولین قسمت پرواز این خلبان کوچک با موفقیت کامل انجام شد و آنها پس از 24 ساعت پرواز بر فراز آسمان آمریکا در منطقه وایومینگ برای اندکی استراحت فرود آمدند.

صبح روز بعد این سه با وجود شرایط بد جوی تصمیم به ادامه پرواز گرفتند، اما در نهایت کم تجربگی جسیکا و اوضاع نابسامان آب هوا باعث تغییر جهت، واژگونی هواپیما و سقوط در خیابانی واقع در منطقه‌ای مسکونی شد. در این سانحه هر سه نفر در دم جان سپردند.

مترجم: دینا فراهانی / تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها