حیات، حیات وحش قربانی نبود مدیریت

نکته اینجاست، با توجه به این‌که لاشه این پلنگ حوالی روستای خواجه کشف شده به احتمال زیاد می‌توان آن را پنجمین پلنگی دانست که امسال از سوی دامداران از پای درآمده است.

بنابراین باید به مسئولان محیط‌ زیست هشدار داد اگر بموقع دست به‌کار نشوند، در سایه تخریب زیستگاه‌ها، دامداران به عامل اصلی مرگ پلنگ‌های کشور بدل خواهند شد، واقعیت اینجاست که شرایط سبب شده دامداران پلنگ‌ها و دیگر گوشتخواران را دشمنان خود بدانند و برای کشتن آنها دست به اسلحه برده یا لاشه‌های آغشته به سم را در مسیرشان قرار دهند به این امید که پلنگ‌هایی که پایشان به روستا باز می‌شود، عمرکوتاهی داشته باشند.

مشکل اینجاست که تخریب زیستگاه‌ها مساله‌ای است که محیط‌ زیست توان احیای آن را ندارد، اما دست‌کم این سازمان می‌تواند با اولویت‌بندی، تقابل دامداران، کشاورزان و حیات‌وحش را به حداقل برساند.

برای این کار کافی است محیط‌ زیست اولویت‌های خود را تغییر داده و در کنار آموزش و فرهنگ‌سازی اعتبار مناسبی را برای جبران خسارت دامداران و کشاورزانی که از سوی حیات‌وحش آسیب دیده‌اند در نظر بگیرد یا دست‌کم شرکت‌های بیمه را تشویق به بیمه کردن دارایی دامداران و کشاورزان کند.

باید یادآور شد کاسه صبر دامداران و کشاورزان زیادی این روزها لبریز شده، چون به قول معروف آنها برای گرفتن خسارت باید از هفت خوان رستم بگذرند.

برای نمونه پس از این‌که کارشناس محیط زیست خسارت وارد شده به آنها را تائید کرد این افراد باید با هزینه خود نظر کارشناس دادگستری را نیز در پرونده‌شان ثبت کنند، اما از آنجا که محل حادثه معمولا صعب‌العبور است دامداران برای رساندن کارشناس به محل حادثه باید هزینه بالایی بپردازند.

با این حال این پایان سختی آنها نیست، زیرا بعد از تکمیل پرونده دامداران باید دست‌کم یکسال دندان روی جگر بگذارند. این در حالی است که دامداران زیادی هستند که با گذشت حتی سه سال نیز نتوانسته‌‌اند خسارت خود را دریافت کنند.

نکته اینجاست، سازمان حفاظت محیط‌زیست به بهانه‌هایی مانند نبود اعتبار خسارت دامداران را تمام و کمال پرداخت نمی‌کند.

به همین دلیل برخی از دامداران برای رسیدن به حق خود دست به دامن قانون شده و از سازمان حفاظت محیط‌زیست شکایت می‌کنند و برخی نیز دست به سلاح برده یا با طعمه مسموم حق خود را از پلنگ‌ها می‌گیرند؛ بزرگ‌ترین گربه‌سانان باقی‌مانده در کشور که سایه انقراض این روزها برسرشان بیشتر از هر زمانی سنگینی می‌کند.

مهدی آیینی - گروه جامعه