بی‌اندازه محبت می‌کنم اما شوهرم به من توجهی ندارد

پاسخ مشاور: پذیرش مسئولیت زندگی مشترک آن هم در ۱۶ سالگی، یکی از نقش‌هایی است که شما تاکنون از انجام آن برآمده‌اید و این نکته توانمندی شما را در زمینه همسری و مادری نشان می‌دهد اما به نظر می‌رسد سهم خود را در این میان نادیده گرفته و خودتان را وقف خدمت رسانی به خانواده کرده‌اید، تاجایی که نوشته‌اید خود را «بی‌عرضه» می‌پندارید!
اینکه بتوانید محیطی امن، آرام و سرشار از محبت را برای اعضای خانواده فراهم کنید، قابل تحسین است اما موضوع زمانی پیچیده و حتی آسیب زا می‌شود که شما به عنوان یک فرد مستقل با احساسات و علایق منحصر به فرد، خود را فراموش کنید. پیش از اینکه انتظار داشته باشید شخص دیگری به شما ابراز عشق کند، به خودتان عشق بورزید.

از همسرتان نخواهید نقش پدر را برای شما ایفا کند

نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن از آن دسته احساساتی است که هیچ کسی از داشتن و خواستن آن دست نمی‌کشد و اینکه شما از همسرتان انتظار دارید به شما ابراز محبت کند امری کاملا طبیعی است. با این حال به یاد داشته باشید هر چند ماهیت ارتباطات ما در آینده تحت تاثیر رفتار خانواده با ما در دوران کودکی قرار می‌گیرد، اما نیاز‌ها و خواسته‌های فرد از پدر و همسر متفاوت است. از همسرتان نخواهید نقش پدر را برایتان ایفا کند چرا که با این کار نقش همسری هر دوی شما با تناقضات جدی روبرو خواهد شد.

در گذشته متوقف نشوید

گاه افراد در طول زندگی متحمل زخم‌هایی می‌شوند که نه تنها توانایی کنترل آن‌ها را نداشته‌اند، بلکه تغییر آن‌ها نیز ناممکن بوده است. خصوصا زمانی که این زخم‌ها در دوران کودکی تجربه شده باشد. با این حال برای درمان این گونه زخم‌ها و آسیب‌ها که همه ما به نوعی با آن آشنایی داریم باید بتوانیم با عبور از آن‌ها و شناسایی موقعیت‌های کنونی که توان دستکاری و اعمال نظر روی آن داریم احساس بهتری را تجربه کنیم. با مرور خاطرات تلخ و آسیب‌هایی که در گذشته متحمل شده‌ایم، نه تنها حالمان بهتر نخواهد شد که باعث می‌شود از نظر فکری و احساسی بیشتر در آن غوطه ور شویم. هم اکنون نیز شما فرصت‌های بیشماری در اختیار دارید تا بتوانید عشق بورزید، دوست داشته شوید، قابلیت‌های خود را نشان دهید و از موفقیت‌هایتان لذت ببرید.

مادر دوم همسرتان نباشید!

نکته اساسی اینکه برای دریافت عشق متقابل، حمایت متقابل و احساساتی از این قبیل از همسرتان، باید نقش همسری را ایفا کنید. تا زمانی که شما وظایف خود را در حمایت بی‌حد و حصر از همسرتان بدانید، با فراهم کردن خدمات و مراقبت از او در واقع نقش مادر دوم را برای او ایفا کنید، همسرتان نیز نقش مقابل شما یعنی فرزند را ایفا خواهد کرد: «دریافت محبت و عدم احساس نیاز به ابراز آن به طور متقابل»؛ چرا که عشق بی‌اندازه شما در هر صورت پایانی ندارد.

زمانی برای خلوت دونفره

بار دیگر درباره نیاز‌ها و توقعات خود با همسرتان صحبت کنید و از او بخواهید شرایط را بررسی و تغییر دهد. هرچند فعالیت و تلاش بی‌شائبه مرد بیرون از خانه برای تامین معاش، خستگی مفرطی به همراه دارد، شما می‌توانید با ارج نهادن به این تلاش‌ها، اختصاص دادن زمان‌هایی برای گفت‌و‌گوی دونفره به دور از دغدغه فرزندان و وظایف روزمره و... احساسات جدیدی را با همسرتان تجربه کنید. (سیمین قربانی - کار‌شناس ارشد مشاوره خانواده/ خراسان)

*انتشار مطالب خبری و تحلیلی رسانه‌های داخلی و خارجی در «جام جم سرا» لزوماً به معنای تایید یا رد محتوای آن نیست و صرفاً به قصد اطلاع کاربران بازنشر می‌شود.