احساس خود ارزشمندی، لازمه اعتماد به نفس

عزت نفس ارزشی است كه ما برای خود قائلیم. اگر برای خود به عنوان یك انسان با ویژگی‏ها، توانایی‏ها و محدودیت‏هایی كه داریم ارزش قائل شویم، فردی هستیم كه عزت نفس بالایی داریم. فردی از عزت نفس زیاد، برخوردار است كه به دنیا نگرش مثبت داشته باشد، از استعدادهای خود به خوبی استفاده ‏كند و نه تنها برای خود احترام و ارزش قائل شود بلكه احساس ‏كند دیگران نیز او را دوست دارند. این افراد شایسته محبت هستند و انتظار دارند اطرافیان نیز برای آنها احترام قائل شوند و آنها را دوست داشته باشند. عزت نفس پدیده‏ای اكتسابی است نه ارثی. یعنی با تولد كودك، عزت نفس پا به دنیا نمی‏گذارد بلكه این پدیده طی دوران زندگی او، بخصوص در دوران كودكی و نوجوانی تحت تاثیر محیط بیرونی شكل گرفته و ساخته می‏شود. عزت نفس تجربه توانا بودن برای مقابله با مسائل اساسی زندگی و احساس شایستگی و خودباوری است. عزت نفس به معنای باور داشتن حق خود برای زندگی كردن و خوشحال بودن و فراتر از آن باور داشتن خود برای ابراز ایده ها، احساسات، خواسته ها، نیازها و سزاوار بودن برای رسیدن به هدف و موفقیت است و خود را شایسته محبت و احترام دیگران دانستن است. عده ای مانند كروكر (2002) عزت نفس را از خود ارزشی متفاوت می دانند و معتقدند:
• عزت نفسی كه منشاء خود ارزشی بیرونی دارد ماحصل یك ارزش گذاری بیرونی و بر مبنای عملكرد فرد است .
• ارزش عزت نفسی كه منشاء خود ارزشی درونی دارد ماحصل یك ارزش گذاری درونی است .
• عزت نفسی كه منشاء خود ارزشی بیرونی دارد، بیشتر ناشی از پذیرش فشارهای گروه همسالان است.
• عزت نفسی كه منشاء خود ارزشی درونی دارد ناشی از یك پذیرش الهی است.
• عزت نفس كه منشاء خود ارزشی بیرونی دارد، ناشی از احساسی است كه خودمان در مورد خودمان داریم.
• عزت نفسی كه منشاء خود ارزشی درونی دارد ، ناشی از برداشت و احساسی است كه معتقدیم آفریدگار ما در مورد ما می دارد.
وقتی كه عزت نفس برای مردم منشاء بیرونی دارد، آنها دائما به دنبال مدل و مد های روز هستند. آنها دائما در حال تغییر ظاهر خود بر اساس جو فرهنگی هستند و این احترام به خود براساس درك ارزش خود نیست .

سلام من آدم كم رویی هستم كمكم كنید.