سریع‌ترین مرد جهان، نزدیک ‌خط پایان

مردی که چندی پیش در مسابقات لندن بازهم در دوی صد متر، قهرمان جهان شد، اما داستانی که در پس این خبر وجود داشت چه بود؟ شاید او می‌خواهد میراث خود را در ورزش و آنچه او با آن یاد می‌شود، حفظ کند. شاید هم می‌خواهد در اوج خداحافظی کند، مانند سرالکس فرگوسن که پس از رسیدن به یک جام دیگر در لیگ برتر، از کارش کنار کشید. اگرچه او دوست دارد با فرگوسن، مردی که مورد ستایش تمام جهان بود، مقایسه شود اما باید بداند که همیشه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دونده‌های تاریخ جهان در ذهن باقی خواهد ماند. شاید بولت تنها ورزشکاری باشد که با قهرمانان ورزشی زندگی‌اش بتواند شانه به شانه حرکت کند. وقتی از او درباره سه قهرمان زندگی‌اش پرسیده شد، وی محمد‌علی، مایکل جردن و مایکل جانسون را در فهرست خود قرار داد.

بولت به فکر قهرمانی دیگری در المپیک است، بازی‌های تابستانی ریو در راه است و او می‌خواهد به سومین قهرمانی متوالی‌اش در دوی صد متر المپیک دست پیدا کند؛ اتفاقی که می‌تواند او را در کنار محمدعلی قرار دهد. اگر علی بزرگ‌ترین ورزشکار قرن بیستم باشد، آیا بولت می‌تواند در قرن بیست و یکم این عنوان را از آن خودش کند؟ «از من می‌پرسند اگر شما در ریو قهرمان شوید...؟ می‌گویم که خواهم شد. من اگر روی سکوی قهرمانی قرار بگیرم، به این سوال خاتمه می‌دهم. این می‌تواند کار بزرگی باشد. می‌تواند وحشت‌آور هم باشد. این چیزی است که من برای رسیدن به آن سال‌ها کار کرده‌ و گفته‌ام که می‌خواهم یک افسانه بشوم. می‌خواهم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین ورزشکاران تمام تاریخ به یاد سپرده شوم.»

بولت خارج از پیست

پس از قهرمانی در المپیک 2012 لندن او از سوی هوادارانش و خبرنگارانی که در جایگاه ویژه قرار داشتند، تشویق شد. او هم با شکل و شمایل خاص خودش روی سکو رفت و فقط می‌خندید. او آدم جالبی است. همه می‌دانند از طرفداران جدی منچستر است به همین دلیل همان ابتدای فصل، لوئیز فن‌خال را به دلیل تاکتیکی که قصد داشت در این تیم به کار بگیرد، مورد انتقاد قرار داده بود، اما در عوض امیدوار بود تا فوتبال تهاجمی هلندی در یونایتد سروشکل بگیرد. «همیشه تلاش می‌کنم مردم را بخندانم و همیشه از کارهایی که کرده‌ام، لذت برده‌ام. شاید اگر به یک قهرمانی دیگر در المپیک برسم، نوشتن کتابم را برای مردم شروع کنم، اما فکر می‌کنم برای حال حاضر خوب نباشد. من می‌خواهم از میراث خودم محافظت کنم و مطمئن باشم که دیگر کسی نمی‌تواند به چنین جایگاهی برسد.»

خداحافظی پس از ریو

بولت در آخرین روز بازی‌های ریو به سی سالگی می‌رسد. مسابقاتی که او در آن می‌تواند به نهمین مدال المپیکی‌اش برسد، سومین رکورد جهانی را ثبت کند و عناوینش را بی‌شمارتر از گذشته کند. بولت اولین دونده‌ای است که ضمن رسیدن به مدال طلای المپیک در دو رشته 100 و 200 متر، رکورد این ماده‌ها را در المپیک پکن جابه‌جا کرد. «اولین برنامه‌ام خداحافظی از دو‌ومیدانی پس از مسابقات ریو است، اما اسپانسر من تقاضا داشته یک‌سال پس از این مسابقات هم ادامه دهم و در مسابقات قهرمانی جهان سال 2017 در لندن شرکت کنم. با این حال اگر هم قرار باشد این کار را کنم، فقط در رشته صد متر مسابقه می‌دهم. هنوز در حال مذاکره با مربی ام هستم تا تصمیم درستی بگیرم.»

ضعیف در برابر فست‌فود

تایسون گای و جاستین گاتلین اصلی‌ترین رقبای او بودند که هر دو به دلیل دوپینگ نتوانستند هیچ‌گاه با او رقابت سختی داشته باشند. با این حال بولت می‌گوید« همیشه ترجیح داده‌ام در مورد رقبایم مودب باشم. من همیشه نگران خودم بودم که مواظب باشم چه چیزی وارد بدنم می‌شود و دستورات پزشکی را کاملا انجام می‌دادم.» بولت بیست و هشت ساله می‌گوید که هنوز نمی‌تواند در مورد رژیم غذایی‌اش حرفه‌ای عمل کند و سریع‌ترین مرد جهان در برابر فست‌فود احساس ضعف می‌کند. «خیلی از شب‌ها فست‌فود می‌خورم. اکنون این کار را کمتر انجام می‌دهم و وقتی خیلی گرسنه می‌شوم، آخر شب میوه می‌خورم. رژیم غذایی‌ام بهتر از گذشته شده چراکه بیشتر از سبزیجات استفاه می‌کنم.»

عاشق فرگوسن، شیفته یونایتد

او درباره فوتبال با همان صراحتی که درباره دو‌و‌میدانی صحبت می‌کند، حرف می‌زند و البته بازهم می‌خندد. صحبت‌هایش نشان می‌دهد از ادامه همکاری فرگوسن با سرمربی جدید تیم لذت می‌برد البته بیشتر متمایل است روزی بازهم فرگوسن روی نیمکت منچستریونایتد بنشیند. «فن‌خال تلاش می‌کند تیم‌ها را با تاکتیک‌های خاص خودش شکست دهد، اما این تاکتیک در منچستریونایتد کارآمد نیست. اگر گیگز و اسکولز را در میانه میدان داشتیم، بازهم می‌توانست شرایط بهتر باشد. ماتا بازیکن خوبی است، اما خیلی کوچک است. رونی بسیار عالی بازی می‌کند، اما کمی کند است و به عنوان یک هافبک میانی شما نیاز دارید کمی سریع‌تر عمل کنید. بازیکنانی مانند هازارد و بازیکنان آرسنال. من به فوتبال زیاد فکر می‌کنم. همیشه دوست داشتم برای تیم سرالکس فرگوسن بازی کنم، اما او بازنشسته شد. می‌توانستم بازیکن کناری باشم. یک بازیکن کناری چپ پا.»

دیلی میل / مترجم: عرفان آذر