به گزارش جام جم ورزشی ، این بازیکن سابق تیمملی فوتبال ایران که سالها از فوتبال به دور بود و با اصرار کاشانی به این محیط بازگشته بود، از اعلام نامش به عنوان سرپرست امید عصبانی به نظر می رسد. متن کامل این نامه را بخوانید:
توکل علی الله و کفی بالله وکیلا
آنهایی که مرا می شناسند ازعدم وابستگی من به فوتبال و بی علاقگی من به حضور و فعالیت دراین عرصه آگاهی داشته و می دانند که همیشه از سیستم حاکم به فوتبال کشور ناراضی و حضور برخی افراد در مسندهای مختلف فوتبالی را خیانت به فوتبال و جوانان کشور می دانسته و می دانم.
معذالک حضور حبیب کاشانی دوست بیست و چندساله من و نیت او برای خدمت به جوانان و خوشحالی مردم موجب شد تا با تمام مشغله کاری و مشکلات زندگی شخصی خود برای کمک به تیم المپیک جمهوری اسلامی ایران بدون چشم داشت مالی و دریافت حکم و پست و مقام با او همراه شده تا با لطف خداوند بتوانم کمک کوچکی به جوانان کشورم کنم .
از هشتم آبان ماه تا به امروز که به آقای کاشانی دست یاری دادم حتی یک بار مصاحبه نکردم زیرا هدفم کمک کردن بود نه مطرح کردن خویش و نه تبلیغات !!
وقتی نام من به عنوان گزینه مطرح شد و بلافاصله استعفاء آقای کاشانی را دیدم باز هم دلیلی برای مصاحبه ندیدم زیرا بدون حرف و حدیث با حاج حبیب آمده بودم و بدون حرف و حدیث هم با او رفتم .
تا به امروز با فدراسیون فوتبال و عوامل آن هیچ ارتباطی نداشته و ندارم و نمی دانم که چگونه به خود اجازه می دهندبرای من تعیین تکلیف کرده و نامم را کنار عوامل خود بگذارند! و بگویند که کماکان به کارشان در تیم امید ادامه می دهند!!
همانطور که گفتم دلیلم برای آمدن، حبیب کاشانی بود و طبیعتا وقتی ایشان کناره گیری کردند دیگر بودن من دلیلی نداشته و ندارد.
لذا از اساتید محترم کمیته فنی و نایب رئیس معظم خواهش دارم نام مرا هیچ جا و به هیچ عنوان مطرح نکرده و همچنان با توجه به اولویت اصلی شان که همان منافع شخصی است و نه منافع ملی تصمیم گیری نمایند.
آرزویم موفقیت و سربلندی کشور عزیزمان ایران است و دعاگوی جوانان عزیزمان هستم.
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد