حسین علیزاده می‌خواست هواپیما را بدزدد؟

لابد شما هم با خواندن این خبر تعجب کرده‌اید و شاید حتی عصبانی شده باشید؛ اما باید بدانید هیچ غرض‌ومرضی در کار نبوده است و راه‌ ندادن سازهای گروه «بداهه‌نوازان» یک روند عادی اداری امنیتی بوده است و شرکت هواپیمایی اصلا برخورد گزینشی نکرده است.

شرکت‌های هواپیمایی در همه جای دنیا از ورود چیزهای خطرناک به هواپیما جلوگیری می‌کنند تا خدای نکرده باعث سقوط هواپیما نشود و یا هواپیماربایان نتوانند از آنها استفاده کنند. مثلا از ورورد انواع اشیا و ابزار برنده مانند تیغ موکت‌بری، بطری، شیشه، چاقو، دشنه، قیچی، ناخن‌گیر، تیغ جراحی، پنجه بکس، تیغ‌ اصلاح و اشیای مشابه جلوگیری می‌شود. یا از ورود انواع ابزار مانند پیچ‌گوشتی، آچار، چکش، سیم و طناب هم جلوگیری می‌شود چون ممکن است کسی با چکش بزند توی سر خلبان و هواپیما را برباید. حالا شما مثلا فکر کنید یک نفر با تار در هواپیما باشد. شاید شما باور نکنید اما دوستانی که قبلا تار را بر سر نوازنده‌اش شکسته‌اند اذعان می‌کنند که ضربه تار از چکش مهلک‌تر است. همچنین سیم‌های تار ابزار مناسبی برای خفه کردن خلبان است. البته شرکت‌های هواپیمایی همیشه رعایت حال هنرمندان را می‌کنند و به آنها اجازه حمل یک ساز را می‌دهند اما این بار تعداد سازهای گروه «بداهه‌نوازان» خارج از عرف بین‌الملل بود و هر نوازنده دو ساز با خود آورده بود که همین امر شک ماموران پرواز را برانگیخت و آنها مانع حضور سازها در هواپیما شدند تا حسین علیزاده نتواند حتی فکر ربودن هواپیما را هم بکند که البته نکرد!

به نظر می‌رسد آقای علیزاده بهتر است به جای شکایت از شرکت هواپیمایی، همچون گذشته کنسرت‌هایش را به صورت تک‌نوازی برگزار کند. کلا وقتی پای یک ساز در میان باشد همه مخلص موسیقی هستند اما وقتی پای گروه به میان می‌آید اوضاع فرق می‌کند، لابد فرداروز می‌خواهند نوازنده زن هم ببرند روی سن و از خانم‌ها به عنوان هم‌خوان هم استفاده کنند و مرغ‌ سحر هم بخوانند! نمی‌شود که.(رضا ساکی)