جام جم سرا: در سخن گفتن راجع به طلاق باید به تمام جنبهها توجه کرد، بویژه از آن نظر که این اتفاق بر رابطه شما و فرزندتان اثر میگذارد. وقتی والدین و فرزندان به گونهای شفاف و حمایتگرانه پیرامون این بحران صحبت نمیکنند، تاثیر فشار این اتفاق ـ که شاید برای فرزندان فاجعه به حساب بیاید ـ به نتایج جدی و ادامهداری منتهی میشود.
یکی از سختترین صحبتهایی که با فرزندانتان خواهید داشت این است که جریان جدا شدن از همسرتان را با آنها در میان بگذارید. دکتر جان چیربان، آموزشیار دانشکده پزشکی هاروارد میگوید: «با توجه به پاسخهایی که طی پژوهشی در زمینه طلاق بر بیش از 10هزار پدر و مادر درحال جدایی و فرزندانشان انجام دادهام، دریافتهام که والدین سعی دارند از زیر بار شفافسازی راجع به طلاق و رویارویی با فرزندانشان شانه خالی کرده و به نوعی آن را سرهمبندی کنند. گاهی اوقات فرزندان وقتی متوجه طلاق والدینشان میشوند که یکی از والدین خانه را بدون هیچ توضیحی ترک میکند، یا این که اخبار ناخوشایندی راجع به پدر یا مادری که از خانه رفته است دریافت میکنند بدون این که بتوانند این حرفها را با کسی در میان بگذارند.».
برقرار نکردن ارتباطی حساس و دقیق پیرامون این تغییر بزرگ، تاثیر مخربی بر فرزندان گذاشته و سابقه ناخوشایندی از زندگی خانوادگی که ادامه خواهد داشت، در ذهن آنها ثبت میکند. فرزندان نیاز دارند در جریان تغییر و تحولات ِ خانوادگی خود قرار بگیرند تا این فرصت را داشته باشند که بتدریج احساسات و عواطف خود را بروز دهند و خود والدین نیز برای این که بتوانند فرزندان را متناسب با سن و سالشان آگاه سازند، نیازمند یاری هستند که کمک گرفتن از یک مشاور باتجربه میتواند بسیار موثر باشد.
والدین با آگاهی یافتن از نیازها و درگیریهای فرزندان خود و با پاسخدهی به تاثیر طلاق از نقطه نظر آنها، حتی میتوانند رابطهای عمیق تر با فرزندان خود برقرار کرده، درست مانند این که درون سنگرهایی که کودک از فرط تهدید به دور خود ساخته است، با او قدم بزنند و آرامآرام او را متوجه موضوع بکنند.
مهمترین پیامی که لازم است با فرزندانتان در میان بگذارید این است که شکست شما در ازدواجتان به این معنی نیست که رابطه خانوادگیتان و نیز روابط فرزندان دچار سرنوشت بدی شود. با فراهم کردن ِ رابطهای پایدار، حمایتگرانه و سالم، شما اثبات میکنید که روابط ِ عاشقانه واقعا چیست، و فرزند خود را آماده میکنید به رشدی برسد که بتواند روابط شخصی صمیمی با شما برقرار کند.
والدین به محض گذر از مرحله سخت اول، یعنی صحبت کردن و آگاهی دادن راجع به جریان طلاق خود، ممکن است احساس کنند که حالا که مساله فاش شده است و دیگر نیازی به پیگیری و برقراری روابط مستمر با فرزندان نیست، اما این تازه نقطه شروع است.
دکتر چیربان ادامه میدهد: «وقتی با والدین درباره طلاقی که در پیش دارند و تاثیر آن بر خانواده صحبت میکنم، برایم غیر عادی نیست که پاسخهایی را بشنوم که در آن سعی دارند اثر این اتفاق را بر فرزندانشان کوچک بشمرند و به خودشان این اطمینان را بدهند که همه چیز سر جای خود است و به طور مثال بگویند: «بیشتر خانوادهها طلاق را تجربه میکنند؛ والدین دوستان ِ بچههای ما نیز از هم جدا شدهاند.» والدین بسختی قبول میکنند که بر عواطف ِ منفی فرزندان خود تاثیر دارند که این نبود پذیرش میتواند ناشی از احساس گناه، به هم ریختگی یا خلأ و فقدانی باشد که خود درحال تجربه کردن آن هستند.
بیشترین رنجی که کودکان میکشند نشأت گرفته از ناچیز انگاشته شدن و رهایی عاطفی از سوی والدین است. به این معنی که والدین به آنها اهمیتی نداده و این جدایی عاطفی با گذر زمان برایشان امری عادی میشود. در عوض والدینی هم هستند که شرایط موجود را میپذیرند و تلاش میکنند که واقعیت را روشن کرده و دردی را که متوجه فرزندانشان است تسکین دهند، اینها کسانی هستند که با حساسیت و تعهدی درخور ِ پدری و مادری به سمت فرزندان باز میگردند. قطعا تفاوت محسوسی وجود دارد بین شرایط و رفتار کودکانی که به آنها گفته شده تاثیر ناشی از طلاق را نادیده بگیرند و کودکانی که با واقعیت مواجه شدهاند.
حتی پس از التیام درد طلاق، فرزندان همچنان در آموختن درسهای زندگی و نیز امور مهمی مانند: «شناخت هویت، آموختن تعهد و مسئولیتپذیری و درک حریمها» به والدین خود احتیاج دارند، پس پدر و مادر باید در دسترس بوده و مسئولانه موقع نیاز کنار آنها باشند. به همین دلیل والدینی که گمان میکنند طلاق مساله اساسی برای کودک نیست، این نکته را فراموش کردهاند که حقیقتا این خانواده کودک است که دارد از هم گسسته میشود، پس طلاق حتما فرزند را درگیر کرده و به او ربط دارد. در این شرایط چالش و هنر این است که تصمیم بگیرید چه اطلاعاتی را و چگونه به صورت موثر با فرزند خود در میان بگذارید.
لازم نیست تمام مسائل راجع به طلاق را با فرزندان به اشتراک بگذارید، اما همین که تلاش میکنید از طریق صحبت کردن، آنها را از مسائل آینده که بر زندگیشان اثر میگذارد مطلع سازید، آنها نیز متوجه دغدغه و توجه شما شده و تجربهها و احساسات بیشتری را با شما در میان خواهند گذاشت. (ضمیمه چاردیواری)
مترجم: فاطمه عمانی
منبع: psychologytoday.com
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد