طغیان آفات در شمشادهای شمال

دکتر حمید جلیلوند در گفتگو با مهر با بیان این مطلب افزود: در مطالعاتی که در پارک جنگلی نور و همچنین پارک شهید زارع ساری انجام شده مشخص شده است که در مناطقی که میزان عبور و مرور گردشگران زیاد است به دلیل فشرده شدن خاک میزان تنوع زیستی به شدت تحت مخاطره قرار گرفته و هم درختان و پوشش علف کف جنگل آثار و علایم خشک شدگی را نشان می دهند.

به گفته وی، همچنین در مناطقی که حضور گردشگران زیاد است میزان طغیان آفات و حشرات به گونه های درختی و علفی افزایش یافته است.

جلیلوند اظهار داشت: در مطالعه ای که بر روی گونه صنوبر در خارج از کشور انجام شده مشخص شده که آلوده کردن ریشه های این درخت به آفات و حشرات به همان اندازه موجب خشکیدگی و طغیان آفات می شود که خاک اطراف این ریشه های درختان فشرده شود چراکه با هر دوی این اقدامات ریز ریشه ها یا تارهای کشنده درختان از بین رفته و موجب خشک شدن و طغیان آفات و حشرات می شود.

عضو هیات علمی دانشگاه ساری یکی از دلایل عمده طغیان آفات در شمشاد استان های شمال کشور را حضور کنترل نشده گردشگران در این مناطق عنوان کرد و گفت: مطالعات مختلف در داخل کشور در پارک های جنگلی نور، سمسکنده و دیگر پارک های جنگلی ارتباط مستقیم بین فشرده شدن خاک در اثر رفت و آمد جمعیت و طغیان آفات به گونه های درختی را ثابت کرده است.

وی در پاسخ به اینکه اما رئیس سازمان جنگل ها و مراتع پیش از این عنوان کرده که برای شمشادهای آفت زده جنگل های شمال کار خاصی نمی توان انجام داد افزود: کنترل حضور گردشگران دادن خراش های سطحی، قرق کردن منطقه و جلوگیری از رفت و آمد افراد در مسیر این گونه های آفت زده صددرصد در احیای این جنگل ها و مبارزه با آفات نقش خواهد داشت.

وی گفت: با انجام این اقدامات صددرصد این جنگل ها می توانند پس از مدتی خود را بازسازی و احیا کنند.

عضو هیات علمی دانشگاه ساری تصریح کرد: یکی دیگر از راهکارها استفاده از پایه های سالم درختان و گونه هایی است که میزان مقاومت آنها به خشکی و آفات کم بوده است چراکه این پایه ها با وجود اینکه از گونه های حساس هستند ولی نه آفت زده و نه از خشکی های تابستانه آسیب دیده اند.

به گفته جلیلوند با شناسایی این پایه ها می توان زمانی که به سن بذردهی رسیدند از آنها بذر گرفته و برای پرورش نهال و همچنین بذرکاری در مناطق آسیب دیده از آنها بهره بگیریم.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: به طور کلی نه فقط در جنگل های شمشاد و بلوط که در حال حاضر آسیب دیده و دچار خشکیدگی و آسیب زدگی هستند بلکه در سایر جنگل های کشور بایستی گردشگری به صورت کنترل شده توسعه یابد چراکه عبور و مرور بدون برنامه در این مناطق موجب آسیب زدن به جنگل های کشور می شود.

به گفته وی در بسیاری از کشورهای دنیا برای گردشگران مسیر های عبوری که حدود 20 تا 30 سانتی متر از کف جنگل بلندتر هستند در نظر گرفته می شود تا مردم از روی آنها حرکت کنند و به خاک کف جنگل و در نتیجه گونه های درختی جنگل ها آسیب وارد نشود.