جنگ آشپزها با فیفا !

به گزارش جام جم ورزشی، مثلا ورزشگاه ناتال مانند امواج ساحل‌های شنی ساخته شده و ورزشگاه مانائوس همچون یک سبد بافته شده طراحی شده است. با این حال در کنار این ورزشگاه‌ها شما هیچ وقت متوجه نمی‌شوید در برزیل هستید. در گوشه‌ای از یکی از ورزشگاه‌ها، فروشگاهی هست که نوشیدنی‌های مختلفی می‌فروشد. در منوی این فروشگاه علاوه بر نوشیدنی ، هات‌داگ، چیزبرگر و کباب ترکی هم دیده می‌شود، یعنی در واقع هر نوع خوراکی را می‌توانید پیدا کنید جز غذاهای برزیلی و تقریبا می‌توان گفت پیدا کردن یک خوراک برزیلی در آن غیرممکن است.

فیفا این روزها جام جهانی را می‌گذراند و به خاطر ولخرجی‌هایی که انجام داده و هزینه بالای دیدن یک بازی این مسابقات، تحت فشار انتقادها قرار دارد، اما به این انتقادها زیاد توجهی ندارد و از این که موقعیتش به خطر بیفتد، نگران نیست، چراکه همیشه توانسته اسپانسرهایش را حفظ کند.

ریتا سانتوس، یکی از آن افرادی است که در حاشیه ورزشگاه‌ها مشغول سرو غذاهای مختلف به هواداران فوتبال است و فیفا به تعصبش به فوتبال آشنایی دارد.در یکی از همین روزهای برگزاری جام جهانی، او و دوستانش در یکی از قسمت‌های دوست‌داشتنی سالوادور که پلورینهو نامیده می‌شود، حضور داشتند و یکی از محبوب‌ترین غذاهای خیابانی برزیل یعنی آکاراجه را برای گردشگران این شهر که برای تماشای جام جهانی در گوشه گوشه آن دیده می‌شوند، آماده می‌کردند. او لوبیا، پیاز و نمک را به عنوان مایع این غذا آماده می‌کند و بعد این مایع را در خمیری می‌گذارد و بخوبی سرخ می‌کند. وقتی همه این کارها را انجام داد آن را برش می‌دهد و از سس‌های تند مخصوص برزیل به آن می‌زند. با یک برس مخصوص روی آن را چرب می‌کند و یک میگو میان آن قرار می‌دهد تا به این شکل یکی از محبوب‌ترین غذاهای این روزهای برزیل را آماده کند.

آکاراجه برای اولین بار یک قرن پیش توسط برده‌های آفریقایی به برزیل معرفی شد، اما این غذا اکنون در این کشور به شکل اختصاصی از سوی خانم‌هایی که بایانا صدا می‌شوند، تهیه می‌شود. آنها پشت فرهای خود یک پیشبند کتان بر تن دارند و یک کلاه سفید بر سر. این تیپ یکی از سوژه‌های این روزهای عکاسان در برزیل است که به عنوان حاشیه‌های جام جهانی از آن غافل نمی‌شوند. اکنون 60 سال است بایانا‌ها، آکاراجه را در ورزشگاه قدیمی شهر می‌فروشند، اما فیفا به آنها اعلام کرده در محدوده یک مایلی از ورزشگاه‌ها در روزهای برگزاری بازی‌های جام جهانی حق ندارند این غذا را به فروش برسانند و البته آنها هم این کار را انجام داده‌اند. با این حال سانتوس، دولت برزیل را مقصر می‌داند که مقابل فیفا ایستادگی نکرده است: «دولت به آنها اجازه داده است هر کاری می‌خواهند انجام دهند. آنها می‌توانند بر برزیل تسلط یابند و به هر چه فکر می‌کنند جامه‌عمل بپوشانند.

بایاناها پس از تصمیم فیفا در خیابان‌ها تظاهرات کردند و ده‌ها هزار نفر از مردم برزیل در شبکه‌های مجازی علیه بی‌کفایتی دولتشان و عدم کمک به بایاناها اعتراض کردند. با این حال اگرچه فیفا نسبت به این گونه اتفاقات هیچ گاه کوتاه نمی‌آید، اما این بار گویا شرایط فرق داشت و به آنها اجازه داد در قسمت هواداران ورزشگاه سالوادور آکاراجه را به فروش برسانند. سانتوس و همکارانش به خواسته‌شان رسیدند و در آخرین روزهای جام جهانی همچنان این غذای محبوب را می‌فروشند: «ما نشان دادیم قوی هستیم و برای جنگ‌هایی که وجود دارند، می‌جنگیم و پیروز می‌شویم.»

در شهرهای دیگر برزیل هم پیروزی با آشپزهای محلی بوده است. در رسیف، مسئولان محلی از فیفا اجازه گرفته‌اند غذای محبوب این شهر را در حاشیه ورزشگاه جام جهانی به فروش برسانند. کیک تختی به نام تاپویکا، غذای محبوب این شهر است. الیاس سامپایو که یک اقتصاددان در کمیسیون اقتصادی دولت است می‌گوید جام جهانی باید جایی باشد که فرهنگ کشور میزبان بیشتر نشان داده شود: «موقعیت از این بهتر وجود ندارد. اگر همه غذاهای موجود در ورزشگاه‌ها، غذاها و نوشیدنی‌های محلی و مربوط به فرهنگ ما باشد، بسیار خوب است.»

حالا کشورهای میزبان دوره‌های آینده جام جهانی هم به این موضوع می‌توانند توجه بیشتری داشته باشند. این شاید برای ریتا سانتوس، مهم‌ترین دستاوردی باشد که از نبرد با فیفا به دست آورده است. او از حالا نگاه می‌کند تا ببیند در جام جهانی 2018 روسیه چه اتفاقی خواهد افتاد.