مصر در آرزوی امنیت و رونق

عدم حضور پرشور و فراگیر توده‌های مردم مصر در انتخابات ریاست جمهوری این کشور دلایل فراوانی داشت که مهم‌ترین آن ناخرسندی مردم مصر از دو نامزد انتخاباتی (عبدالفتاح السیسی و حمدید صباحی) بود.

پیش از شروع انتخابات ریاست جمهوری مصر، در تمام کشورهای عربی و حتی بسیاری از مناطق جهان این نگرش اجماع‌گونه وجود داشت که کسی جز عبدالفتاح السیسی شانس دستیابی به ریاست جمهوری این کشور را ندارد. همه کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند ژنرال عبدالفتاح السیسی در انتخابات پیروز خواهد شد و به کاخ ریاست جمهوری مصر دست خواهد یافت. درواقع نتایج انتخابات از پیش معلوم بود.

بی تردید در دوران ریاست جمهوری محمد مرسی که به جنبش اخوان‌المسلمین وابستگی داشت، اشتباهات و خطاهای بسیاری در صحنه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مصر رخ داد و همین امر کاهش محبوبیت اخوان‌المسلمین در میان مصریان را درپی داشت. بااین حال باید پذیرفت که اخوان‌المسلمین همچنان از جایگاه سیاسی ممتازی در جامعه مصر برخوردار بوده و گروه‌های وابسته به این جنبش نقش بنیادین در انقلاب 25 ژانویه سال 2011 داشتند.

اخوان‌المسلمین، انتخابات ریاست جمهوری اخیر در مصر را تحریم کرد که یکی از دلایل کاهش اقبال عمومی مصریان به صندوق‌های رأی، همین امر بود. چنانکه کمیته انتخابات مصر را ناگزیر کرد تا زمان رأی‌گیری را یک روز دیگر تمدید کند. به این امید که تعداد شرکت‌کنندگان در انتخابات ریاست جمهوری بیشتر و بیشتر شود.

به هرحال پس از همه این کش و قوس‌ها، عبدالفتاح السیسی توانست به مسند ریاست جمهوری مصر دست یافته و پس از گذر ناآرامی‌های فراوان، فرصت حکومت بر سرزمین نیل را به دست آورد.

حال آیا آرزوها وآرمان‌های مردم مصر که با امید فراوان به میدان التحریر شتافته و موجبات سقوط نظام حسنی مبارک را فراهم آوردند، به منصه ظهور خواهد رسید؟ آیا مصریان شاهد آینده‌ای درخشان (پس از سه سال ناآرامی و درگیری) و بازگشت آرامش و رفاه و امنیت به سرزمین خود خواهند بود؟ آیا میزان مشارکت مردمی در انتخابات ریاست جمهوری ـ که تنها 48 درصد از واجدان شرایط را شامل می‌شد ـ در روند اصلاحات آینده در کشور تاثیرگذار خواهد بود؟

ماموریت رئیس‌جمهور جدید مصر بسیار سخت و پیچیده است. آنچه از او انتظار می‌رود، این است که در تمام بخش‌ها به اصلاحات گسترده دست زده و به حل مشکلات و بحران‌های اقتصادی، امنیتی و پایان دادن به درگیری‌ها و کشمکش‌های خیابانی پرداخته و نیز اوضاع آموزش عالی در مصر را سامان دهد. می‌توان گفت اقتصاد و امنیت دو مولفه به‌هم پیوسته بوده و از یکدیگر جدا ناپذیرند. سرمایه‌گذاران خارجی هنگامی به مصر خواهند آمد و اشتیاق سرمایه‌گذاری در سرزمین با فرهنگ و تمدن گسترده مصر را نشان خواهند داد که از امنیت خود و همراهانشان آسوده‌خاطر شوند.

آیا عبدالفتاح السیسی خواهد توانست تروریسم را در مصر ریشه‌کن ساخته و خشونت افسارگسیخته در سرزمین نیل را مهار کند؟

واکنش به مشکلات و ناملایمات و چالش‌های این کشور به عزمی ملی و اقداماتی عملی نیاز داشته و با سخن‌فرسایی و رفتارهای شعارگونه و عوام‌فریبانه مشکلات این کشور حل و فصل نخواهد شد.

آنچه مصریان به آن نیاز دارند، حکومتی مردمی، فعال شدن مراکز اقتصادی، بازگشت رونق و امنیت به مصر و در پایان سرکوب تروریسم در این کشور است.

الحیات / مترجم: محمدجواد گودینی