اسپایدرمن دشمن بچه‌هاست

روز حادثه این پسر در خانه تنها بود و مشغول وقت‌گذرانی با تفکرات اسپایدرمن، یعنی فکر می‌کرد مرد عنکبوتی است و می‌تواند مثل او در آسمان به پرواز درآید و کارهای خارق‌العاده انجام دهد. او اما مثل اسپایدرمن برای این کار قوای ویژه نداشت برای همین ملحفه‌ای را به دور گردنش بست و برای این که در فضا معلق بماند، ملحفه را به حفاظ ایوان خانه‌شان بست و بعد هم سقوطی که دیگر برگشت نداشت.

وقتی مادر این پسر به خانه رسید و او را نیافت و نگران خودش را به ایوان رساند، جسد سیاه شده او را یافت که ناشی از خفگی بود. اورژانس هم که رسید قطع نخاع شدن پسرک را تائید کرد. دوستمان می‌گفت مادر این پسر مجنون شده و عنان عقل از کف داده که البته برای مادری داغدیده که جسد دردانه‌اش را با آن وضع دیده، کاملا طبیعی است.

اما این ماجرا تلنگر دیگری است برای همه ما که فرزندانمان را در دنیای امروزی که پر از قهرمانان هالیوودی است، بزرگ می‌کنیم. به گمان برخی پدر و مادرها همین که فیلمی تازه و سرگرم‌کننده به بازار آمد خانواده مُحق به دیدن آن است؛ آن هم در حضور بچه‌ها. اصلا بعضی از بزرگ‌تر‌ها بازی‌هایی را که به تقلید از فیلم‌ها تولید می‌شود، وسیله سرگرمی فرزند ناآرام و بازیگوش خود می‌دانند تا شاید دمی آرام بگیرد و بی‌تابی نکند. برخی هم فکر می‌کنند اگر مثلا کودکشان اسپایدرمن یا قهرمانان معروف دیگر را نشناسد، از قافله جا مانده و این عقب‌ماندگی برای کودک قرن بیستمی خوب نیست.

اما ورای همه این باورها، خطری جدی در کمین کودکان و نوجوانان است که کمتر به چشم می‌آید. کودکان بشدت تحت تاثیر دیده‌ها و شنیده‌هایشان قرار می‌گیرند و هیچ چیز برایشان به اندازه ابر انسان بودن جذاب نیست. وقتی بزرگ‌تر‌ها در لاک خود فرو رفته‌اند و مشغول کارهای دیگرند صحنه‌های خشن و مهیج فیلم‌ها کار خودش را می‌کند و همه ذهن و فکر بچه‌ها را به تسخیر در می‌آورد، مثل کودک یازده ساله‌ای که معلمش مرد عنکبوتی بود.

بچه‌ها مثل صفحه‌های سفید کاغذند و ما مسئول نوشتن و نقش زدن بر آن هستیم، اگر اطلاعات خوب و مفید به آنها بدهیم آنها هم همان‌ها را پس‌مان می‌دهند.

پس چه خوب است پدر و مادرها که مسئولیت اصلی‌شان فرزندپروری است، به جای تقدیم قهرمانان خیالی به بچه‌ها، آنها را با واقعیت‌های این قهرمانان پوشالی آشنا کنند و مثلا برایشان توضیح دهند اسپایدرمن کسی نیست جز یک انسان که با کلک‌های سینمایی تا این حد توانا شده است.

مریم خباز - گروه جامعه