«پایتخت ۳»؛ الگوی یک سری‌سازی موفق

سریال پایتخت که این روزها سری سوم آن از شبکه یک سیما پخش می‌شود با شخصیت‌های جذاب و دوست‌داشتنی‌اش و البته قصه‌های روزمره و در عین حال آشنا و شیرینش، هنوز هم که هنوزه ظرفیت‌هایی دارد که می‌تواند سینما و تلویزیون ما را صاحب یک کمدی شناخته شده ایرانی با شخصیت‌های جذاب سازد. ظرفیت‌هایی که حالا حالاها می‌شود از آنها برای ساخت سریال‌ها و حتی نسخه‌های سینمایی موفق استفاده کرد.

اما پرسش این است که چرا سریال پایتخت و شخصیت‌هایش تا به این حد برای مخاطب ایرانی جذابند؟ پاسخ این پرسش یک کلمه است؛ ایرانی بودن.

آنچه باعث شده تا سریال پایتخت امروز به نامی آشنا و دوست داشتنی برای مخاطبان ایرانی بدل شود، رنگ و بوی بومی و فضا و شخصیت‌های کاملا ایرانی‌اش است.

سریال پایتخت نه طرح و توطئه پیچیده‌ای دارد نه اتفاقات شگرفی در آن رخ می‌دهد و نه از مسائل پیچیده و فلسفی جهان حرفی به میان می‌آورد. بلکه برعکس در این سریال همه چیز عادی و روزمره است. اما همین اتفاقات عادی و روزمره مثل کل کل کردن دو پسرخاله باهم، آلزایمر داشتن یک پیرمرد روستایی و حتی فروریختن سقف یک خانه با اکسیری درهم آمیخته شده که همین اتفاقات عادی و روزمره را جذاب و شیرین می‌کند و باعث می‌شود هرشب میلیون‌ها ایرانی در ایران و دیگر نقاط جهان پای شبکه یک سیما و شبکه‌های جام جم بنشینند و این سریال را تماشا کنند.

این اکسیر همان ایرانی بودن است. در سریال پایتخت همه چیز ایرانی است. از اتفاقاتی که رخ می‌دهد تا شخصیت‌ها، دیالوگ‌ها و حتی طراحی صحنه و لباس.

این سریال درباره موضوعاتی حرف می‌زند که برای همه ما ایرانی‌ها آشناست. همه به نوعی اتفاقات این سریال را در زندگی خود تجربه کرده‌ایم. شخصیت‌هایش را در جامعه و دور و بر خود از نزدیک دیده‌ایم و شوخی‌هایش برایمان شیرین است و آشنا.

در این سریال دیالوگ‌ها، واژگان عجیب و غریبی ندارد و همه در این سریال همان جوری حرف می‌زنند که همه مردم حرف می‌زنند، پیام‌ها و مضامینش هم نه بوی شعار می‌دهد و نه نصیحت. پایتخت یک کمدی شیرین کاملا ایرانی است با پیامی انسانی.

اما در کنار این رنگ وبوی بومی و دوست داشتنی و بهره‌ای که سریال از ظرفیت های بومی و فرهنگی ایران زمین برای ساخت این مجموعه نمایشی می برد، آنچه باعث شده تا سریال پایتخت ، به یک کمدی موفق کاملا ایرانی بدل شود، توانایی های فنی وخلاقیت سازندگان آن هم است.

آشنایی نویسندگان سریال با فرهنگ اقوام مختلف ایرانی، شخصیت‌پردازی‌های درست در کنار بازی‌های خوب بازیگرانش باعث شده تا آدم‌های پایتخت باورپذیر باشند. کاگردانی و دکوپاژ متفاوت و تاحدودی بکر سیروس مقدم در کنار تصویربرداری قابل تحسین امیر معقولی نیز باعث شده تا سریال پایتخت اثری قابل قبول از نظر هنری بدل شود و علاوه بر روایت گیرا و روان یک قصه ساده و البته شیرین، محتوا و فرم نیز در سریال پایتخت به یک هارمونی قابل قبول دست یافته است.

از این رو بخش اعظمی از موفقیت و تاثیرگذاری سریال پایتخت به مضامین ارائه شده در آن نیز بازمی‌گردد.

سریال پایتخت در بیانی غیرمستقیم و در دل داستان‌ها و داستانک‌های جذاب، بسیاری از مضامین اخلاقی را به مخاطب خود گوشزد می‌کند.

این اثر سبک زندگی ایرانی – اسلامی و مضامین اخلاقی همچون احترام به پیشکسوتان، ساده زیستی، توجه به بنیان خانواده، فداکاری و از خودگذشتگی و دیگر مضامین برآمده از اصول و اساس جامعه دینی و جاری در راستای اهداف رسانه ملی را به خوبی تبلیغ می‌کند، بی آنکه جذابیت اثر، فدای پیام‌های اخلاقی آن شود و یا هر عامل مخربی دستاویزی شود برای جذب مخاطب و راضی نگه داشتن.

در پایتخت نه خبر از جذابیت‌های کاذب و مخرب سریال‌های ماهواره‌ای است و نه حتی در مقیاس آثار داخلی و حتی برخی از سریال‌های تلویزیون خودمان، به هر بهانه برای جذب مخاطب و خنداندن آن متوسل می‌شود .(فارس)