جدایی به دلیل زندگی با پدرشوهر

تصمیم به جدایی، تصمیم آسانی نیست و درک می کنم که فشار روانی حاصل از کشمکش هایی که ذکر کردید باعث شده تا این حد خود را درمانده احساس کنید که بخواهید جدا شوید و البته دعوا و درگیری کلامی نیز راه حل مناسبی نمی باشد.

لازم است در درجه اول خونسردی خود را حفظ کرده و به سلامت خود و فرزندی که به همراه دارید بیندیشید و بدانید که این مطلب در اولویت قرار دارد.

در درجه دوم، ترتیبی دهید تا با برادر شوهرهایتان در این باره گفت وگو و سعی کنید مشکلاتی که این مسئله برای شما ایجاد کرده را برایشان توضیح دهید و از آن ها هم در نگهداری پدرشوهرتان کمک بخواهید البته به یاد داشته باشید گفت وگویی موثر خواهد بود که توام با احترام و گوش دادن به یکدیگر باشد. به عنوان سومین و مهم ترین راه حل، توصیه می کنم به منظور بهبود روابط خود با همسرتان، به بررسی دیدگاه های خودتان و او بپردازید.

شفاف سازی تا حد زیادی کمک می کند که به برداشت های متفاوت افراد از یک موضوع پی ببریم، آن گاه می توان کارسازترین و مسالمت آمیز ترین گفت وگو را درباره موضوع انجام داده و به نتیجه مطلوب برسیم. از نظر خودتان شما در جایگاه حق قرار دارید و حق خود می دانید که نسبت به حضور همیشگی پدرشوهر در خانه تان اعتراض کنید، اما آیا همسرتان نیز همین برداشت را دارد؟ همین طور ممکن است پدر شوهرتان حق خود بداند که در منزل فرزندش هر چند روز که بخواهد بماند و حق اعتراض به اطرافیان خود ندهد. لذا شما باید با بررسی این برداشت ها به دنبال بررسی راهکار اصولی حل مشکل خود باشید که توصیه من به شما در این باره استفاده از بررسی سه گانه فکر، احساس و رفتار خود، همسرتان و تا حدی پدر شوهرتان است. چه فکری از سرتان می گذرد که احساس ناراحتی و سپس اعتراض می کنید؟ سعی کنید محدودیت هایی را که حضور پدر شوهرتان در خانه برای شما در شرایط فعلی تان ایجاد می‌کند با صبوری و به وضوح با همسرتان در میان بگذارید و در کنار آن همسرتان را از این که احساس و ناراحتی او نیز برای شما مهم است مطمئن سازید.

درک متقابل یکی از اساسی ترین مولفه ها در ارتباط بین زن و شوهر است و به حل تعارض میان آن دو کمک فراوان می کند.

اگرچه به عنوان یک خانم با محدودیت های زندگی با پدرشوهر آن هم در یک آپارتمان ۵۰متری به خوبی آشنا هستم و شما را کاملا درک می کنم ولی بد نیست موضوع را از دید همسرتان هم مورد بررسی قرار دهید، مثلا اگر شرایط برعکس بود و پدر شما در کنار شما و همسرتان زیر یک سقف زندگی می کرد، آیا از همسرتان انتظار همراهی و مساعدت نداشتید؟! علاوه بر این همان طور که در ستون پندار امروز اشاره کردیم آموزه های اخلاقی و اسلامی نیز تأکید فراوانی بر نیکی به والدین خود و همسرمان دارد، حتی شاید همسر و پدرشوهرتان قدردان زحمات شما نباشند، اما مطمئن باشید آن چه انجام می دهید نزد خداوند مغفول نمی ماند. در هر صورت آن چه بیش از همه چیز باید در نظر داشته باشید این است که طلاق آن هم با وجود ۲فرزند کوچک راهکار مناسبی برای حل مشکل شما نیست چرا که زندگی پس از طلاق به خصوص برای زنان آسیب ها و چالش های زیادی به همراه دارد.|خراسان|پریسا غفوریان – کارشناس ارشد روانشناسی بالینی