سهیلی زاده: کار رئال بلد نیستم؛ اغراق «آوای باران» تعمدی است

«آوای باران» ساخته و پخش شد، اما چه کسانی مسئول جوابگویی به سوالات ما هستند؟! کودکان کار را هنوز در خیابان‌ها می‌بینیم. حتی بازار که می‌رویم بچه‌های متکدی که از پاکستان آمده‌اند را هم می‌بینیم. بهزیستی و شهرداری و چه کسی باید جواب این سوالات را بدهد؟

اینها جملات یکی از مخاطبان سریال «آوای باران» است که در نشست نقد و بررسی این سریال عنوان شد.

حسین سهیلی‌زاده به عنوان کارگردان سریال «آوای باران» در این خصوص ‌گفت: وظیفه هنرمند طرح معضلات اجتماعی است. هیچ قدرتی نداریم که معضلات اجتماعی را حل کنیم. حرف شما مخاطبان درست است و ما نمی‌توانیم جوابگو باشیم.

علیرضا کاظمی‌پور نیز در مقام نویسنده در پاسخ به این پرسش گفت: یکی از وظایف صداوسیما ایجاد حساسیت نسبت به این معضلات است. مواردی مثل آلودگی هوا و تکدی‌گری مسائلی هستند که اگر پرداخته و مسئله مردم شوند این حساسیت بر روی مسئولان فشار می‌آورد و تا انجام نگیرد کاری اتفاق نمی‌افتد. اکنون 11 ارگان مسئول کودکان کار هستند ولی به خاطر کمبود امکانات این‌ها جوابگو نیستند و متأسفانه شاهد رشد پدیده تکدی‌گری در تهران هستیم.

نشست نقد و بررسی سریال «آوای باران» با حضور کارگردان (حسین سهیلی‌زاده)‌، سید محمد حسین هاشمی‌اصل‌ (تهیه‌کننده) علیرضا کاظمی‌پور‌ و سعید جلالی (نویسندگان)، الهام چرخنده،‌ امیر دژاکام‌، سپیده خداوردی‌، حمیدرضا پگاه‌، مهران رنجبر‌، پارسا افشار‌، علی فتاحی‌، امیر تقوازاده‌ و آزاده زارعی (بازیگران آوای باران) در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد.

در این نشست که با حضور جمعی از مخاطبان سریال «آوای باران» برگزار شد، همچنین ایازی (معاون فرهنگی شهرداری تهران) و حجازی (رییس فرهنگسرای اندیشه) حضور داشتند.

در فرهنگسرای اندیشه همچنین شاهین جمشیدی به عنوان مجری برنامه و همچنین مریم رها و محمد جلیلوند (دو تن از منتقدان) در کنار عوامل آوای باران حضور داشتند.

*** سهیلی‌زاده مردم را درگیر می‌کند

شاهین جمشیدی در ابتدای برنامه با شروع شدن رسمی این نشست حضور مخاطبان را نشان از فهیم بودن و ارزشمند بودن آنها دانست و درباره سریال آوای باران گفت: حسین سهیلی‌زاده با سریال‌هایی مثل «ترانه‌ی مادری‌« و «دلنوازان»‌، مردم را درگیر تلویزیون کرد. «آوای باران» نیز جزو موفقیت‌های این کارگردان بوده است.

او همچنین به این نکته اشاره کرد که یکی از جذابیت‌های سریال «آوای باران» تیتراژ آن با صدای احسان خواجه امیری بوده است.

*** معاون شهردار بیننده پر و پا قرص «آوای باران»

در بخش ابتدایی این نشست از ایازی، معاون فرهنگی شهرداری تهران دعوت شد تا در سخنانی نسبت به این سریال نظر خود را اعلام کند.

وی ضمن تشکر از عوامل و هنرمندان در خلق سریال «آوای باران» گفت: موضوعات اجتماعی در جامعه به ویژه آسیب‌های اجتماعی خیلی حائز اهمیت است و نگاه کسی که می‌نویسد باید به گونه‌ای باشد که در عین اینکه به آسیب اجتماعی می‌پردازد، از تلخی بپرهیزد. در سریال «آوای باران»، حسین سهیلی‌زاده هنرش این است که به یک مساله اجتماعی می‌پردازد ولی آنقدر هنرمندانه که صرفا حالت تلخی آن حس نمی‌شود. خیلی مهم است از دیدگاه هنری به این مساله بپردازیم و کاری که حسین سهیلی‌زاده انجام داد به درستی به مخاطب القاء شد.

او در ادامه گفت که جز مخاطبان پر و پا قرص این سریال بوده است و توضیح داد: به عنوان یکی از موفق‌ترین سریال‌ها، از «آوای باران» یاد می‌کنم و امیدوارم آثار دیگری از حسین سهیلی‌زاده شاهد باشیم.

در ادامه، با حضور معاون فرهنگی شهرداری تهران از حسین سهیلی‌زاده و سید محمد هاشمی اصل به نمایندگی از عوامل این سریال تقدیر صورت گرفت.

*** «آوای باران» چگونه شکل گرفت؟

حسین سهیلی‌زاده در ابتدا درخصوص روند شکل‌گیری سریال «آوای باران» توضیحاتی را ارائه داد و گفت: سال‌ها قبل صحبتی با سیدمحمد هاشمی، تهیه‌کننده داشتم که به امسال موکول شد و فروردین ماه بود که با او تماس گرفتم و قرار شد این سریال را بسازم و باید بگویم قطعا هیچ کار خوبی ساخته نخواهد شد مگر اینکه متن خوبی نوشته شده باشد. درخصوص متکدیان نیز چندین سال بود می‌خواستم قصه‌ای را راجع به آنها بسازم اما قسمت نشد. اما اکنون که این سریال ساخته و پخش شد در جامعه خوب جواب داده است و مردم هم نسبت به این سریال واکنش خوبی نشان دادند و هم انتقاد خودشان را داشتند.

در ادامه هاشمی، به عنوان تهیه‌کننده این سریال نیز به شکل‌گیری «آوای باران» اشاره کرد و گفت: خیلی خوشحالم از کاری که ساخته شد و این سریال علاوه بر اینکه مخاطب داشت به چهار عنصر‌، امید‌،آگاهی‌، دین و اخلاق که از فرمایشات مقام معظم رهبری است، به صورت بارز اشاره کرده بود. «آوای باران» نشان داد که فرق دزد و متکدی چیست.

در این سریال همچنین به کرات مضامین دینی را می‌بینیم و همچنین این سریال تاکید بر لقمه حلال و حرام دارد که سه خانواده بارز این کار را انجام می‌دادند.

او در پایان گفت: خوشحالم از اینکه این سریال مخاطبان بالایی داشت و اولویت ما در درجه اول مخاطبان بودند.

*** بیننده‌ها منتقدان خوبی شده‌اند

الهام چرخنده - بازیگر نقش زیور - نیز درباره مخاطبان سریال آوای باران اظهار نظر کرد: مخاطبان ما اکنون فقط سریال تماشا نمی‌کنند بلکه آنها منتقدان خوبی شده‌اند؛ سریال آوای باران نیز اگر موفق بوده است به دلیل حضور جمعی و صمیمی درست و حرفه‌ای بوده است که سر مجموعه آنها حسین سهیلی‌زاده و سید محمد هاشمی بوده‌اند.

*** حتی اگر به من بگویید لولو!

او همچنین از قلم کاظمی‌پور‌ و سعید جلالی تشکر کرد و در مورد شخصیت زیور اظهار کرد: شخصیت زیور با تاکید بر لایه‌های پنهانی این شخصیت، یک شروع‌، اوج و انتها داشت. اصلا زیور را منفی را نمی‌بینم بلکه عملکرد اوست که منفی می‌بینم و از خدا می‌خواهم هیچ لحظه هیچ زیوری نباشد که هیچ بچه‌ای را تنبیه کند. شخصیت واقعی من خیلی با زیور تفاوت دارد، حتی اگر به من بگویید لولو! دیگر چه کار کنم.

*** دژاکام: مدت‌هاست سیاه‌نمایی می‌کنیم

امیر دژاکام به عنوان شخصیت دیگر «آوای باران» با اشاره به اینکه حضورش در این جمع و این سریال مایه‌ی مباهات بوده است، از جنبه تماشاگر به این سریال نگاه کرد و گفت: به خاطر کار دقیق و درست نویسندگان که استثنایی است، باید این را بگویم مدت‌هاست سیاه‌نمایی می‌کنیم فقر‌، فحشا‌، سرقت در جامعه وجود دارد، اما آیا باید به خاطر سیاه‌نمایی از همه آنها بگذریم یا آنقدر سپیدنمایی کنیم و از آنها چشم‌پوشی کنیم؛ در حالی که نگاه جامعه به اعتدال می‌تواند جامعه را تغییر دهد و امید را به وجود بیاورد. «آوای باران» نیز پا و گام در این مسیر گذاشت.

*** وقتی هم مخاطب لذت می‌برد و هم بازیگر

سپیده خداوردی از دیگر بازیگرانی بود که در این نشست حضور داشت.

او با اشاره به اینکه برای دومین بار است که با حسین سهیلی‌زاده همکاری می‌کند، گفت: این کارگردان ژانر خود را به خوبی می‌شناسد، به گونه‌ای که هم مخاطب لذت می‌برد هم بازیگر.

او همچنین از تهیه‌کننده این برنامه به خاطر حمایت تیم و اینکه با وجود اینکهه همزمان با پخش این سریال پیش می‌رفتند‌ اما هیچ استرسی نداشتند‌، تشکر کرد.

***

به گزارش ایسنا، حمیدرضا پگاه،‌ آزاده زارع،‌ مهران رنجبر‌، نیلوفر پارسا‌، امیر فتاحی‌، علی تقوایی و آرزو افشار،‌ در ابتدای این نشست صحبت‌های کوتاهی را درخصوص حضورشان در این نشست و تشکر از تهیه‌کننده و کارگردان عنوان کردند.

*** همیشه به عنوان متهم حاضر می‌شویم

در ادامه این نشست عنوان شد که نویسندگان جزو کسانی هستند که اصولا کمتر دیده شده‌اند.

علیرضا کاظمی‌پور به عنوان یکی از نویسندگان «آوای باران» در خصوص حضورش در این نشست و پاسخگویی به مخاطبان گفت: اصولا همیشه به عنوان متهم حاضر می‌شویم و باید پاسخگو هم باشیم.

*** امیدوارم حالا که وارد رینگ شدیم، زیاد کتک نخوریم

سعید جلالی نیز در ادامه در خصوص «آوای باران» گفت: اگر موفقیتی بوده است حاصل کار جمعی است ما سال‌هاست که به عنوان نه همکار و نه یک دوست بلکه به عنوان یک برادر با حسین سهیلی‌زاده کار می‌کنیم که آقای هاشمی هم به ما اضافه شده‌اند. امیدوارم این تیم کارهای موفق‌تری انجام دهد و امیدوارم امروز این گونه که وارد رینگ شده‌ایم خیلی کتک نخوریم!

*** همه برای ما دعا کنند

در بخش دیگری از این نشست سید محمد هاشمی‌، به مشکل بودجه و شرایطی سختی که این روزها تلویزیون گرفتار آن است و اینکه چگونه از عهده این شرایط برآمده است‌، سخن گفت و توضیح داد: یکی از رسالت‌های افرادی که در حوزه‌ی فرهنگ کار می‌کنند، پرداختن به مسائل اجتماعی است. از سال 72 کار می‌کنم و علاقه‌مند بودم به حوزه فیلم و سریال‌هایی ورود کنم که موضوع اجتماعی دارند پیش از این قرار بود فیلمنامه‌ای را کار کنیم که پس از اینکه بر روی آن مروری داشتم به این نتیجه رسیدم که ته کار آن تاثیری که می‌خواهیم را ندارد تا اینکه کارمان را با حسین سهیلی‌زاده و سوژه‌ای که داشتیم پیش بردیم.

او درخصوص مسائل مالی نیز یکی از جدی‌ترین فاکتورهای تولید یک اثر را بودجه دانست و گفت: در شرایطی که وضعیت بودجه تلویزیون خوب نیست به طبع چون علاقه‌مند به شکل‌گیری کار بودم و اینکه این کار می‌تواند دامنه فراگیری بین مخاطبان داشته باشد آن را شروع کردیم. از طرفی بچه من هم قرار است در این جامعه زندگی کند. کلا این سریال با سرمایه شخصی ساخته شد و هنوز هم هیچ دریافتی نداشته‌ایم.

او در ادامه درخصوص نگرفتن هزینه ساخت سریالش در جمع مخاطبان، گفت: همه برای ما دعا کنند.

او در ادامه به آرامش حسین سهیلی‌زاده در روند تولید این سریال اشاره کرد که اگر صحبت از آرامش است مدیون حسین سهیلی‌زاده است و گفت: او با تمام شرایط کار کنار آمد.

*** تلخی را کم کردیم

در ادامه سهیلی‌زاده، کارگردان «آوای باران» در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا این سریال به آنچه در ذهن داشتید، پاسخ داد؟ گفت: با جوابی که از مخاطبان گرفتیم فکر می‌کنم فراتر بود. اما بزرگترین دغدغه‌ی ما در این سریال این بود که چون درباره‌ی کودکان کار و تکدی‌گری این سریال را می‌سازیم تلخ است. اما توانستیم با قصه و درامی که به آن اضافه کردیم این تلخی را کمی کاهش دهیم.

*** قسمت‌های اول را برمی‌داشتیم، لنگ می‌ماندیم

در ادامه نویسندگان این مجموعه با پرسشی مبنی بر این مواجه شدند که چرا داستان «آوای باران» در دو مقطع زمانی شکل‌گرفت و چه کمکی به داستان می‌کند؟

سعید جلالی در پاسخ به این پرسش گفت: اگر از زمان حال قصه «آوای باران» را شروع می‌کردیم، قطعا مخاطب با این سریال همذات‌پنداری نمی‌کرد و نگران سرنوشت باران نمی‌شد. طبیعتا برای مخاطب خیلی مهم بود که این بچه‌ای که بعد از 20 سال پیدا شده است، چگونه به خانواده برمی‌گردد. مقطع زمانی اول، مقدمه خیلی مهمی برای این سریال بود که با شخصیت‌هایی که در زمان حال می‌دیدیم، بازیگران شناخته شدند. سپس سر قصه اصلی آمدیم. در نتیجه اگر قسمت‌های ابتدایی این سریال که مربوط به 20 سال پیش می‌شد را بر می‌داشتیم لنگ می‌ماندیم.

*** بخش دوم «آوای باران» بیشتر گرفت

حسین سهیلی‌زاده نیز به این پرسش که چرا دوره‌ی زمانی اول این سریال زود گذشت و به بخش‌های مربوط به بزرگ شدن باران اشاره کوتاهی شد؟ پاسخ داد: اگر می‌خواستیم کودکی باران را نشان دهیم، زمان بیشتری را باید صرف می‌کردیم و اگر این کار را انجام می‌دادیم دیگر برای مخاطب جذاب نبود. اصلا در بک‌گراند این دختر نگذاشتیم که گدایی می‌کند بلکه این را گذاشتیم که به دنبال پدر می‌گردد و به گونه‌ای این نوع درام جواب می‌داد. ماجرای تکدی را نیز به بخش دوم یعنی مقطع زمانی دوم آوردیم.

او همچنین اشاره کرد که اگر بیش از 10 قسمت گذشته را ادامه می‌دادیم مخاطب خسته می‌شد سریال ما در بخش دوم بیشتر گرفت تا بخش اول.

*** از خودم پرسیدم چرا این کار را کردی؟

در ادامه این نشست جلالی، نویسنده «آوای باران» نیز گفت: در بخش‌هایی از این فیلمنامه احساس کردم که به دام سیاه‌نمایی افتاده‌ایم؛ به ویژه آن بخش‌هایی که زیور، بچه (باران) را به انباری می‌اندازد از خودم پرسیدم که چرا این کار را کردی؛ چراکه خیلی اغراق می‌شود و مردم نیز اذیت می‌شوند و احساس کردم تا همان جا کافی بود و در خانه شکیب نیز اگر بیشتر از این بچه‌ها را نشان می‌دادیم که چگونه زندگی می‌کنند احساس می‌کنم سیاه‌نمایی می‌شد.

*** سرنوشت نامعلوم زیور تا 2 روز آخر پخش

به گزارش ایسنا، حسین سهیلی‌زاده در بخش دیگری از این نشست با سوالی درباره‌ی خبری که عنوان می‌کرد، پایان «آوای باران» را مخاطبان می‌سازند، روبه‌رو شد.

او در پاسخ به این پرسش که آیا این نکته واقعیت داشته است؟ گفت: اصولا در همه کارهایمان سعی می‌کنیم سلیقه مخاطبان را همراه کنیم. این سریال پایان پیچده‌ای داشت من نیز همیشه در پایان کار سه قسمت پایانی را به بازیگران نمی‌دهم و آن را مابین نویسنده و تهیه‌کننده سِکرت نگه می‌دایم اما باید بگویم اینکار چندین پایان نداشت و یک پایان داشت با وجود اینکه شش بار قسمت آخر آن بازنویسی شد ولی اینکه چند پایان داشته باشیم اینگونه نبود و تا دو روز آخر پخش سریال، سرنوشت زیور به عنوان یکی از بازیگران نقش اصلی هنوز مشخص نبود.

*** شباهت آوای باران با سیندرلا و الیور توئیست

در بخش دیگری از این نشست، محمد جلیلوند - یکی از منتقدان - با اشاره به فیلمنامه موفق این سریال گفت: اگر سریال خوب بوده است، به خاطر قصه خوب و فیلمنامه موفق است.

او در ادامه پرسشی را با نویسندگان مطرح کرد که این سریال تا چه میزان برگرفته از قصه‌های الیور توئیست،‌ سیندرلا و ... بوده است که کاظمی‌پور پاسخ داد: زمانی که سوژه اولیه مشخص شد، ناخودآگاه ذهنمان که به قصه‌هایی که پیش از این دیده بودیم، رفت و اولین کار «بینوایان» و شخصیت «کوزت» در این داستان بود. سپس «الیور توئیست» و قصه‌های متعدد مثل «سیندرلا» و آناستازیا.

سپس مابین پلات‌ها بود که قصه جدید را نوشتیم. شخصیت شکیب نیز یک الگویی از فاگو در الیور تئویست بود.

*** اما و اگرهای موضوع ایدز

در ادامه‌ی نشست «آوای باران»، این پرسش مطرح شد که چرا مخاطب با شخصیت‌های منفی بیشتر همذات‌پنداری کرد که در ادامه حسین سهیلی‌زاده در پاسخ به این پرسش گفت: این اتفاق مختص این کار نیست و سریال آوای باران از این قاعده مستثنی نیست. اغلب کارهای درام این مشکل را دارند که شخصیت‌های مثبت، زیادی سفید می‌شوند و نمی‌شود آنها را به سمت خاکستری برد.

همین بحث ایدز که به کار اضافه کردیم، بسیار با اما و اگر دنبال شد که توانستیم آن را در قصه مبری کنیم.

سعید جلالی نیز در پاسخ به پرسش این منتقد گفت: شخصیت‌ها درست است که عملکرد منفی داشته‌اند اما به گونه‌ای بوده است که الگوی مثبت جامعه قرار نمی‌گیرند و این شخصیت‌ها به خاطر عملکردشان الگو نیستند.

*** اغراق‌ در «آوای باران» تعمدی است

سهیلی‌زاده همچنین در پاسخ به پرسشی مبنی بر اغراق درخصوص واقعیت بیرونی تکدی‌گری‌ در این سریال، پاسخ داد: من کارم نمایش است و رئال‌ساز نیستم. اگر در این سریال اغراق شده است کاملا تعمدی بوده است. جنس کار من نمایش است با احترامی که برای کارهای رئال دوستان عزیزم قائلم، اما من کار رئال بلد نیستم، جنس کار من نمایش است و دوست دارم اغراق هم داشته باشد و اصلا به دلیل اغراق‌گونه بودنش است که بیننده با سریال ارتباط برقرار کرده است.

او همچنین در خصوص ادبیات «باران» نیز گفت: باران نقطه عطف قصه است می‌خواستیم یک گویش بینابین برای او داشته باشیم و در این خصوص از دو ماه پیش امیر دژاکام به عنوان استاد، با تعلیم دادن نوع گویش به آزاده زارعی، این کاراکتر را کامل کرد.

جلالی نیز درخصوص دیالوگ‌های شخصیت‌ها در سریال آوای باران توضیح داد: در مورد دیالوگ‌ها که جزو سخت‌ترین کارهایی بود که چند سال پیش نوشته بودیم، می‌طلبید هر شخصیتی با گویش خود صحبت کند؛ البته کیانوش کاملا رئال صحبت می‌کرد‌ ،جاهایی هم باران با وزن صحبت می‌کرد اما به دلیل این بود که می‌خواستیم این شخصیت دو پهلو باشد. در این سریال هر دیالوگ و هر گویش مربوط به یک شخصیت بود.

*** دوست داشتم بیتا را بزنم!

حسین سهیلی‌زاده با اشاره به بازی نیلوفر پارسا در نقش «بیتا» نیز اشاره کرد: بیتا اگر دختر من بود او را می‌زدم و دوست داشتم در این سریال بیشتر بیتا را بزنم و با آفرین همراه شوم.

*** گله یکی از بیننده‌ها از نویسنده

به گزارش ایسنا، در بخش دیگری از این نشست یکی از مخاطبان حاضر در فرهنگسرای اندیشه، از نویسندگان به دلیل خلق این شخصیت‌ها گله‌مند شد و اینکه چرا باران با وجود اینکه به سن تکلیف می‌رسد و فکرش روشن است، تلاش برای فرار ندارد؟

سعید جلالی در پاسخ به این بیننده گفت: باران به جایی رسیده بود که می‌توانست انتقام بگیرد اما زندگی او در کنار شکیب که ادعا داشت پدرش است، مفهوم دیگری پیدا کرده بود و به جایی رسیده بود که بچه‌ها را بزرگ می‌کرد و آنجا بزرگ شده بود و جایی برای رفتن نداشت.

او همچنین در پاسخ به اینکه چرا طاها به عنوان فردی که ثروت زیادی دارد، تلاش زیادی برای پیدا کردن دخترش نمی‌کند و به دنبال یک وکیل درست و حسابی نمی‌گشت؟ گفت: این آدم پول نداشت و «نادر» پولش را بالا کشیده بود.

حسین سهیلی‌زاده هم پاسخ داد: به دلیل اینکه طاها اموالش را از دست داده بود و زمان زیادی سپری شد تا او عکس‌العمل آنچنانی داشته باشد. اگر به زمان قصه توجه داشته باشید طاها در هشت روز باید کارهایی که می‌توانست انجام دهد، انجام داد و از طرفی چون 20 سال در ایران نبود و سردرگرم بود، متکی به فرید بود.

*** آوای باران را باور کردید؟

در ادامه این نشست امیر دژاکام، بازیگر درخصوص فهم مخاطب از واقعیت گفت: به جهت اینکه فهم ما از حقیقت متفاوت است، هر کدام سلیقه متفاوتی داریم باور هر نمایش برآمده از همان نمایش است. قرار نیست در هر اثر نمایشی من مثل یک فرد عادی حرف بزنم زمان وقتی فشرده می‌شود زبان هم فشرده می‌شود. امروز در جهان نمایش هر کسی که کار می‌کند و مردم کار او را باور می‌کنند، این کار درست است. زمانی که در سن تئاتر مهران رنجبر 70 دقیقه مونولوگ اجرا می‌کند که هیچکس نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد، پس موفق است.

او در ادامه خطاب به مخاطبان گفت: اگر این سریال را باور کرده‌اید، به دلیل این است که زبان کاراکترهای قصه «آوای باران» موفق بوده است.

او سپس از مخاطبان حاضر در سالن پرسد: آیا آوای باران را باور کرده‌اید؟ که مخاطبان در پاسخ به وی گفتند این سریال را باور کرده‌اند.

دژاکام همچنین در ادامه به ادبیات اسماعیل خلج که لمپنی است و این ویژگی کار ‌او را بی‌نظیر و محبوب کرده است، اشاره کرد.

به گزارش ایسنا، سهیلی‌زاده در این نشست به ادبیات کاراکتر‌ها نیز اشاره کرد و گفت: اتفاق خوبی که در این سریال افتاده، این است که هر یک از کاراکترها وزن و آوای خودشان را دارند.

*** ای کاش دختری شبیه باران را زودتر می‌دیدم

در بخش دیگری از این نشست، آزاده زارعی به عنوان بازیگر «نقش باران» درخصوص ادبیات خود در این سریال گفت: بعد از پایان این سریال، دختری را دیدم که دقیقا مثل باران در چهارراه صحبت می‌کرد به خودم گفتم ای کاش قبل از ایفای نقش باران، او را می‌دیدم که دقیقا همانطور صحبت می‌کردم. باران یک جاهایی وقتی با فرید صحبت می‌کرد، نرم‌تر بود. اما وقتی با کیانوش صحبت می‌کرد ریتم دیالوگ‌هایش تند‌تر می‌شد.

او در ادامه گفت: دیالوگ‌هایم دور از واقعیت نبود.

*** ضعف‌ها را قبول داریم

علیرضا کاظمی‌پور، نویسنده این سریال نیز با اعتقاد بر اینکه قبول دارند خیلی ضعف داشته‌اند، گفت: قبول داریم خیلی ضعف داشتیم اما یک عذرخواهی به خاطر نقش‌های مثبت دارم؛ به خاطر اینکه به خوبی نتوانستم به شخصیت‌شان بپردازم.

*** مخالفت با بازی حمیدرضا پگاه

او همچنین در ادامه به شخصیت حمیدرضا پگاه اشاره کرد که مخالف ایفای نقش او در این سریال بوده است، اما وقتی که بازی او را در این سریال دیده، نظرش تغییر کرده است.

*** نقشم در آوای باران 100 درصد ایده‌آل نبود

حمیدرضا پگاه نیز درخصوص شخصیت خود در سریال آوای باران و فیلمنامه توضیح داد: اصولا نقشی را که قبول نداشته باشم، بازی نمی‌کنم. نقشم در آوای باران برای من به صورت 100 درصد ایده‌آل نبوده است اما به خاطر جذابیت‌هایی که کاراکترم داشت و دیگر خود آقای سهیل‌ زاده که در سریال آخرین گناه نیز با او همکاری داشتم، با آوای باران همکاری کردم.

وی افزود: شخصیت‌هایی را می‌پسندم که عجیب و غریب نیستند ولی این شخصیت‌ها در شرایط عجیب و غریب قرار می‌گیرند در این سریال از بازیگری و گروه لذت بردم.

*** اگر دامادی مثل آصف داشتم سکته می‌کردم

مهران رنجبر، بازیگر نقش «کیانوش» نیز درباره نقش خود در «آوای باران» توضیح داد: پیش از این کیانوش‌های زیادی را به لحاظ تیپیکال دیدم که با احترام به همه آنها به جرأت می‌توانم بگویم کیانوش تیپ نبود و یک شخصیت بود. کاراکتری که کاملا عاصی است و ابعاد مختلفی در شخصیتش وجود دارد. کاراکتری که بیرونی است و درونش ابعادی است که زندگی‌اش را شکل داده است. از فیزیک و موهای کیانوش نیز می‌توان بیرونی بودن آن را حدس زد این اغراق نیست بلکه تکنیکی است که دوستان نویسنده در این سریال پیاده کرده‌اند.

حمیدرضا پگاه همچنین در این میان با خنده گفت: اگر دامادی مثل آصف داشتم، این مشکلات و سکته کردن خود به خود می‌آمد و دیگر نیازی به ادا درآوردن نبود.

*** گویشم را الکی از خودم درنیاوردم

سپیده خداوردی نیز درخصوص نوع بازی‌اش در سریال «آوای باران» و نوع گویش خود توضیح داد: در این سریال به خاطر فرم چادر و حجابم، سر و گردنم را به گونه‌ای حرکت می‌دادم که قابل ملموس باشد.

وی ادامه داد: خیلی ممنون از اینکه بی‌آنکه نویسندگان را دیده باشم، به صلاحدید آقای سهیلی‌زاده، مرضیه را از آوایی از خطه جنوب که می‌تواند اهوازی باشد آوردم، یک دختر جوان که با اصالت است و بافت ذهنی‌اش با برادرش فرق دارد. این گویش را الکی از خودم درنیاوردم چون موسیقی هم کار می‌کردم به دیالوگم کمک کرد.

*** خدای کارمان سهیلی‌زاده بود

الهام چرخنده نیز درخصوص حرکات و ممیک صورت خود در این سریال گفت: زیور سه فصل زندگی را بازی کرد. دهه 70 که او از خارج از پایتخت آمده بود و بخشی از زندگی آدم‌ها را که مثل زخمی در صورت می‌ماند به صورت حرص بازی می‌کرد. ابتدا با راهنمایی سهیلی‌زاده نه به معنای اغراق‌آمیز بازی کردم و در بخش دوم نیز تلاش کردیم نشان دهیم که زیور به گونه‌ای جراحی صورت و بوتاکس کرده است؛ چیزی که بعد از 20 سال بیننده باورش شود. از طرفی ریتم و ضرباهنگ زیور نسبت به دوره اول کندتر شده بود.

اما به طور کلی باور زیور این بوده است که اگر بچه به انباری بیفتد، درست می‌شود اما زیرکی سهیلی‌زاده بود که باعث شد بیننده با سریال ارتباط بگیرد و خدای کارمان او بود که امیدواریم قابل قبول باشد.

سهیلی‌زاده نیز در بخش دیگری از این نشست به عوامل پشت دوربین اشاره کرد و عملکرد آنان را فوق‌العاده خواند و گفت: اگر آنها نبودند این کار به این قدرت ساخته نمی‌شد‌.

*** دیالوگ‌های سخت و دوست‌داشتنی

آزاده زارعی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا در این سریال، تحقیق میدانی درخصوص بچه‌های کار و شخصیتش داشته است؟ توضیح داد: تحقیق میدانی نداشتم اما از کنار این نوع شخصیت‌ها در قصه‌هایی همچون بینوایان‌، سیندرلا و ... گذشته بودم. نویسندگان ما آنقدر قصه را خوب نوشته بودند و دیالوگ‌ها جای خودشان بود که جای تحقیق نبود؛ دیالوگ‌هایم سخت بود اما برایم دوست‌داشتنی بودند.

*** حاشیه‌ها:

- در این نشست که همه عوامل «آوای باران» بر روی سن قرار گرفتند، جایی برای نویسندگان این سریال نبود. حسین سهیلی‌زاده اعلام کرد، نویسندگان جزو اصلی‌ترین هنرمندان یک اثر هستند و حتما باید حضور داشته باشند. این جمله با تشویق مخاطبان مواجه شد و علیرضا کاظمی‌پور و سعید جلالی به روی صحنه آمدند.

حسین سهیلی‌زاده همچنین اشاره کرد که نویسندگان جزو کسانی هستند که کمتر دیده شده‌اند.

سعید جلالی، نویسنده این سریال اعلام کرد که امیدوار است امروز در این رینگ که وارد شده است از مخاطبان کتک نخورد.

حسین سهیلی‌زاده نیز اعلام کرد که کارگردانان هم وسط رینگ هستند؛ کجا کنار رینگ می‌روند؟ حتی خیلی جاها جای نویسنده هم جواب می‌دهند.

- در بخش دیگری از این نشست برخی مخاطبان از برخی شخصیت‌های این سریال به ویژه کاراکتر طاها که بسیار خنثی برخورد می‌کرد، گله‌مند بودند؛ الهام چرخنده در واکنش به این مساله اعلام کرد تو را به خدا خودتان را ناراحت نکنید، من از طرف همه عوامل از شما عذرخواهی می‌کنم.

علیرضا کاظم‌پور همچنین به خاطر شخصیت‌پردازی نامناسب نقش‌های مثبت این سریال از بازیگران عذرخواهی کرد.

- در این نشست همچنین اعلام شد که جای سام درخشانی و سیاوش خیرابی و مهران احمدی خالی است.

- حسین سهیلی‌زاده درخصوص حضورش در جلوی دوربین هم گفت: همیشه در کارهایم یک امضا دارم.

- در پایان این نشست عوامل سریال آوای باران با هم عکس یادگاری گرفتند. همچنین روی پوستری که در فرهنگسرای اندیشه نصب شده بود هر کدام از بازیگران یک جمله یادگاری می‌نوشت.

- نشست نقد و بررسی سریال آوای باران به دلیل بارش برف با یک ساعت تاخیر برگزار شد.

ایسنا