یک طراح لباس: نیاز به رسانه داریم

جام جم سرا: سحر موسوی گفت: نبودن رسانه‌ای منسجم یکی از دلایلی است که طراحان لباس را در گمنامی پنهان کرده است و مانع از این شده که این قشر به عنوان هنرمند شناخته شوند. با شکل گیری بنیاد ملی مد ولباس تکاپوی زیادی در بین طراحان، تولیدکنندگان و فعالان این حوزه شکل گرفت که تاسیس یک رسانه لباس یکی از آن‌ها بود اما اشتیاق برای بهبود شرایط بیشتر بود. متاسفانه به دلیل نبود رسانه و اطلاع رسانی درست این اشتیاق رو به کاهش رفت تا جایی که امروز کمتر کسی اخبار مربوط به این حوزه را دنبال می‌کند.
بر اساس خبر هنرآنلاین، این کار‌شناس طراحی لباس با اشاره به ادامه مشکل کپی برداری طرح‌های مد گفت: یکی از عمده‌ترین دلایلی که رسانه‌ها و مجلات داخلی نمی‌توانند از طرح‌های طراحان استفاده کنند، مربوط به همین کپی برداری آثار است. هر طراح ایرانی می‌داند که انتشار نمونه اثرش به معنای سرقت آن و تولید انبوه در کارگاه‌های زیرزمینی است اگر چه طرح ثبت و یکپارچه سازی اثر هنرمندان طراح توسط بنیاد مصوب شده است اما این مصوبه هنوز سراسری نیست و در بسیاری از موارد قابلیت پیگرد سریع قانونی ندارد. بنیاد ملی مد و لباس طرح اولیه آثار را از طراحان خریداری می‌کند اما آنان را در سود به دست آمده شراکت نمی‌دهد. به همین خاطر بین یک طرح با ۳ هزار مخاطب با طرحی که تنها ۳۰۰ مخاطب دارد تفاوتی دیده نمی‌شود.
وی اظهار کرد: رسانه برای معرفی یک طراح گزینه بسیار خوبی است چرا که این بخش می‌تواند به سبک کاری یک طراح کمک کند تا شناخته شود اما چون حق طرح و امضای هنرمند مشخص نیست لذا اغلب افراد تمایلی به همکاری نشان نمی‌دهند. در کشورهای دیگر قوانین مختلفی برای پیشگیری از کپی رایت وجود دارد که هر کدام به نسبت فرهنگ و دیدگاه مردم آن کشور شکل گرفته است مثلا در آلمان قوانین کاملا از هنرمندان حمایت می‌کند و اوریجینال نبودن یک طرح جرم محسوب می‌شود و پیگرد قانونی دارد اما این مسئله در انگلیس باز‌تر است تا جایی که لباس عروس ملکه توسط چین کپی برداری شد.
این طراح لباس بیان کرد: مبالغی که طراحان لباس در کشورهای دیگر از سود حاصل از فروش طرح به دست می‌آورند به حدی راضی کننده است که اغلب از کپی آثار توسط دیگر کشور‌ها ناراحت نمی‌شوند. رسانه‌ها نیز اثر معتبر و هنرمند آن را معرفی می‌کنند و وجهه او به جای خود باقی می‌ماند.
موسوی گفت: همانطور که آثار نقاشی اصل از کپی به راحتی و بر اساس امضای نقاش شناخته می‌شوند باید آثار طراحان لباس نیز هویت داشته باشند تا به این راحتی‌ها دستخوش سوء استفاده برخی از افراد نشوند به همین خاطر در این حوزه نیازمند رسانه‌های قدرتمندی هستیم.