تنها گل همیشه بهار جهان تویی

لبخندت از تبسم گل‌ها ملیح‌تر

بر موی تو نسیم بهشتی دخیل بست

یعنی ندیده از خم زلفت ضریح‌تر

ای با خدای عرش ز موسی کلیم‌تر

با ساکنان فرش ز عیسی مسیح‌تر

با دیدن تو عشق نمک‌گیر شد که دید

روی تو را ز چهره یوسف ملیح‌تر

تو حسن مطلع غزل سبز خلقتی

حسن ختام قصه ناب نبوتی

***

هفت آسمان و رحمت رنگین کمانی‌ات

ذرات خاک و مرحمت آسمانی‌ات

احساس شاخه‌ها و نسیم نوازش‌ات

شوق شکوفه‌ها، وزش مهربانی‌ات

تنها گل همیشه بهار جهان تویی

گل‌ها معطر از نفس جاودانی‌ات

لطف تو بوده شامل حال درخت‌ها

«حنانه» بهره‌مند شد از خطبه خوانی‌ات

هر آفریده‌ای شده مدیون جود تو

بُرده نصیبی از برکات وجود تو

***

بر چهره تو نقش تبسم همیشگی

در چشم‌های تو غم مردم همیشگی

دریایی و نمایش آرامشی ولی

در پهنه دل تو تلاطم همیشگی

در وسعتی که عطر سکوت تو می‌وزد

بارانی از ترانه، ترنم همیشگی

با حکمت ظریف تو ما بین عشق و عقل

سازش همیشگی و تفاهم همیشگی

خورشید جاودانه اشراق روی توست

سرچشمه «مکارم الاخلاق» خوی توست

***

تکرار نام تو شده آواز جبرئیل

آگاهی از مقام تو اعجاز جبرئیل

تا اوج عرش در شب معراج رفته‌ای

بالاتر از نهایت پرواز جبرئیل

مداح آستان تو و دوستان توست

باید شنید وصف شما را ز جبرئیل

سرمست نام توست بزرگ فرشتگان

پیر غلام توست بزرگ فرشتگان

***

در آسمان عرش تمام ستاره‌ها

بر نور با شکوه تو دارند اشاره‌ها

چشم تو آینه است نه آیینه چشم توست

باید عوض شود روش استعاره‌ها

شصت و سه سال عمر سراسر زلال تو

داده است آبرو به تمام هزاره‌ها

همواره با نسیم مسیحایی اذان

نام تو جاری است بر اوج مناره‌ها

گلواژه‌ای برای همیشه است نام تو

«ثبت است بر جریده عالم دوام تو»

سیدمحمدجواد شرافت ‌