وقتی دایناسورها جنین بودند

مطالعه درباره جنین‌های دایناسور مثل حرکت در مه، مبهم و ناشناخته است چرا که تقریبا تمام جنین‌های این جانوران که تا به حال شناخته شده‌اند، فقط از دوره کرتاسه به جای مانده‌اند؛ دوره‌ای که حدود 125میلیون سال پیش به پایان رسید، اما کمی قبل از پایان این عصر دایناسوری در محلی که اکنون شهری به نام لئوفنگ در نزدیکی شانگهای چین قرار دارد چند تخم دایناسور احتمالا بر اثر یک حادثه طبیعی در گل و لای دفن شده و بعد هم فسیل شده‌اند.

کد خبر: ۵۶۲۹۷۶

اکنون محققانی از کانادا، تایوان، چین، آلمان و استرالیا یک گروه پژوهشی را تشکیل داده‌اند تا چیزی بیش از 200 استخوان جنین دایناسورهایی را که در درون این تخم‌ها از ادامه زندگی محروم شده بودند، تجزیه و تحلیل کنند.

این مجموعه عظیم تخم‌های دایناسوری از این جهت شگفت‌انگیز است که جنین‌های داخل آنها در مراحل مختلف جنینی قرار داشته‌اند و بنابراین مثل یک فیلم باستانی چگونگی رشد جنین در درون تخم را برایمان به نمایش می‌گذارند.

این تحقیق پنجره جدیدی رو به نحوه حیات دایناسورها باز خواهد کرد. در واقع این اولین باری است که انسان قادر به پیگیری نحوه رشد جنینی دایناسورهاست، آنچه از تحقیق مزبور به دست می‌آید، می‌‌تواند تاثیر زیادی بر درک و فهم بیولوژی و جنین‌شناسی این جانوران ماقبل تاریخی داشته باشد.

استخوان‌های به جای مانده از 20 جنین لوفنگاساروس ساوروپودومورف گردن بلند( دایناسوری که ساکن اصلی این ناحیه در اوایل دوره ژوراسیک بوده و طول قدش به حدود 8 متر می‌رسیده است) احتمالا متعلق به چند دایناسور در مراحل مختلف جنینی هستند که در چند لانه‌ زندگی می‌کرده‌اند.

پژوهشگران در زمان بررسی نحوه رشد دایناسورها بیشتر روی بزرگ‌ترین استخوان جنین یعنی استخوان ران متمرکز شده‌اند، به این دلیل که این استخوان میزان سریع رشد را به طور ثابت نشان می‌دهد، مثلا دو برابر شدن طول استخوان ران این جانور، از 12 میلی‌متر به 24 میلی‌متر در درون تخم‌ می‌تواند سرعت رشد، نحوه شکل‌گیری اندام جنین و خیلی از موضوعات دیگر را نشان دهد.

رشد بسیار سریع این جنین‌ها نشان می‌دهد که ساوروپودومورف‌ها هم مانند لونگاساروس‌ها زمان کوتاهی را روی تخم‌هایشان می‌خوابیدند.

البته تغییر شکل استخوان ران این غول‌پیکران به همین جا ختم نمی‌شود بلکه استخوان‌های ران‌ دایناسورها بعد از این‌که از تخم درمی‌آمدند دوباره تغییر شکل می‌دادند و به پاهای بزرگی تبدیل می‌شدند و با قدم‌های سنگین روی زمین گام برمی‌داشتند.

از دیگر کشفیات این تیم پژوهشگر این که یک ماده ارگانیکی داخل استخوان‌های جنینی پیدا شده که می‌تواند فیبرهای کولاژن باشد. کولاژن، پروتئین ویژه‌ای است که در استخوان یافت می‌شود. آثار به جا مانده از پروتئین در فسیل این جنین‌ها واقعا قابل توجه است بویژه به این دلیل که این نمونه‌های کشف شده بیش از صد میلیون سال قدیمی‌تر از سایر فسیل‌هایی است که مواد ارگانیک در آنها پیدا شده بود.