چه خوش‌رفتاری ای چرخ

اولین بار که دوچرخه به شهر ما آمده بود، بعضی از روستایی‌های اطراف شهرــ که الان از مشتری‌های پر و پاقرص یارانه هستند و بعضی‌ها روی همین حس و حال آنها حساب جاری باز کردند ــ به این وسیله آهنی عجیب و غریب، خر آهنی یا بعضاً اسب آهنی می‌گفتند.

ما حتی وقتی می‌شنیدیم که خواننده‌ای با صدایی خوش می‌خواند که«چه کج رفتاری ای چرخ....چه بدکرداری ای چرخ....و الی آخرش »؛ تا مدت‌ها همچین خیال می‌کردیم که منظورش همین دوچرخه زیرپای ماست و تعجب می‌کردیم که مگر چه بدی دارد این زبان بسته بیچاره؟...این که طفلکی خیلی هم خوش رفتار است که!

حالا چی شد که ذکر خیر دوچرخه شد.عرضم به حضور انورتان، در اخبار یومیه جراید آمده است که مبلغ پنج میلیارد تومان برای توسعه دوچرخه سواری در تهران پیش بینی شده است.

ــ تشکر!...(این عبارت تشکرآمیز را نفهمیدیم کی گفت؛ اما هر که بود،یا از مردم بود یا از خود مسئولان )

خبروارده: «سیدجعفر تشکری هاشمی،معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران،با تأکید بر این که در سال 92 نیز توسعۀ دوچرخه سواری در پایتخت با جدیت دنبال می‌شود،گفت که در مجموع، حدود پنج میلیارد تومان برای توسعه دوچرخه سواری در تهران در نظر گرفته شده است.» - به نقل از جراید فاقد دوچرخه!

بسته پیشنهادی: از این که بالاخره همنشینی با این چینی‌های عیالوار، یک چیز مفید و مثبتی هم به ما یاد داد،مجدداً از مسئولان محترم شهری،کمال تشکر را داریم. خود ما حاضریم اولین نفری باشیم که سوار دوچرخه بشویم.

همچنان که در دوران دبیرستان در یک مسابقه لمی نفر اول شدیم و دوچرخه جایزه گرفتیم و تا مدت‌ها سوار شدیم. البته باید مراقب بود برخی دستگاه‌های دولتی بو نبرند که ممکن است دوچرخه را گران کنند.خب،عجالتاً تا دوچرخه نگرفتیم، در راستای چرب کردن موضوع و کمک در جهت تسهیل گسترش فرهنگ دوچرخه سواری،عرایضی معقول داریم که عرض می‌کنیم:

1- جایزۀ پیش قدمی: هر شهروند تهرانی که جلوتر و زودتر از بقیه اقدام به خرید دوچرخه و استفاده از آن نماید، عوارض نوسازی امسالش از سوی شهرداری بخشیده شود. جای دوری نمی‌رود؛ عواید سبک شدن ترافیکش به خود شهرداری برمی گردد و می‌توانند مدعی شوند که بالاخره کمی از سنگینی ترافیک خودروها کم کردند. کم مسئولان و کرم مردم!

2ـ ایجاد خط وی‍ژه: همانند خط اتوبوس‌های تندرو،برای دوچرخه‌ها نیز مسیرهای مخصوصی در نظر گرفته شود که لا به لای ماشین‌ها گیر نکنند و مجبور نشوند سر از پیاده روها در بیاورند و ملت پیاده، به ناچار سر از داخل خیابان! فرهنگ ترافیک هم برای خودش اکوسیستم دارد و هرچیزش به چیزهای دیگرش ربط دارد. بعید هم هست که مسئولان شهری هم قائل به ربط نباشند!

3ـ باد دولتی: از آنجا که دوچرخه‌ها ممکن است دچار پنچری شوند، تا مدتی دولت در مقام همکاری با شهرداری، اقدام به پنچرگیری دوچرخه‌ها و باد کردن لاستیک آنها نماید. در پاره‌ای از آپاراتی‌های سطح شهر می‌توانند تابلو بزنند که:«باد دولتی رسید».

رضا رفیع