افزایش سود بانکی تنها راه کنترل فوری تورم

در این شرایط اگر قرار باشد، تقاضا را کم کنیم، رکود بیشتری اقتصاد را فرامی‌گیرد و تولیدکننده با ضرر و زیان بیشتری مواجه می‌شود و برای جبران این ضرر ناچار به گران کردن مجدد کالاهای تولیدی است. نتیجه این سیاست چیزی جز تشدید رکود تورمی نخواهد بود. اگر هم قرار باشد هزینه‌ها را کنترل کنیم، نیاز به یک پروسه طولانی‌مدت به منظور جبران کاهش شدید ارزش پول ملی و ایجاد یک ثبات نسبی در سطح عمومی قیمت‌هاست. پس از یک سو با یک معادله پیچیده برای کنترل تورم مواجه هستیم و از سوی دیگر واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی نشان می‌دهد که کشور در کوتاه‌مدت نیاز به کنترل تورم فزاینده دارد. سوال اینجاست که در این شرایط چگونه باید نرخ تورم را کنترل کرد و چه اقدامی اولویت دارد؟

به نظر می‌رسد مشکل کنونی تورم فقط با سیاست‌های اعتباری بانکی حل می‌شود. به عبارت ساده‌تر، بانک مرکزی و مجموعه تصمیم‌گیر در سیاست‌های پولی باید بسرعت نسبت به بازبینی در نرخ سود بانکی و افزایش آن اقدام کنند. این اتفاق تاثیر بسزایی در افزایش میل به پس‌انداز در جامعه خواهد داشت که همین مساله می‌تواند ضمن کاهش مصرف، منافعی را در ازای کاهش تقاضا عاید صاحبان سرمایه کند. البته این اقدام ممکن است منتقدانی هم داشته باشد و آن را برخلاف منافع تولیدکنندگان ارزیابی کنند. پاسخ این انتقاد هم بسیار ساده است. دولت می‌تواند با درآمدهایی که از محل افزایش قیمت حامل‌های انرژی کسب می‌کند، حمایت‌های لازم را از بخش تولید به عمل آورد.

این درست همان اقدامی است که پس از سال‌ها تذکر و هشدار بتازگی در قالب سیاست یکسان‌سازی نرخ ارز در دستور کار دولت و مجلس قرار گرفته است. در واقع زمانی که افزایش نرخ سود بانکی و یکسان‌سازی نرخ ارز به طور همزمان به مرحله اجرا دربیاید، می‌توان گفت که یک جراحی اساسی در اقتصاد کشور صورت گرفته است. البته در این میان حمایت‌های تعرفه‌ای و یارانه‌ای دولت از تولیدکنندگان نیز نقشی اساسی ایفا می‌کند. در این صورت انتظار برای کنترل تورم در کوتاه‌مدت اصلا انتظار بیجایی‌نخواهد بود.

سیدبهاءالدین حسینی هاشمی / کارشناس ارشد اقتصادی