از کرامات بانک مرکزی

 دوست دیگرمان پارسال ازدواج کرد، بیشتر اطرافیان، رونمایی نیم سکه دادند؛ حالا امسال که می‌خواهیم مراسم بگیریم، اکثر فامیل به زبان ایما و اشاره به ما فهماندند که ربع سکه هدیه خواهند داد.

خندیدم و گفتم: برای همین از قدیم و ندیم گفتند کار امروز را به فردا نسپار. فی التأخیر آفات، بگذریم. حالا که صحبت سکه شد؛ از بانک مرکزی بگوییم که رئیس آن چند روز پیش خبر از پیش‌فروش سکه با قیمت یک میلیون و 250 هزار تومان داده بود و در پاسخ به این پرسش خبرنگاران که پرسیده بودند: «آیا این قیمت بالای سکه در طرح پیش‌فروش، باعث افزایش نرخ سکه در بازار نخواهد شد؟»، به ضرس قاطع گفته بود: «خیر؛ این نرخ‌ها قیمت سکه را در بازار بالا نخواهد برد.» و روز بعد، روزنامه‌ها تیتر زدند که: «در پی واکنش منفی بازار به پیش‌فروش سکه، قیمت سکه 50 هزار تومان افزایش یافت.»

بسته پیشنهادی: بنده اگرچه برای نقش نداشتن در گرانی سکه، هیچ سکه‌ای از بانک مرکزی پیش‌خرید نخواهم کرد؛ چون با عقل کمم می‌فهمم که چه کار کنم؛ اما از آنجا که مایل به کاهش نرخ طلا و سکه‌جات هستم و سودش به همه می‌رسد بجز افراد فرصت‌طلب؛ فلذا راهکارهایی مطرح می‌کنم:

1 ـ دادن مرخصی: به جهت کارهای خوب و خدمات گذشته جناب بانک مرکزی، عجالتا یک مرخصی تشویقی باحال به‌ایشان داده شود که بروند همچین اساسی استراحت کنند. شاید اوضاع بازار سکه هم تا برگشت ایشان، بهتر شد.

2 ـ اطلاع‌رسانی معکوس: منبعد برای یک مدتی، هروقت بانک مرکزی سکه‌ای، ارزی، چیزی به بازار تزریق می‌کند، اعلام نماید که این کار باعث افزایش نرخ‌ها خواهد شد. بعد بنشینیم کنار از پنجره به بیرون نگاه کنیم. بعید نیست، قیمت‌ها کاهش پیدا کند. سنگ مفت، گنجشک مفت.

3 ـ ردیابی سکه‌ها: به هر سکه‌ای یک دستگاه ردیاب ظریف چسبانده شود تا دولت بفهمد که این سکه‌ها در نهایت سر از کجا درمی‌آورد. آیا در مجالس عروسی به عنوان هدیه داده می‌شود، یا که صاف می‌رود داخل گاوصندوق با خیال خام این‌که بعدها گران‌تر خواهد شد؟... و باز در بازار متورم سکه، همین آش و همین کاسه! (البته به اضافه یک کاسه دیگر؛ کاسه چه کنم چه کنم!)

رضا رفیع