لوازم آرایشی شبنم و شبدر

حالا شما این معضل اجتماعی و فرهنگی را که نیاز به تحقیقات همه‌جانبه کارشناسی و جامعه‌شناختی دارد، داشته باشید؛ این مشکل قوز بالاقوز را هم به آن اضافه کنید که گویا بیش از 70ـ60 درصد لوازم آرایشی ـ بهداشتی مملکت قاچاق است.

این مطلب را ما عرض نکردیم که از گوشه و کنار، مقابل ما درآیند که شما چه کاره‌اید که این حرف‌ها را از خودتان درمی‌آورید؟...

آنچه عرض کردیم، دقیقاً عین همان عرایضی بود که جناب رئیس سازمان غذا و دارو بتازگی در رسانه‌های مملکت اعلام کرده و سپس در راستای چاره‌جویی برای رفع این مشکل نیز اضافه کرده که وزارت بهداشت اقدام به طراحی «برچسب اصالت» برای تشخیص استاندارد بودن کالا و وزارت صنعت، معدن و تجارت نیز اقدام به طراحی «برچسب شبنم» برای لوازم آرایشی غیرقاچاق کرده است، اما ظاهراً مشکل جدیدالتأسیس دیگر این است که گویا این برچسب شبنم روی برخی لوازم آرایشی قاچاق هم دیده شده است که علی القاعده نباید دیده می‌شده است.

بسته پیشنهادی: اگرچه بنده به استثنای ناخنگیر، هیچ نوع لوازم آرایشی و پیرایشی موردداری مصرف نمی‌کنم و نباید هم بکنم؛ اما بالاخره مشکل بقیه، مشکل ما هم هست. بنی آدم شایعه کردند که اعضای یک پیکرند به هر حال. فلذا به اجمال، عرایضی دارم:

1ـ دایورت کردن: در راستای کاهش مصرف لوازم آرایش، بد نیست که مقداری از گرانی برخی کالاها و خدمات، از قبیل مسکن و خودرو و نخود و لوبیا و شلغم را به اصطلاح کسانی که گوشی دستشان است، روی قیمت لوازم آرایش دایورت کنیم. ببینم باز کسی با قیمتی دوبله ــ سوبله (دولا ــ سه لای سابق) حاضر است فرت و فرت سرش را مش بزند یا آن‌قدر صورتش را پودر بزند که هیچ گچکاری هیچ دیواری را این شکلی سفید نکرده باشد؟

3ـ برچسب شبنم و شبدر: حالا که احتمال سوءاستفاده از «برچسب شبنم»-که مخصوص کالای غیرقاچاق است- .هست؛ به نظرم برای کالای قاچاق باید به فکر طراحی یک برچسب، با عنوان مثلاً «برچسب شبدر» بود. نه که اکثر کالاهای قاچاق را هم شب‌ها از انبارها درمی‌آورند؛ از این نظر عرض می‌کنیم.

رضا رفیع