کابوس دوپینگ در فوتبال ایتالیا

کمتر کسی فکر می کرد که اظهارات زدنک زمان ، مربی اهل جمهوری چک که سالها در فوتبال ایتالیا مشغول به فعالیت بوده ، درباره دوپینگ چهره های سرشناس دنیای توپ گرد تا این اندازه سر و صدا به پا کند.

کد خبر: ۲۷۲۲۸

زمان ، خیلی صریح و قاطعانه در یکی از گفتگوهای مطبوعاتی خود در سال 1998 پرده از رازی گشود که شاید از مدتها پیش برای خیلی ها برملا شده بود ، ولی هیچ کس تا آن تاریخ جرات مطرح کردن آن را پیدا نکرده بود. او بسیاری از بازیکنان نام آشنای فوتبال جهان از جمله یوونتوسی ها را به استفاده از داروهای نیروزای غیرمجاز متهم کرد و در عین حال خاطرنشان ساخت که عضلات ورزیده بازیکنانی همچون جان لوکاویالی که آن روزها مهاجم موفق یوونتوس به شمار می رفت ، خود گویای استفاده مکرر داروهای انرژی زا از سوی این دسته از بازیکنان است . به دنبال این اظهارات جنجال بزرگی در سراسر ایتالیا به راه افتاد و قاضی سرشناس تورینویی ، گوارینیلو ، مسوول رسیدگی به پرونده دوپینگ بازیکنان تیم یوونتوس شد. در جریان بازجویی های وی ، بسیاری از اعضای تیم در دادگاه حاضر شدند و به پرسش های قاضی پاسخ دادند. همه بازیکنان به این حقیقت اعتراف کردند که داروها و ویتامین هایی که مصرف کرده اند با توصیه پزشکان تیم بوده و باشگاه در جریان کلیه امور قرار داشته است این محاکمه ها تابستان سال 1999 میلادی صورت گرفت . در آن روزها آلساندرو دل پیرو همراه دیدیه دشام ، هافبک فرانسوی تیم و آنجلو دی لیویو در چند نوبت در جلسات دادگاه حاضر شدند و به پرسش های قاضی پاسخ گفتند. در حقیقت دل پیرو به مدت 13ماه بدون این که خودش متوجه باشد (چرا که وی هیچ گاه احضاریه دادگاه را دریافت نکرد) مورد بازجویی و تحقیق دادگاه قرار گرفت ؛ البته موارد اتهامی این 3نفر مشابه و یکسان نبود. دل پیرو به دلیل مصرف داروهای انرژی زا و پاسخگویی درخصوص اتهامات زمان نیز بازجویی شد در حالی که 2نفر دیگر می بایست درباره موارد مشکوک مشاهده شده در آزمایش های خون برخی بازیکنان تیم پاسخ می دادند. قاضی پرونده در گزارش خود اعتراف کرد دوپینگ بازیکنان یوونتوس برای وی محرز شده ، ولی به دلایل نامعلومی تصمیم گرفت از ادامه محاکمه آنها خودداری ورزد. به همین علت رسیدگی به پرونده این 3نفر در آگوست سال 2000 خاتمه یافته اعلام شد. از آن تاریخ به بعد هیچ بازجویی دیگری صورت نگرفت تا روز 21جولای 2003 ، زمانی که کاپیتان دل پیرو همراه کونته ، پسوتو، بیریندلی و تاکیناردی به منظور شرکت در جلسه دادگاه اردوی تابستانی تیم را ترک کرده و به سوی تورینو حرکت کردند. این جلسه بازجویی که چند ساعت بیشتر طول نکشید نیز حقایق ناگفته بسیاری را برای مسوول جدید پرونده ، فاش ساخت . اگرچه کونته ، تاکیناردی و پسوتو آن طور که باید و شاید به پرسشهای قاضی پاسخ ندادند - که این مساله خشم رئیس دادگاه را برانگیخت - دل پیرو به محض ورود به جلسه از این نکته اطلاع یافت که می تواند از هرگونه اظهارنظر درباره پرسشهای قاضی خودداری کند؛ ولی کاپیتان بینکونری پس از مشورت با وکیل تیم تصمیم گرفت با رئیس دادگاه همکاری کند. یکی از موارد اتهامی اعضای تیم ، استفاده از داروهای نیروزا پیش از فینال لیگ قهرمانان در سال 1998 بعد ، داروهایی که دل پیرو از آنها با عنوان ویتامین نام می برد. علاوه بر این وی اظهار کرد به دلیل حساسیت بازوی خود فقط یک بار آن هم به مقدار بسیار کم از این دارو استفاده کرد، که البته این اقدام نیز به مجوز پزشک تیم ریکاردو آگریکولا (یکی از متهمان اصلی پرونده دوپینگ تیم یوونتوس) صورت گرفته است . به هر حال این محاکمه اینجا خاتمه نمی یابد. روز 27 اکتبر آینده نیز ویالی ، راوانلی و توریچلی که هر 3نفر در سال 98 میلادی عضو تیم سرشناس ایتالیایی بوده اند، برای بازجویی و تحقیق عازم دادگاه شهر تورینو خواهند شد؛ البته دل پیرو در جلسه بازجویی به اتهاماتی که 5سال پیش از سوی زمان به وی وارد شد، نیز اشاره کرده و گفت : این مربی می توانسته بدون ذکر نام وی این مشکل را حل کند. به اعتقاد دل پیرو، زمان بازی خطرناکی را آغاز کرد که به خبرنگاران و روزنامه ها اجازه داد با زندگی وی بازی کنند. زمان ، عضلات تنومند دل پیرو و ویالی را نمونه بارز دوپینگ بازیکنان فوتبال دانسته بود؛ ولی کاپیتان حال حاضر یوونتوس با تکذیب این نظریه اعلام می کند که پس از پیوستن به این تیم به دلیل تغییر شکل بدنسازی و تمرین ها، به طور طبیعی چند کیلو به وزن اش اضافه شده که این موضوع در فاصله سنی 18 تا 24 بسیار طبیعی به نظر می رسد. در حال حاضر این حقیقت که بازیکنان یوونتوس و یا دیگر چهره های سرشناس دنیای فوتبال به طور مداوم از داروهایی که پزشکان تیمها برای آنها تجویز می کنند استفاده می نمایند، غیرقابل کتمان است . بحث دوپینگ از اینجا آغاز می شود؛ همه این افراد می گویند هیچ اطلاعی درباره داروهای نیروزا ندارند و تمامی موفقیت های آنها در زمینه های مختلف براساس تمرین های تاکتیکی و تکنیکی و آمادگی بدنی بالای آنها حاصل شده است ؛ اما ظاهر امر چیز دیگری را نشان می دهد. شکی نیست که این داروها از سالها پیش به عنوان بخشی از دستورها و توصیه های پزشکی در برنامه آماده سازی بازیکنان قرار گرفته و به همین دلیل واژه دوپینگ را برای مصرف این قبیل مواد که مسلما اثرات انرژی زا و تقویت کننده ای دارند، به کار می برند. شاید در مقطع فعلی تنها راه ممکن این باشد که دنیای فوتبال این حقیقت تلخ را بپذیرد یا این که تصمیم بگیرد برای همیشه این داروهای مضر را طرد کند که این راه دوم بسیار سخت به نظر می رسد. پس باید اذعان کنیم که فوتبال در عصر جدید با دوپینگ و داروهای انرژی زا به نوعی عجین شده است . داروهایی که اثرات آنی مثبتی دارند، اما در نهایت ضایعات جبران ناپذیری را به ورزشکاران وارد می کنند.