درباره رافائل نادال، دستاوردها و اهداف بعدی‌اش

یک‌ سال فوق‌العاده

رافائل نادال تنیسور سرشناس اسپانیایی از کسب عنوان قهرمانی در یو. اس. اپن، چهارمین (و‌ آخرین)‌ گرنداسلم تنیس جهان در سال 2008 که چندی پیش در نیویورک برگزار شد، بازماند و پس از شکست در نیمه نهایی در برابر اندی مورای اسکاتلندی مجبور شد با رویای کسب قهرمانی در این پیکارها که هرگز برای او تحقق نیافته است، بار دیگر وداع گوید.
کد خبر: ۲۰۸۷۷۱

او در حالی که برای اولین‌بار طعم حضور در نیمه نهایی را چشیده بود، در همین نقطه حاشیه‌نشین شد. با این حال نادال به دستاوردهای خود در سال رو به پایان (میلادی)‌ با افتخار و سرور نگاه می‌کند و می‌داند که کارهای بس بزرگی را در این سال به انجام رسانده که سرآمد آنها فتح دو گرنداسلم دیگر (اپن فرانسه و ویمبلدون)‌ و همچنین قهرمانی در المپیک پکن و گرفتن رتبه نخست جدول جهانی تنیس مردان از روژه فد‌رر حریف بزرگ خود است.

در چنین سالی تنیسور چپ دست اسپانیایی که هم فنی و هم قدرتی است، به بالاترین مدارج در تنیس حرفه‌ای رسیده و جایگاه اول در جدول مذکور را که 5/4 سال در اختیار فد‌رر بود، از وی ستانده است.
قابل پیش‌بینی

آن کس که نادال را در نیمه نهایی نیویورک برد و از حرکت بازداشت و در چهار ست بر این رقیب سایه انداخت، همان‌طور که پیشتر گفتیم مورای بود که در بهترین روزهای خود اولین حضورش را در فینال یک گرنداسلم تجربه کرد و شاید با توجه به فرم بسیار خوبی که داشت، نمی‌شد پیروزی او را بر نادال یک واقعه بزرگ غیرمنتظره شمرد.

برای نادال فرقی نمی‌کند و او همسو با بسیاری از کارشناسان و مردم معتقداست که فصلی فوق‌العاده را پشت‌سر نهاده و عالی عمل کرده است. هفته‌ها بعد از اتمام رقابت‌های فلاشینگ مدو و در حالی که فصل رقابت‌های داخل سالن شروع شده، نادال نیز همسو با سایر زبده‌های تنیس مجبور به شرکت در این پیکارها و انتقال از روی زمین‌های خاکی (Clay) محبوبش به زمین‌های هارد کورت شده است.

او می‌گوید: «بدیهی است که از باختن در برابر مورای و از دست دادن عنوان قهرمانی در یو.اس. اپن ناراحت شده باشم، اما نه‌تنها  گله‌ای ندارم، بلکه در مجموع از حاصل کارم در پیکارهای امسال تنیس بسیار راضی هستم.

فکر می‌کنم نمایشم در یو. اس. اپن نیز بسیار خوب بوده، زیرا رسیدن به مرحله نیمه نهایی یک گرنداسلم توفیق کوچکی نیست و از  این مسابقه‌ها نیز به رغم این که متحمل باخت شدم، درس‌های زیادی گرفتم و خاطرات خوشی برایم ثبت شد.»

بیش از پیش‌

نادال حق دارد بابت بازی‌هایش در سال 2008 احساس رضایت کند، زیرا پیروزی یکطرفه و ترسناک او در برابر فد‌رر در فینال اپن فرانسه و سپس برد 5 سته و پرفراز و فرودش در مقابل همین رقیب در دیدار نهایی ویمبلدون (و در مسابقه‌ای که یکی از بهترین فینال‌های این رقابت‌ها در دوران معاصر شناخته شده)‌ چیزهایی نبوده‌اند که به آسانی بتوان فراموش کرد.

دو فینال مذکور و اتفاقات آن چیزهایی هستند که موضوع نادال را در تنیس جهان بیش از پیش محکم کرده‌اند و با این که فد‌رر اواسط شهریور با پیروزی بر مورای در فینال نیویورک چهارمین گرنداسلم سال را برد و به خط پیروزی‌های بزرگ خود بازگشت و خطر پس گرفتن رتبه اول در جدول جهانی تنیس مردان را برای نادال زنده کرد، اما دستاوردهای این تنیسور اسپانیایی چیزی نیست که از این طریق زائل و کمرنگ شود.

نادال که پس از مانولو سانتانا در 1966 اولین اسپانیایی فاتح ویمبلدون و بعد از کارلوس مویا در 1999 اولین اسپانیایی شماره یک در جدول جهانی تنیس مردان به حساب می‌آید، می‌گوید: «فصلی تقریبا کامل را پشت سر گذاشتم؛ آن هم در حالی که در شروع فصل اصلا انتظار چنین وقایع و نتایجی را برای خود نداشتم. به واقع آنچه در سال 2008 انجام دادم، برای خودم بسیار مفید و به لحاظ ارتقا در جدول جهانی تنیس و در سلسله مراتب از ورزش فوق‌العاده بود.»

حرفه‌ای‌تر از گذشته

با این حال نادال توضیح دقیقی در این خصوص ارائه نمی‌دهد که چرا این فصل برای او بسیار پربارتر از فصول قبلی بود و به چه سبب وی توانست بیش از گذشته در گرنداسلم‌ها موفق باشد. به‌نظر می‌رسد تجربه شکست در 5 ست در برابر فدرر در فینال ویمبلدون 2007 عاملی بوده که سبب شد وی فینال 2008 را بهتر شروع کند و حرفه‌ای‌تر بیندیشد و پس از کسب برتری 2 بر صفر اولیه بر رقیب، در نهایت 2 ‌ 3 برنده شود.

اما نادال بدون توضیح این نکته و تشریح این مساله که به چه سبب پیروزی‌اش بر فدرر در فینال رولان گاروس (پاریس)‌ بسیار کوبنده‌تر از همیشه و واقعه‌ای براستی هولناک بود، می‌گوید: «نمی‌دانم چرا امسال به این مدارج رسیدم زیرا من هر فصلی را که شروع می‌کنم، با همین انگیزه و برداشت و هدف‌گذاری و همراه با ارائه بیشترین توانم است.

هدف من پیشرفت همیشگی و پیروزی و قهرمانی است و در سال 2008 نیز همین‌گونه بوده است.

نقطه شروع

نادال معتقد است سال فوق‌العاده‌اش و حرکت او به سوی تکوین چنین رکورد و دستاوردی از زمانی شروع شد که پیکارهای تنیس روی خاک‌ (Clay) و در واقع رقابت‌‌های زمین محبوب وی از ابتدای فصل بهار به راه افتاد و همچون همیشه جولان وی در این زمین‌ها شکل گرفت و این البته روندی است که در سال‌های قبلی نیز از نادال دیده شده بود و وی هرگز نتوانسته است همان حاکمیت مطلق روی زمین‌های clay را روی سایر زمین‌ها هم داشته باشد.

نادال می‌گوید: «وقتی سیزون clay شروع شد، من نیز آغاز به ارائه بیشترین توانم روی این نوع زمین‌ها کردم و همه چیز به بهترین شکل خود درآمد. بزرگ‌ترین مشکلی که داشتم در رم بود که دستم جوش زد و باعث توقفم شد، اما در هامبورگ و پاریس همه چیز به شکلی عالی به پیش رفت سپس به ویمبلدون و چمن آن رسیدیم. برای من فتح آن رقابت‌ها بسیار مهم بود، زیرا در هر دو سال قبلی به عنوان دومی تن داده و مغلوب فد‌رر شده بودم.

از روی همین موضوع می‌توانید بفهمید چه اهمیتی داشت که این حریف ویژه را در فینال امسال ببرم. بعد از بردن ویمبلدون 3‌هدف دیگر فراروی من قرار گرفت؛ یکی گرفتن رتبه اول در جدول جهانی تنیس، دومی قهرمانی در المپیک و سومی فتح یو.اس.اپن برای اولین بار.

در این میان من به اهداف اول و دوم خود رسیدم و فقط نیویورک را از دست دادم، ولی شکایتی ندارم زیرا رسیدن به نیمه‌نهایی به خودی خود توفیقی بزرگ بود و چون هر چه در توان داشتم ارائه دادم، دیگر این نگرانی و مشکل را هم ندارم که حس کنم کم‌فروشی کرده‌ام؛ برعکس نهایت توانم را به کار گرفتم اما در آن روز اوضاع با من یار نبود و در نتیجه تسلیم شدم.

من همیشه با آرامش قدم به میدان می‌گذارم و برخورد مناسبی با اوضاع دارم و همه چیز را برآورد می کنم و با تمام وجود با حریفان می‌جنگم تا وقتی بازی با هر نتیجه‌ای تمام شد، این افسوس را نداشته باشم که قسمتی از توانم بلااستفاده مانده است.

غیرممکن‌

یک پرسش همیشگی از نادال این است که آیا ممکن است به قصد پرهیز از خستگی مفرط و به تبع آن شرکت بدون آمادگی صددرصد در دوره بعدی یو.اس.اپن برنامه مسابقاتی ماه‌های قبلی‌اش را سبک‌تر و از بعضی تورنمنت‌ها احتراز کند یا خیر که نادال می‌گوید: «فکر نمی‌کنم. چیزی که باعث شد من عنوان برترین تنیسور جهان را سرانجام کسب کنم، حضورم در رقابت‌های پرشمار این رشته بود. آیا فکر می‌کنید بتوانید در عین حضور در مسابقه‌های کمتر به صدر جدول نهایی تنیس صعود کنید؟ فکر نمی‌کنم و از نظر من چنین چیزی غیرممکن است».

فینال جام دیویس و مسترز

نادال بتازگی در مرحله نیمه‌نهایی تنیس جام دیویس 2008 هم حضور یافت و تیم ملی تنیس اسپانیا را به پیروزی بر آمریکا در این مرحله هم نایل ساخت تا کشورش در آذر ماه وعده ملاقات با آرژانتین در فینال و کسب سومین عنوان اولی‌اش در تنیس تیمی قهرمانی مردان جهان را داشته باشد.

هدف بعدی نادال حضور در مسابقه مهم مسترز (اساتید)‌ و بهتر بگوییم تورنمنت نهایی سری تورنمنت‌های مسترز و فینال مجموعه مسابقه‌های ATP (اتحادیه تنیس حرفه‌ای مردان)‌ در اواخر آبان ماه است که مثل سال‌های اخیر در شانگهای چین برگزار خواهد شد و نادال آنجا هم باید فد‌رر را هدف بگیرد که فاتح 4 دوره از 5 دوره آخر این رقابت‌ها بوده و امسال هم یک مدعی است.

هرچند شکست احتمالی در چین نیز سال عالی نادال و انتخاب اجتناب‌ناپذیر او به عنوان تنیسور برتر سال را دچار خدشه و مشکل نمی‌کند.

منبع: ATP
20 سپتامبر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها