حالی درون پرده‌ بسی فتنه می رود...

از هم پاشیدن زندگی‌ها چقدر سخت و تلخ است آن هم در انتهای میانسالی. از هم پاشیدگی خانواده حاج رضا در سریال روز حسرت هم یادآور یکی از همین تلخی‌هاست.حاج رضا و همسرش نرجس و پسر و عروسش زندگی خوبی را با هم می‌گذراندند، اما به یک‌باره ورق برگشت و روی دیگر سکه خودش را نشان داد.

کد خبر: ۲۰۰۷۱۶

همیشه که نمی‌شود خوبی و خوشی باشد، گاهی وقت‌ها هم اندوه‌هایی ناگهانی از راه می‌رسند و خانه‌ها را تاریک می‌کنند.

روز حسرت یکی از همین اندوه‌های بزرگ را به تصویر می‌کشد. انگار همه محاسبات حاج رضا و همسرش نادرست بوده‌اند و آنها خوشبینانه تاکنون فقط ظاهر قضایا را دیده‌اند. تاکنون به گمان آنها مسعود خوب و درست بزرگ شده، بنابراین امکان خطا کردن او زیاد امکان‌پذیر نیست.

او در خانواده‌ای مومن بزرگ شده است، لقمه حلال خورده و می‌داند دنیا حساب، کتاب دارد اما انگار حاج رضا به ذات آدم‌ها زیاد اعتقاد ندارد و فراموش کرده است که ژن‌ها کار خود را می‌کنند و بیشتر اوقات یک ژن ناهمگون را زیاد نمی‌توان اصلاح کرد.

روز حسرت تاکنون نشان داده است که فیلمنامه خوبی دارد و ماجراهای داستان حساب شده کنار هم چیده شده‌اند و فیلمنامه‌نویسان سریال از ابتدا می‌دانسته‌اند که با این قصه چه می‌خواهند بکنند. در همان قسمت اول به بیننده می‌گویند که مسعود پسر واقعی حاج رضا نیست، این هوشمندی باعث شده است که حاج‌رضاها از گود بیرون قرار گیرند و حرمت آدم‌های مومن مخدوش نشود.

هنوز مخاطبان سریال روز حسرت به درستی با معصومه آشنا نشده‌اند و نمی‌دانند برادر او که گاهی از او صحبت می‌شود کیست و یا پدر و مادر او چه کسانی بوده‌اند؟ اما مخاطبان روز حسرت می‌دانند عقوبت آدم‌ها بازتابی از کارهای خودشان و یا پدر و مادر آنهاست. اما حاج رضا چرا باید به این عقوبت گرفتار آید؟ هر چند ما معتقدیم: حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود/ آن سان که پرده بر افتد چه‌ها کند...

مخاطبان تلویزیون با نام علیرضا افخمی به عنوان نویسنده سریال‌های به اصطلاح ماورایی آشنا هستند و نام این نویسنده را در سریال‌های او یک فرشته بود و اغماء دیده‌اند و می‌دانند که امسال هم او در سریال روز حسرت سخنی ورای حرف‌های خاکی برای گفتن دارد.

افخمی با آثار خود نشان داده است که می‌خواهد مردم را به این باور آشنا کند که نیروهایی ورای نیروهای زمینی زندگی او را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهند. اگر آدمی به این نیروها آشنا باشد و به خیر و شر ایمان داشته باشد بهتر می‌تواند شخصیت و زندگی خود را از آسیب‌ها مصون نگه دارد. افخمی با آثارش به عموم مخاطبان می‌گوید که نیروی شر توان بیشتری در برهم زدن معادلات ذهنی و دنیوی مردم دارد.

با این اوصاف کسانی از سریال روز حسرت استقبال می‌کنند که می‌خواهند با نیروهای شر بیشتر آشنا شوند و بدانند که این نیروها چگونه در زندگی روزمره وارد می‌شوند و گاهی بدون این ‌که شخص متوجه شود زندگی او را زیر و رو می‌کنند.

افخمی پس از سال‌ها کار در تلویزیون فهمیده است که از جنگ بین خیر و شر می‌توان محکم‌ترین آثار دراماتیک را خلق کرد، مخاطبان زیادی را پای آنها نشاند و از برچسب آثار سطحی هم دور ماند.

سال گذشته سیروس مقدم با کارگردانی سریال «اغماء» خود را در مواجهه با انتقادات زیادی قرار داد، اما با نگاهی به ساختار سریال روز حسرت می‌توان به این نکته پی برد که مقدم از این انتقادات به‌خوبی بهره برده است و این گمانه را که مقدم روز حسرت را هم با همان نگاهی که اغماء را کارگردانی کرده، خواهد ساخت، باطل کرده است.

انتخاب فرامرز قریبیان برای بازی در نقش حاج رضا، بزرگ‌ترین امتیازی است که روز حسرت را از دیگر سریال‌های ماه رمضانی ممتاز کرده است. وقتی قریبیان نقش حاج رضا را قبول کرده که فیلمنامه هنوز کامل نشده بود و او می‌دانسته که قرار است فیلمنامه قسمت به قسمت به دست او برسد، اما چشم‌انداز نقش حاج رضا آنقدر روشن و واضح بوده که قریبیان توانسته به طور کامل بر نقش سوار شود و فراز و فرود آن را از کار درآورد.

همین پختگی بازی قریبیان در نقش حاج رضا باعث شده است که خامی بازی افسانه بایگان در نقش نرجس خود را نشان دهد. نوع بیان و حرکات نرجس در ظاهر خبر از ایمان درونی و محکم او نمی‌دهد. شاید بایگان تصمیم داشته با بازی سرخوشانه خود نقش نرجس را از کلیشه‌های رایج دور کند، اما او در میانه سرخوشی و جدی بودن مانده و نتوانسته نقش نرجس را در کنار نقش حاج رضا باورپذیر جلوه دهد.

پوریا پورسرخ در بین مخاطبان جوان تلویزیون طرفداران زیادی دارد، اما این طرفداری نمی‌تواند حضور و نوع بازی پورسرخ را در سریال روز حسرت توجیه کند. شخصیت چندوجهی مسعود، بازی چند پهلویی را می‌طلبد که پورسرخ نتوانسته از پس آن برآید.

او تمام مختصات بازی خود را از بیان گرفته تا نوع راه رفتن و نگاه کردن بدون هیچ تغییری به سریال روز حسرت آورده بدون توجه به این نکته که شخصیت مسعود با شخصیت او مثلا در سریال «ساعت شنی» یا فیلم «پسران آجری» فرق دارد؛ البته کارگردان هم از کنار همه اینها به ‌سادگی گذشته است و پورسرخ را رها کرده تا کار خود را انجام دهد و با استفاده از محبوبیت خود بین مخاطبان آنها را با شخصیت مسعود همراه کند، غافل از این ‌که مخاطبان سریال روز حسرت مخاطبان جدی هستند که با دیدن هر قسمت از این سریال در جستجوی کلام و حرکتی ورای کلام‌ها و مناسبات رایج هستند.