پس ازاین واقعه، طایفه و اقوام زنان ربوده شده، سلاح دردست به خیابانها آمده وخواستار آزادی فوری و بیقید و شرط زنان زندانی شدند. اما باید گفت که وقوع چنین شرایطی درسوریه پیامدهای خوشایندی برای دولتمردان جدید این کشور بهدنبال نداشته؛ بااینحال، احتمال تداوم چنین حرکتهایی در این کشور همچنان وجود دارد.با توجه به شرایط فرهنگی سوریه، وقتی سخن از مسائل زنان آن هم در چنین شرایطی به میان میآید طبیعی است که با مخالفت مردم روبهرو خواهد شد.اساسا ارتش هر کشوری در این شرایط باید از حیثیت وناموس خود دفاع کند اما چنین حمایتی درسوریه صورت نگرفت و منجربه این شدکه مردم به وحشت بیفتند.در این شرایط زنان جامعه بهدنبال جایگاه حقه و پناهگاهی برای نجات خود هستند تا در این شرایط مورد تعرض و آزار قرار نگیرند و پس از این اعتراضها، نیروهای تحریرالشام شماری از زنان راکه خواستار آزادی همسران واعضای خانواده خود اززندانهای الجولانی بودند ،ربوده و دستگیر کردند. یادمان باشد که افرادی که اینک درزمره گروههای تحریرالشام هستند، تقریبا اصلاحشده داعش و گروههای تکفیری هستند و هرچقدر اصلاح فکری شده باشند، تفکرات ذهنی آنها وابسته به داعش است و انجام این جنایتها برای آنان ساده است.آغاز این حرکتهای اعتراضی نیز برای برخورد با این اعمال تکفیریها بود وخانواده زنان ربودهشده در استان حلب نیز با بهدستگرفتن سلاح وارد خیابانها شده و خواستار آزادی آنها شدند.آنها به الجولانی چند ساعت فرصت دادند تا زنان ربودهشده توسط نیروهای تحریرالشام را آزاد کند. خانوادههای زنان ربودهشده همچنین خواستار حضور نمایندهای از سوی الجولانی برای مذاکره و شنیدن اعتراضهای خود شدند.
مسأله بعدی جولانی است؛ کسی که خودش تروریست بوده و آمریکاییها هم برای سر او جایزه تعیین کردند. با این اوصاف زمانی که به نفعشان بود، گفتند که او اصلاح شده است. اکنون نهتنها آمریکا بلکه عربستان و ترکیه نیز نسبت به این شرایط سکوت کردهاند چراکه خواهان حمایت از جولانی هستند. مجموعه این عوامل، درکنار ربودن شماری از شهروندان سوریه در استان حلب، سبب شده است که نخستین جرقههای اعتراض علیه محمد الجولانی،فرمانده گروه معارض مسلح هیأت تحریرالشام رقم زده شود.هرچند مقامات ترکیهای یکی پس از دیگری برای دیدار با جولانی به دمشق سفر میکنند و جولانی نیز شکل ظاهری خود را مطابق نظر آمریکا و اسرائیل عوض کرده اما تمام اعضای گروههای تروریستی وتکفیری مانند او فکر نمیکنند و در این باره اختلاف نظر دارند.بهعنوان مثال شاهد هستیم که این اختلافات در شمال شرقی سوریه در حال اوجگیری است و میتوان در آینده اختلاف شدید بین کردها و تکفیریها و نیروهای ترکیه را شاهد بود.از اینرو خوشخیالی است تصور کنیم نیروهای تروریستی در سوریه که با زور و اسلحه وارد خاک این کشور شدند و رویکرد خود را به اینشکل امروزی نشان دادند، همچنان به این رویه ادامه دهند.
