چه کسی بیشتر کار می‌کند؟

در گزارشهای مرکز آمار از بازارکار، جمعیت افراد شاغل از جهات مختلف سنجیده میشود. یکی از شاخصهای متداول در بازار کار، سنجش وضعیت اشتغال براساس ساعات کاری است. این شاخص یکی از نماگرهای کار شایسته است. براساس قانون وزارت کار، مجموع ساعات کاری در طول هفته حداکثر ۴۴ساعت است.مرکز آمار درگزارشهای خود سهم افرادی که ساعات کاری معمول ۴۹ ساعت و بیشتر دارند را از شاغلان میسنجد و نشان میدهد چند درصد از شاغلان بیشتر از استاندارد کار میکنند.در تابستان امسال بیش از ۶۵ میلیون نفر جزو جمعیت حاضر در سن کار بودند. از این تعداد، بیش از ۲۷ میلیون نفر جمعیت فعال محسوب میشدند که ۲۵میلیون و۱۲۹هزارو۲۸۹نفر شاغل بودهاند.به گزارش مرکز آمار، ۳۹.۴درصد از شاغلان کشور ساعات کاری معمول ۴۹ساعت و بیشتر در هفته دارند. به عبارت دیگر، حدود ۱۰ میلیون نفر از شاغلان کشور در فصل تابستان بیشتر از مقدار استاندارد کار میکردند. سهم این افراد نسبت به تابستان گذشته ۰.۴درصد کاهش یافته است. کرج مشغول کاربه گزارش مرکز آمار، در تابستان امسال بیشترین سهم شاغلانی که ۴۹ساعت و بیشتر درهفته کار میکنند در استان البرز بوده است. ساعت کاری معمول ۵۶.۹درصد از شاغلان این استان حداقل ۴۹ساعت بوده است. پس از آن، استان اردبیل قرار دارد که بیش از نیمی از شاغلان در این استان بیشتر از حد استاندارد کار میکنند. استان همدان در رتبه سوم قرار دارد که سهم شاغلان با ۴۹ساعت کار معمول و بیشتر در این استان۵۱.۱درصد بوده واستان تهران با سهم ۴۶.۷درصدی در رتبه پنجم قرار دارد.در مقابل این طیف، استان خراسانجنوبی قرار دارد که ۲۲.۶درصد از شاغلان آن در تابستان امسال بیشتر از حد استاندارد کار کردهاند. بهدنبال آن استان سیستانوبلوچستان با سهم ۲۶ درصدی قرار دارد.به عبارت دیگر در این استان تقریبا از هر چهار شاغل یک نفر حداقل ۴۹ ساعت در هفته کار میکند. استان اصفهان در رتبه سوم قرار دارد که ۴/۲۷ درصد از شاغلان آن ساعت کاری معمول ۴۹ ساعت و بیشتر دارند. سناریوهایی برای ساعت کاری بالابیش ازحد استاندارد کارکردن میتواند تنها بعد از ساعات کاری بالا باشد. تعبیر دیگری که میتوان از این موضوع داشت، بحث امنیت شغلی است. اگر مقدار ساعت کاری دریک استان بالا باشد، میتواند نشانگر قراردادهای کاری طولانیمدتتر باشد که ممکن است حاکی ازامنیت شغلی بالاتر باشد.درمقابل، ساعات کاری پایین میتواندنشاندهنده قراردادهای کوتاهمدت و موقتیتر باشد که نشانگر امنیت شغلی پایین است.برداشت دیگری که میتوان از این شاخص داشت، اینکه شاید نرخ مشارکت و تعداد نیروی کار در این استانها پایین است و از نیروی کار موجود بیش ازحد استاندارد انتظار کار کردن دارند. همچنین ممکن است این موضوع نشاندهنده محیط کارهای سخت و غیراستاندارد در این استانها باشد.