بازارگرمی به سبک ایرانی!

«فی» دست همه هست. فلان بازیکن در اردوی تیم‌ملی به آن یکی می‌گوید از فلان باشگاه چند ده میلیارد پیشنهاد دارد. یکی می‌گوید باشگاه‌شان بالای ۴۰ میلیارد می‌دهد و به رفقایش توصیه می‌کند زیر این رقم نبندند. باشگاه‌ها هم در این بازار به نوعی برده بازیکنان هستند و با بهانه فشار هواداران، رقم‌های سنگینی به بازیکنان پرداخت می‌کنند. همان مدیرانی که این قرارداد‌های نجومی را امضا می‌کنند، جلوی دوربین ظاهر می‌شوند وازرعایت سقف بودجه می‌گویندو تاکید می‌کنند نباید اجازه داد رقم دستمزد بازیکنان بالا برود!  
البته که فوتبالیست‌ها هم خوب بازی را یاد گرفته‌اند و می‌دانند باید چه کنند. در بازار آشفته، هرکسی دنبال بالا بردن قیمت خود است. حتی بازیکنانی که قرارداد دارند، دنبال فسخ هستند تا بتوانند دستمزد جدید را بالاتر ببرند. بعضی‌ها تهدید به فسخ کرده‌اند. بعضی دیگر گفته‌اند بند جدایی خود را فعال می‌کنند و خلاصه، خبری از رعایت سقف بودجه نیست.  
   
بازارگرمی بازیکنان
این‌قدر که بازیکنان ایرانی بازارگرمی می‌کنند، ستاره‌های جهان این ادا و اطوار را ندارند. شما کمتر از بازیکنان مصاحبه می‌بینید یا خبری می‌شنوید که فلان ستاره گفته از فلان جا پیشنهاد دارد و رقم هم بالاست و اگر بالاتر ندهند، می‌رود. مشابه چنین خبر‌هایی را در کدام رسانه خارجی دیده‌اید؟ ولی بازیکنان ایرانی به کمک ایجنت‌های خود، هر روز فضا را مه آلودتر می‌کنند و پشت یک بازی رسانه‌ای، به اهداف خود می‌رسند. به طور مثال دیروز خبر رسید محمدحسین کنعانی‌زادگان مدافع ملی‌پوش پرسپولیس به این باشگاه گفته پیشنهاد خارجی دارد و می‌خواهد برود! این در حالی است که او با قرمز‌ها قرارداد دارد و تعبیر‌های مختلفی از این موضوع مطرح شده.  در استقلال هم وضع همین است. در فصل بی‌بازیکنی استقلال، دو بازیکن ادعا کرده‌اند بالای ۴۰ میلیارد از باشگاهی پیشنهاد دارند و اگر زیر این رقم بگیرند، نمی‌مانند. نمونه بارز و جنجالی در نقل و انتقالات امسال فسخ قرارداد علیرضا بیرانوند با پرسپولیس بود. او به بهانه این‌که پولش را نگرفته، یکطرفه فسخ کرد و حالا در موقعیت بدی گیر کرده. رقبا می‌گویند او را نمی‌خواهند و پرسپولیس هم می‌گوید اگر برگردد، رقم جدیدی با او امضا نمی‌کند. بیرانوند با فسخ قرارداد قصد داشت دستمزدش را افزایش دهد، ولی تا این لحظه ناکام بوده است. حالا این رفتار‌ها را کنار رفتار بازیکنان خارجی لیگ بگذارید. گوستاوو بلانکو مهاجم استقلال با پیشنهادی مناسب از سوی یکی از باشگاه‌های لیگ برتری مواجه است. او با آبی‌ها یک فصل دیگر قرارداد دارد، ولی چون پولش را تمام و کمال نگرفته می‌تواند جدا شود، اما این کار را نکرده. حالا تصور کنید اگر یک بازیکن ایرانی جای او بود چه می‌کرد؟ تورس بازیکن گل‌گهر که بدون شک فصل گذشته یکی از بهترین بازیکنان لیگ بود، نه حرفی می‌زند و نه بازارگرمی می‌کند. او همین حالا با پیشنهاد چند باشگاه لیگ برتری مواجه شده و آیا خبری درباره‌اش شنیده‌اید؟ آیا شنیده‌اید که مثلا بگوید بند فسخ قراردادش را فعال کرده، چون یکی دیگر از باشگاه‌های لیگ برتر به او رقم بالاتری می‌دهد؟  
رفتار عبدالکریم حسن مدافع پرسپولیس هم از آن موارد خاص است و می‌تواند الگو باشد. دو باشگاه قطری خواهان جذب این بازیکن شدند و خبر هم در رسانه‌های این کشور پیچید. حسن، اما در مصاحبه‌ای به گلایه از رسانه‌های کشورش پرداخت و گفت این نوع خبر‌ها هواداران پرسپولیس را ناراحت کرده است. این در حالی است که پیشنهاد مالی بالایی دارد و به راحتی می‌تواند از جمع قرمز‌ها جدا شود.  
   
چه باید کرد؟
بدون شک اگر فدراسیون به دنبال رعایت سقف بودجه است، باید دستور‌العملی فراگیر برای اجرای قانون داشته باشد نه این‌که باشگاهی برای خرید بازیکن حاضر باشد دو برابر رقم پیشنهادی باشگاه دیگری بپردازد. همین حالا درباره بیرانوند یک همیت جالب اتفاق افتاده و دو باشگاه تراکتور و سپاهان مذاکرات خود را با این بازیکن قطع کرده‌اند. اگر باشگاه‌های بتوانند در این زمینه پشت هم باشند و اجازه بازارگرمی به بازیکنان ندهند، در آن صورت شاید بتوان کمی رقم‌ها را کنترل کرد، ولی با این وضعیت منتظر شنیدن رقم‌هایی باشید که مخ‌تان سوت بکشد...