انجدان،گیاهی برای سلامتی

علاوه بر این برگ‌های سبز تیره گیاه و ساقه‌های آن نیز گاها در تولید فرآورده‌های مختلف یا محصولات خوراکی مورد استفاده قرار می‌گیرند.با توجه به آن که انجدان از تقویت معده گرفته تا درمان بیماری‌های پوستی، عفونت‌های ادراری و کمک به درمان رماتیسم فواید بی‌نظیری برای سلامت بدن انسان به همراه دارد، امروزه بیشتر شاهد استفاده از آن در فرمولاسیون مکمل‌های دارویی متنوع هستیم. انواع ترکیبات حاوی این گیاه در قالب قرص و کپسول از طریق داروخانه‌های سراسر کشور قابل تهیه هستند. ریشه، ساقه و برگ‌های پودر شده را هم می‌توان با مراجعه به عطاری‌ها خریداری کرد. 

مصارف دارویی
با توجه به داده‌های تحقیقات بالینی که تا به امروز جمع آوری شده‌اند، انجدان به احتمال بسیار بالا در کمک به درمان سنتی بسیاری از بیماری‌ها مؤثرخواهد بود.ذهن را تقویت می‌کند و باعث درمان کم هوشی می‌شود.حافظه را افزایش می‌دهد. فراموشی و نسیان را کاهش می‌دهد. این گیاه رطوبت را از اطراف معده جذب وآن راخشن می‌کند. برای افرادی که دارای بیماری زخم معده هستند بسیار مفید است. فلج و لقوه رادرمان می‌کند.قدرت هاضمه را افزایش می‌دهد.تقویت کننده دستگاه گوارش می‌باشدبراساس پژوهشی مربوط به سال۲۰۱۲که یافته‌های کامل آن ازطریق مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا قابل دسترسی است، انجدان رومی دارای تأثیر مطلوب بر افزایش جریان ادرار وکمک به شست وشوی مجاری ادراری دروضعیت ناخوشی‌های جزئی تامتوسط است. همین قابلیت سبب شده تا انجدان به یکی ازمحبوب‌ترین مکمل‌های دارویی موجود دربازار تبدیل شود.مطالعه دیگری نشان داده است که اسانس ریشه انجدان خواص ضد باکتریایی قوی‌تری نسبت به ۲۵اسانس متفاوت مورد پژوهش دارد.محققان معتقد هستند که می‌توان از این پتانسیل در راستای کمک به درمان طیف وسیعی از عفونت‌ها استفاده کرد. 

موارد احتیاط و منع مصرف
انجدان نباید توسط کودکان و یا بانوان در دوران بارداری و شیردهی استفاده شود مگر این‌که توسط متخصص کودکان و یا زنان و زایمان توصیه شده باشد. همچنین از آنجایی که این گیاه ترکیبی ادرار آور به شمار می‌رود و می‌تواندخروجی ادرار را افزایش دهد، لازم است در بیماران مبتلا به مشکلات قلبی عروقی و همین‌طورکلیوی با احتیاط مصرف شود.با توجه به ترکیبات فرار روغنی در اسانس انجدان و تأثیر آن بر تحریک بافتی، بهتر است افرادی که دچار التهاب حاد کلیوی و یا اختلال عملکرد کلیه هستند از مصرف آن خودداری کنند. به‌طور کلی هرفردی با شرایط پزشکی خاص بدون مشورت قبلی با پزشک معالج یا داروساز خود مجاز به استفاده از انجدان نخواهد بود.کسانیکه داروهای مدر استفاده می‌کنند(داروهای کاهنده مایعات بدن به وسیله افزایش دفع ادرار) همچون کلروتیازید، فوروزماید و هیدروکلروتیازید، باید ازمصرف انجدان پرهیز کنند زیراخود این گیاه نیز تأثیر دیورتیکی (افزاینده ادرار) دارد. مصرف توام انجدان و داروهای دیورتیک منجر به ازدست دادن بیش ازحد مایعات بدن و واکنش منفی آن با علائمی همچون سرگیجه وافت شدید فشارخون می‌شود.بیمارانی که تحت درمان باداروهای ضدانعقاد خون ازجمله هپارین، وارفارین و ریواروکسابان هستند نیزبه واسطه وجود فورانوکومارین‌های گیاه که ممکن است با داروهای مذکور تداخل داشته باشد،باید از مصرف انجدان خودداری کنند.همچنین برخی ازفورانوکومارین‌ها هم می‌توانند اثر آنزیم‌های کبدی راکه بسیاری از داروهای معمول را غیر فعال می‌کنند، مسدود کنند.